زیرساخت عفیفانه فرهنگ ایرانی، نویدبخش آینده روشن

آنچه که در عرصه مسائل فرهنگی به ویژه فرهنگ عفاف و حجاب باید مورد توجه قرار گیرد این است که زیرساخت فرهنگی جامعه ایرانی همچنان زیرساخت عفیف و اصیل است و امیدوارانه و برنامه محور باید در جهت ترویج فرهنگ عفاف و حجاب برنامه ریزی، اقدام و استقامت نمود.

به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، در فرهنگ ایرانی، «پوشش» همیشه چیزی فراتر از یک انتخاب روزمره بوده است؛ نشانه‌ای از نوع نگاه جامعه به کرامت زن، به خانواده و حتی به معنویت. حجاب در این سرزمین، پیش از آنکه واژه‌ای حقوقی یا سوژه‌ای سیاسی شود، بخشی از زیست فرهنگی مردم بوده؛ عنصری که در طول قرن‌ها شکل گرفته، با سنت آمیخته و با دین معنا یافته است.

اما در سال‌های اخیر، همین موضوع قدیمی، به یکی از حساس‌ترین و پرگفت‌وگوترین مسائل جامعه تبدیل شده؛ موضوعی که دیگر فقط در محدوده خانه‌ها و محله‌ها مطرح نیست، به عرصه‌های رسانه‌ای، فرهنگی، اجتماعی و حتی رقابت‌های سیاسی کشیده شده است.

بنابر روایت شبستان، اکنون هر سخن از حجاب، ناگزیر از عبور از لایه‌هایی است که درهم‌تنیده‌اند: تاریخ، هویت، دین، سبک زندگی و مناسبات اجتماعی. به همین دلیل، پرداختن به آن نیازمند نگاهی آرام، سنجیده و عمیق است؛ نگاهی که بتواند فراتر از هیاهوها، ریشه‌ها و واقعیت‌های جاری جامعه را ببیند.

در چنین فضایی است که گفت‌وگو با صاحب‌نظران حوزه دین و فرهنگ، بار دیگر اهمیت پیدا می‌کند؛ کسانی که تلاش دارند حجاب را نه در قالب یک تقابل، در بستر یک سنت دیرپا و یک نیاز اجتماعی بازخوانی کنند.

حجت‌الاسلام محمد استوارمیمندی—سرپرست دفتر امور سیاسی‌ـ‌اجتماعی حوزه علمیه قم می‌گوید «حجاب را نمی‌شود یک مسأله فردی دانست»؛ جمله‌ای که در ظاهر ساده است، اما لایه‌های اجتماعی، تاریخی و راهبردی آن در ادامه صحبت‌هایش روشن‌تر می‌شود.

زیرساخت عفیفانه فرهنگ ایرانی، نویدبخش آینده روشن

ریشه‌ای عمیق‌تر از یک قانون

به باور استوارمیمندی، حجاب برای زن ایرانی یک پدیده وارداتی یا تحمیلی نیست. او تاریخ را ورق می‌زند و می‌گوید: «زن ایرانی همیشه محجوب و اهل عفاف بوده؛ قبل از اسلام هم این ویژگی در فرهنگ ما وجود داشته، اما با ورود اسلام، رنگ الهی گرفت.»

به باور استوارمیمندی، حجاب برای زن ایرانی یک پدیده وارداتی یا تحمیلی نیست. او تاریخ را ورق می‌زند و می‌گوید: «زن ایرانی همیشه محجوب و اهل عفاف بوده؛ قبل از اسلام هم این ویژگی در فرهنگ ما وجود داشته، اما با ورود اسلام، رنگ الهی گرفت.»

از نگاه او، تلاش امروز جریان‌های معارض برای عادی‌سازی بی‌حجابی، علاوه بر مقابله با یک حکم شرعی، نوعی رفتار ضدسنتی در برابر هویتی چند هزارساله است.

از رنسانس تا امروز؛ مسیری که به بی‌پناهی زنان انجامید

او در بخش دیگری از گفت‌وگو، نگاهش را از ایران به غرب می‌برد و با اشاره به رنسانس می‌گوید: « از اواسط قرن ۱۳ میلادی که رنسانس در اروپا آغاز شد هجمه بی‌سابقه‌ای به دین و معنویت شروع شد، در این میان اولین قربانیان این دین‌ستیزی خود غربی‌ها بودند و به دنبال آن کیان خانواده و جایگاه زن رو به افول رفت».

برای توضیح حرفش، مثال ملموسی می‌آورد: «اگر فیلم‌های ۷۰ سال پیش غرب و فیلم‌های امروز را کنار هم بگذاریم، روشن است که تخریب حرمت زن چگونه قدم‌به‌قدم انجام شده. زن در غرب دیگر یک انسانِ محترم نیست، تبدیل به کالایی مصرفی شده است.»

 اسلام چه می‌گوید؟

در تحلیل او، فلسفه حجاب در اسلام محدودیت نیست، بلکه ارتقای شأن زن است. او می‌گوید: «اسلام می‌خواهد نگاه جنسی را از زن بردارد و جای آن نگاه انسانی بگذارد. همین موضوع باعث شده بسیاری از زنان در جوامع غربی به اسلام گرایش پیدا کنند.»

به تعبیر مقام معظم رهبری دشمن در مسأله حجاب با برنامه ورود کرده و ما هم باید با برنامه ورود کنیم، بنابراین تقلیل دادن حجاب به یک مسأله صرفا فرهنگی و غفلت از توطئه‌های پیچیده دشمنان در حجاب زدایی از جامعه خطایی راهبردی است.

زیرساخت عفیفانه فرهنگ ایرانی، نویدبخش آینده روشن

هشدار درباره «اقدامات سازمان‌یافته»

اما آنچه بیشتر از همه در تحلیل استوارمیمندی تکرار می‌شود، جنبه امنیتی مسأله حجاب است. او می‌گوید: «از اوایل دهه ۹۰، و مخصوصاً بعد از حوادث ۱۴۰۱، سرویس‌های اطلاعاتی خارجی با تمرکز بر حجاب به دنبال ایجاد دوقطبی و استحاله فرهنگی بودند.»

به همین دلیل، او «تقلیل دادن حجاب به یک موضوع صرفاً فرهنگی» را خطای راهبردی می‌داند و عنوان می کند: به تعبیر مقام معظم رهبری دشمن در مسأله حجاب با برنامه ورود کرده و ما هم باید با برنامه ورود کنیم، بنابراین تقلیل دادن حجاب به یک مسأله صرفا فرهنگی و غفلت از توطئه‌های پیچیده دشمنان در حجاب زدایی از جامعه خطایی راهبردی است.

 آنچه که در عرصه مسائل فرهنگی به ویژه فرهنگ عفاف و حجاب باید مورد توجه قرار گیرد این است که زیرساخت فرهنگی جامعه ایرانی همچنان زیرساخت عفیف و اصیل است و امیدوارانه و برنامه محور باید در جهت ترویج فرهنگ عفاف و حجاب برنامه ریزی، اقدام و استقامت نمود.

زیرساخت عفیفانه فرهنگ ایرانی، نویدبخش آینده روشن

اما نسخه او روشن است: «زیرساخت فرهنگی جامعه ایرانی هنوز عفیف است. باید امیدوارانه، سنجیده و مستمر کار کرد.» به اذعان او آنچه که در عرصه مسائل فرهنگی به ویژه فرهنگ عفاف و حجاب باید مورد توجه قرار گیرد این است که زیرساخت فرهنگی جامعه ایرانی همچنان زیرساخت عفیف و اصیل است و امیدوارانه و برنامه محور باید در جهت ترویج فرهنگ عفاف و حجاب برنامه ریزی، اقدام و استقامت نمود.

آنگونه که این استاد حوزه می گوید دشمنان استقلال و عزت ایران، برای تسلیم کردن مردم ایران تصمیم گرفته‌اند حجاب را که یکی از امتیازات مترقی بانوی مسلمان ایرانی است، از او بگیرند تا به دنبال آن غیرت مردان ایران زمین را از بین ببرند و طبیعی است که پس از آن‌که مردان نسبت به ناموس خود بی‌تفاوت شدند به راحتی از میهن نیز می‌گذرند و دشمنان در چپاول ثروت این کشور دست بازتری پیدا می‌کنند. 

پرچمی که هنوز بالاست

او تأکید می‌کند: «حجاب پرچم تدین یک جامعه است و میلیون‌ها زن ایرانی هنوز این پرچم را بالا نگه داشته‌اند.» 

به عقیده او حجاب زنان یک جامعه دینی پرچم برافراشته تدین و تشرع آن جامعه است و با لطف الهی این پرچم توسط میلیون‌ها زن و دختر عفیف ایرانی همچنان برافراشته است لکن دشمن فکر می کند با سرنگونی این پرچم، اصل دیانت مردم را دچار فروپاشی کرده است غافل از اینکه اسلام در ایران ریشه‌دارتر و عمیق‌تر از این است که با چنین توطئه‌هایی به چالش کشیده شود و دچار کاستی و ضعف گردد بنابراین در عین برنامه‌ریزی دقیق و جامع برای تقویت و ترویج حجاب اسلامی در جامعه، نباید نسبت به مشاهده ناهنجاری ‌ها نیز ناامید شد.

کد مطلب 2150263

برچسب‌ها

خدمات گردشگری

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 7 =

آخرین اخبار