به گزارش خبرآنلاین آیدین سیارسریع در شرق نوشت: این ماجرایی که اخیرا برای آن بازیگر مطرح اتفاق افتاده، عطش ما برای اظهارنظر را شدیدتر کرده. استاد هنوز توی راه رسیدن به مقام قضائی بود که یک‌سری شروع کردند به اظهارنظر قاطع. اکبر سگدست از ملارد نوشته: «اینها همه شایعه‌س. بنده یک بار توی آسانسور با ایشان بودم، ایشان حتی نگاه هم نکرد. واقعا حس امنیت گرفتم».
نازنین از سعادت‌آباد با قاطعیتی مثال‌زدنی کامنت گذاشته: «طرف صددرصد این کاره است. فامیل ما که توی سینما کار میکنه این مسئله رو تأیید کرده». حالا فامیل نازنین توی سینما چه کار می‌کند؟ با چراغ قوه نور می‌اندازد توی سالن.
اکانت صمد مادریدی با طرح یک تئوری جدید، تصور روان‌شناسان از مقوله تجاوز را دگرگون کرد. صمد نوشت: «طرف پول داشته، شهرت داشته، هرچی می‌خواسته براش فراهم بوده. چه نیازی داشته این کار رو بکنه؟». راست میگی صمدجان، اینهایی که تجاوز می‌کنند حتما نیاز دارند که این کار را می‌کنند. وگرنه مریض نیستند که! مرسی که ما را روشن کردی.
و اما بشنوید از اکانت بهروز (رفع زگیل با گیاهان دارویی) که حرف آخر را در این زمینه زده و صحنه را این‌گونه روشن کرده: «ساده نباشید! خودشون این داستان رو درست کردن که ما حواسمون از قضیه شمخانی پرت شه». بهروز، کیسینجرِ جهان اینستا درست می‌گوید. ماجرای بازیگر را درست کرده‌اند که حواس ما از شمخانی پرت شود. قضیه شمخانی را بولد کردند که حواسمان از دوچرخه‌سواری پزشکیان پرت شود. پزشکیان تک‌چرخ زد تا حواس ما را از نتایج ضعیف پرسپولیس پرت کند. پرسپولیس از بالا دستور گرفت تا با باخت مقابل خیبر خرم‌آباد، مکانیسم ماشه را کم‌رنگ جلوه دهد. خود مکانیسم ماشه برای این بود که حواس ما از چک افسری‌ای که همسر مکرون زد توی گوشش پرت شود. این ماجرای پرت‌شدن حواس همینطور ادامه پیدا می‌کند تا می‌رسد به انسان‌های نخستین.
یک‌سری از اجداد ما میمون‌بازی درمی‌آوردند تا حواس انسان خردمند را از اینکه می‌تواند روی دو پایش راه برود پرت کنند. کسی هم نیست بپرسد مثلا اگر تمام حواس ما متمرکز بر قضیه شمخانی شود، چه کار می‌خواهیم بکنیم؟ اصولا متغیر «حواس ما» چقدر در معادلات سیاسی تأثیرگذار است؟ اساسا یک نفر باید چقدر آی‌کیویش پایین باشد که بگوید اینقدر درگیر ماجرای بازداشت بازیگر معروف بودم که به کل یادم رفت دلار رفته بالای صد تومن!
نمی‌دانم... شاید من اشتباه می‌کنم. بیایید مثلا یک ماه اینترنتمان را خاموش کنیم، کل شبانه‌روز تمرکز کنیم روی مراسم عروسی دختر شمخانی، ببینیم نتیجه‌اش چه میشود. الان خود من اینقدر درگیر مسئله «حواس» شدم که حواس خودم از قضیه «عطش اظهارنظر» پرت شد. در کل غرضم این است که بگویم عطشتان را کنترل کنید. کمی صبر کنید تا ابعاد مختلف ماجرا روشن شود. انسان پیچیده‌تر از آن است که ما با اتکا به تجربه‌های شخصی محدودمان، بتوانیم با قطعیت راجع به رفتارش نظر بدهیم.
23302
نظر شما