هفته نامه آسمان در گفت​وگویی با کاظم جلالی عضو موسس فراکسیون رهروان ولایت، نوشت:

·         اینکه چه کسی رئیس شود و چه گروهی دنبال ریاست چه کسی است، بحثی است که به درون مجلس ربط پیدا می‌کند. انتخاب هیأت‌رئیسه اتفاقی درون‌سازمانی است که بعد از تشکیل نهمین دوره مجلس باید در‌خصوص آن صحبت کرد.
·         اشکال کار همین است که آقایان عجله دارند و نمی‌دانم چرا مسئله داخلی را به بیرون کشیدند. حرف و حدیث‌های این چند وقت اخیر در شرایطی است که انتخاب رئیس در همه دوره‌ها بدون حاشیه بوده و اصلاً کسی در خارج از مجلس به خود اجازه اظهارنظر نمی‌داد. دقیقاً همان‌طور که در مجلس هشتم مشاهده شد و آقای حدادعادل بعد از اینکه نتوانست در انتخابات داخلی فراکسیون اصولگرایان رأی بیاورد در صحن علنی مجلس اعلام کاندیداتوری نکرد تا علی لاریجانی به عنوان تنها گزینه رأی‌های لازم را برای ریاست به‌دست آورد.
·         دلیلی ندارد که دو چهره اصولگرا برای کسب یک سمت با هم به رقابت بپردازند. حتم داشته باشید که برای معرفی یکی از این دو چهره فراکسیون اصولگرایان انتخاباتی داخلی را برگزار خواهد کرد تا تنها کاندیدای اصولگرایان برای عهده‌دار شدن ریاست مجلس نهم به نماینده‌ها معرفی شود.
·         علی لاریجانی و حداد حتماً می‌دانند که انتخاب هیأت‌رئیسه نباید چالش‌زا باشد.
·         {در واکنش به سخنان آقای حدادعادل دال بر اینکه «داوطلب ریاست مجلس می‌شوم ولو اینکه غیر خودم کسی به من رأی ندهد، بنده نزد خدا حجت دارم»} این هم تحرکی است که هیچ‌کس انتظار نداشت چهره‌ای چون حداد انجام بدهد. تأکید این است که کاری کنیم تا فضا آرام و بدون تنش باشد.
·         متأسفانه برخی به ندانم‌کاری اصرار دارند و همان‌طور که در روزهای منتهی به انتخابات اشتباهات زیادی را مرتکب شدند، در آستانه شروع مجلس هم کارهای خود را تکرار می‌کنند. من واقعاً نمی‌دانم با چه استدلالی بحث رئیس آتی مجلس را به این شکل پیگیری می‌کنند و حتی برای رسیدن به هدف خود به سراغ کسانی می‌روند که اصلاً جایی در مجلس ندارند.
·         هیچ‌کس نمی‌تواند منکر ولایتمداری و متعهد بودن آقایان لاریجانی و حدادعادل به آرمان‌های انقلاب باشد و قطعاً هم هدف حدادعادل و هم هدف لاریجانی برای نشستن روی صندلی ریاست مجلس چیزی به غیر از خدمت نیست.
·         علی لاریجانی و غلامعلی حدادعادل در حالی رقیب تلقی می‌شوند که احساس می‌شود بیشتر این چهره‌های دیگر هستند که بر طبل رقابت می‌کوبند و این دو چهره به اندازه دیگران فعالیتی ندارند. امیدوارم انتخاب نماینده‌‌ها هرکسی که باشد در نهایت منجر به این شود که مجلس نهم رئیسی مقتدر را به خود ببیند.
·         مورد مشکوکی که دیده می‌شود این است که اراده‌ای به طور جدی دنبال این است تا علی لاریجانی از سمت ریاست به پایین کشیده شود که با توجه به نوع مدیریت وی در مجلس هشتم، امری عجیب است که حتماً باید گفت ریشه در مصلحت‌سنجی ندارد و حتماً دلیلی سیاسی دارد. به گمانم آنهایی که حذف لاریجانی از جبهه متحد را شرط اصلی خود برای اتحاد با سایر اصولگرایان عنوان کرده بودند، حالا هدفی به نام حذف لاریجانی از رأس هیأت‌رئیسه را در دستور کار خود قرار داده‌اند.
·         نه تنها مخالفان اتحاد اصولگرایی(جبهه پایداری) بلکه چهره‌هایی از جبهه متحد هم به صف حامیان حدادعادل پیوسته‌اند و از هیچ کوششی برای تخریب لاریجانی دریغ نمی‌کنند.
·         این روزها مخالفان احمدی‌نژاد و دولتش هم در گروهی قرار دارند که برای حذف لاریجانی، حامی حدادعادل شده‌اند! آن هم در شرایطی که کارنامه حداد در مجلس هفتم نشان می‌دهد که او با دولت مماشات می‌کند. دقیقاً به همین دلیل است که باید گفت ائتلاف مشکوکی علیه لاریجانی تشکیل شده است؛ ائتلافی که منجر شده به همنشینی موافقان جدی دولت با سرسخت‌ترین منتقدان دولت.
·         اتفاق نظر فراکسیون رهروان ولایت، بر ادامه ریاست لاریجانی در مجلس است اما تشکیل جلسه آن تنها برای این موضوع نبود و یکی از دلیل‌های برگزاری نشست بحث و تبادل نظر در‌خصوص حمایت از لاریجانی بود. به هر حال ما او را مدیری می‌شناسیم که شایستگی مدیریت بر مجلس را دارد. ایشان در مجلس هشتم اجازه نداد فضای مجلس بسته بماند و مدیریت مجلس را محدود به نفرات محدودی نکرد.
·         لاریجانی در نگهبانی از اقتدار قوه مقننه کارنامه‌ای قابل قبول را از خود بر جای گذاشته است.
·         با نگاهی به چهار سال اخیر مجلس درمی‌یابیم که رئیسش رئیسی مقتدر بوده و بارها در برابر کوتاهی‌های نهادهای دیگر واکنش نشان داد و تعداد نامه‌هایی که به رئیس قوه مجریه نوشته است نشانگر این مسئله است که او کوچک‌ترین ندانم‌کاری را از ذهن خود خارج نمی‌کرد. گمان می‌کنم اینها دلایلی منطقی برای دفاع از کارنامه رئیس مجلس هشتم شورای اسلامی است.
·         فضای موجود نشان می‌دهد که نه لاریجانی می‌تواند مطمئن باشد و نه حدادعادل. اگر قرار بر رقابت این دو در صحن علنی باشد، فرد پیروز با حداکثر 30 رأی بیشتر به عنوان رئیس انتخاب شده و روی صندلی اول مجلس خواهد نشست.
·         هیأت‌رئیسه طوری عمل کرده است که دلیلی برای تغییر آن نمی‌بینم.
/2929
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 214796

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 8 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 4
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بدون نام IR ۰۷:۵۱ - ۱۳۹۱/۰۳/۰۱
    2 0
    عده ای وکیل الدوله دنبال این هستند که ریاست مجلس را به دست بیاورند و عملا کنترل مجلس را هم در اختیار دولت قرار دهند که این برای آینده کشور بسیار خطرناک می باشد
  • بدون نام IR ۰۹:۰۴ - ۱۳۹۱/۰۳/۰۱
    3 0
    مجلس هفتم از نظر مديريت ضعيفترين مجلس ايران بوده است حداد عادل شخصيتي فرهنگي و نويسنده خوبي است نه رئيس خوب مديريت مجلس هفتم و مماشات رئيس ان در حفظ حقوق ملت برهيچ وجدان بيداري پوشيده نيست
  • مدیر وبلاگ خبرمرند IR ۱۵:۴۳ - ۱۳۹۱/۰۳/۰۱
    3 0
    باید قبول کنیم اگر نبودآقای لاریجانی وضعیت مجلس بیشتراین آشفته میشد.حال گروه انحرافی با وجود200نماینده تازه کارمیخواهند به تغییر رئیس دست زنند .این گروه انحرافی ازدامن چه کسانی بیرون می آید جای تامل است.اصلاانتخاب رئیس مجلس چه ربطی به معاون پارلمانی رئیس جمهورد رمجلس دارد.آقایان اگر شما دنبال تغییر رئیس مجلس می باشید مطمئنااز غضب الهی ورهبری ومردم بترسید.بگذارید نماینده گان خودرئیس خودرا انتخاب کنند خط دادن واذهان را تشویش نمودن به چه علت؟اگر شما مرد کارید رئیس مجلس هرکسی باشد برای شما فرق نمیکند.پس شما دنبال چی هستید؟بگذارید قوا استقلال خودراحفظ کنند.اقایان وخانمهای گروه انحرافی روزی دست شما بیش از این رو خواهد شد.
  • عسکریان IR ۱۸:۳۸ - ۱۳۹۱/۰۳/۰۱
    2 0
    فقط مطهری واقعا هر کسی به جز این توان مقابله با مشایی را ندارد