غفلت از گذر عمر؛ هشداری از امام علی (ع) در نهج‌البلاغه

این متن، با استناد به حکمت ۶۴ نهج‌البلاغه از امیرالمؤمنین امام علی (ع)، به موضوع غفلت انسان از گذر عمر می‌پردازد. امام علی (ع) اهل دنیا را به کاروانی تشبیه می‌کنند که در حال حرکت به سوی مقصدی هستند، در حالی که مسافرانش در خواب غفلت به سر می‌برند.

أمیرالمؤمنین امام علی علیه السلام در نهج البلاغه نکاتی درباره «غفلت از گذر عمر» بیان می کنند که تقدیم شما فرهیختگان می شود.

حکمت ۶۴:«أَهْلُ الدُّنْیَا کَرَکْبٍ یُسَارُ بِهِمْ، وَ هُمْ نِیَامٌ.»

ترجمه:اهل دنیا چون کاروانی هستند که آنان را می برند در حالی که در خوابند.

شرح:سوارانی در خواب!

امام(علیه السلام) در این کلام حکیمانه تشبیه جالبی درباره غافلان اهل دنیا دارد می فرماید: «اهل دنیا همچون کاروانیانی هستند که آنان را به سوی مقصدی می برند و آنها در خوابند».
می دانیم دنیا مسیر آخرت است و در این مسیر منزلگاه هایی است که در آنجا باید زاد و توشه برای آخرت برگرفت تا هنگامی که انسان به مقصد می رسد دستش خالی نباشد; ولی دنیاپرستانی که در تمام عمر به دنیا مشغول اند، همچون کسانی هستند که بر مرکب سوار و در خوابند و ساربان آنها را به سوی مقصد می برد. انتهای این مسیر همان مرگ است آنها زمانی که سیلی اجل در گوششان نواخته شود از این خواب غفلت بیدار می شوند و تهی دست به سوی آخرت می روند. همان گونه که در روایت معروف آمده است: «النّاسُ نِیامٌ فَإذا ماتُوا انْتَبَهُوا». مردم در خوابند هنگامی که بمیرند از خواب بیدار می شوند.

به بیان دیگر انسان ها سرمایه دارانی هستند که وارد بازار دنیا می شوند مدت این بازار ـ مانند بسیاری از بازارهای جهانی محدود است ـ و سرمایه آنها ساعات و شب ها و روزهای عمر آنهاست هرگاه در این مدت در خواب باشند سرمایه از دست می رود و تجارتی حاصل نمی شود. به گفته شاعر:
سرمایه ز کف رفت و تجارت ننمودیم *** جز حسرت و اندوه متاعی نخریدیم 

کد خبر 2088972

برچسب‌ها

خدمات گردشگری

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =

آخرین اخبار