به گزارش خبرآنلاین سایت رجانیوز نوشت: طبق اظهارات سردار هادیانفر، رئیس سابق پلیس فتا، در حالی که سرویسهای امنیتی دنیا مثل FBI از همکاری سریع اکثر پیامرسانها بهره میبرند، تلگرام حتی در ماجرای شناسایی تروریستهای داعش که در این بستر با هم مرتبط بودند، هیچ اطلاعاتی به ایران نداد.
امروز در وضعیت دلار ۱۳۰ هزار تومانی و طلای ۱۴۰ میلیونی، پس از سالها از آن اتفاقات، آیا واقعاً مسئله اساسی از نگاه نواصولگرایان به تلگرام، رفع فیلتر است؟ آیا این مسئله مرتبط با آن نیست که طبق بررسی کارشناسان، تلگرام جایی است که با هزینهکرد در مدتی کوتاه، حتی در یک هفته و کمتر، میتوان مخاطب چند میلیونی به دست آورد؟
آیا این تلاشهای اصولگرایان ارتباطی با انتخابات پیشرو دارد؟ آیا بازنمایی خود را در این جنس فعالیت میبینند؛ فعالیتی که پیش از این توسط اصلاحطلبان نیز رقم میخورد و در انتخابات سال گذشته شاهد بودیم که همین کانالها، از پروکسی تا کانالهای غیراخلاقی، جایگاه تبلیغاتی برای این گروهها پیدا کرده بودند؟ فارغ از انگیزه شخصی اصولگرایان برای انتخابات آینده و سرمایهگذاری برای رفع فیلتر تلگرام، آیا واقعاً رفع فیلتر تلگرام امری عاقلانه است؟
هدف اصلی یک پیامرسان تسهیل ارتباطات داخلی است که اکنون در پلتفرمهای بومی به خوبی انجام میشود. تلگرام برخلاف یوتیوب یا لینکدین که دریچهای تخصصی به جهان هستند، آورده محتوایی بینالمللی هم ندارد و تنها آورده آن تهدید امنیت اجتماعی و اقتصادی است. بازگشایی آن یعنی انتقال عمدی کاربران از سبد پیامرسانهای ایرانی به بستری که تنها خروجیاش کلاهبرداری، خروج ارز به بهانه خرید اکانتهای پولی، موارد غیراخلاقی و تبادل ارز دیجیتال بدون ردیابی است. تجربه تلخ پیامرسان «بیسفون» عبرتآموز است؛ پلتفرمی که زودتر از نمونههای بومی آمد و حتی برای اولین بار در جهان قابلیت «کانال» را ابداع کرد، اما به دلیل نبودِ نظارت بر رقیب خارجی و فقدان محدودیتهای معقول، در نبردی نابرابر شکست خورد. شکست بیسفون ثابت کرد که فضای خارجی میتواند عامل نابودی فناوری داخلی باشد. امروز نیز رفع فیلتر یعنی ضربه نهایی به ایتا، بله، گپ و آیگپ و در نگاهی کلان تر حکمرانی فضای مجازی، چرا که برخلاف شبکه های اجتماعی در پیام رسان ها عنصر اصلی دسترسی آسان است، و طبق نظرسنجی ها و پشبینی ها رفع فیلتر ها 2 برابر امروز کاربران را به سمت تلگرام میکشاند که به معنای مهاجرت کامل از پیام رسان های داخلی و مرگ آن ها بر سر هیچ است و هیچ تضمینی نیست که در صورت فیلترینگ مجدد، این سرمایه ملی بازگردد.
با توجه به موارد گفته شده حاضر به بیان این جمله ام که اگر کسی بتواند یک امتیاز کلان و نه در حد این قابلیت زیبا یا آن ویژگی بامزه برای رفع تلگرام در مقابل این همه مساله بیان کند بنده هم موافق رفع فیلتر آن شوم اما حقیقت آن است این مساله به جز بازی روانی و منافع باند های فساد و گروه های قدرت و حتی تزریق تحلیل های ضد ملی و ضد انقلاب و دسترسی راحت غربی ها به دیتای های ایرانی ها هیچ آورده ای نخواهد داشت، مخصوصا با تجربه های گذشته ای که در خصوص پلتفرم هایی به مراتب به ظاهر کم خطر و کم حاشیه تر مانند واتساپ داشته ایم.
تلگرام در ۱۰ کشور از جمله چین، روسیه، نروژ، برزیل و انگلیس فیلتر یا محدود شده است. حتی انگلیس تنها با اعمال نظارت شدید حاضر به بازگشایی آن شد؛ نظارتی که در ایران عملاً ناممکن است. بازداشت پاول دورف در فرانسه به اتهام پولشویی، توزیع محتوای آزار کودکان و قاچاق مواد مخدر نشان داد که حتی کشورهای اروپایی هم برای امنیت خود تا زندانی کردن مدیر این شبکه پیش میروند، اما آیا ما چنین امکانی را داریم؟ در حالی که آمریکا برای امنیت ملی و البته واقعیتر آن، حمایت از پلتفرمهای داخلیاش تیکتاک را در منگنه میگذارد و کشورهای پیشرفته بر محتوا و فرآیند شرکتهای بزرگی مثل اپل تا سرحد تغییر جنس سوکت شارژ حکم میرانند، ما چه دسترسیای داریم؟ اصرار بر رهاسازی فضای مجازی در ایران به معنای به بازی گرفتن حکمرانی ملی است. به جای هیاهو برای بازگشت به بستری که پناهگاه اغتشاشگران و مفسدان است، باید به دنبال تقویت پلتفرمهای داخلی و جذب مخاطب خارجی بود، نه اینکه با دست خودمان تیشه به ریشه دستاوردهای بومی بزنیم.
این بستر علاوه بر ترویج و دسترسی به موارد مستهجن و غیراخلاقی به صورت عمومی، امکان انجام معاملات از هر نوع، حضور اغتشاشگران و فعالیتهای غیرقانونی را فراهم کرده است. جالب آنجاست در حالی که ما برای پلتفرمها و صرافیهای ارزی داخلی هر روز بیش از پیش قوانین محدودکننده وضع میکنیم، تلگرام یکی از مهمترین بسترهای تبادل ارز دیجیتال بدون هیچگونه شناسایی است. کلاهبرداری، پولشویی و استفاده از ارزهای دیجیتال برای معاملات غیرقانونی، توزیع محتوای غیراخلاقی مربوط به کودکان، قاچاق مواد مخدر توسط باندهای تبهکار و عدم ارائه کلیدهای رمزنگاری برای دسترسی پلیس به پیامهای مشکوک، تنها بخشی از مفاسد این بستر است. تلگرام امروز با ارز دیجیتال «تونکوین» و حسابهای پرمیوم، به یک مکنده ارزی تبدیل شده و رفع فیلتر آن یعنی تسهیل خروج حجم عظیمی از سرمایههای خرد مردم به بستری غیرقابل ردیابی که هیچ نفعی برای اقتصاد ملی ندارد.
تلگرام همچنین اتاق جنگ روانی علیه معیشت مردم است. کانالهای قیمتگذاری کاذب که از خارج مرزها مدیریت میشوند، با نوسانسازی لحظهای در بازار ارز و طلا، مستقیماً امنیت روانی جامعه را هدف گرفتهاند. در پلتفرمهای داخلی، هرگونه کلاهبرداری یا جرم قابل پیگیری قضایی است، اما در تلگرام، مالباختگان هیچ پناهی ندارند. حاکمیت موظف است بستر ارتباطی پاسخگو را ترویج کند، نه جنگل دیجیتالی که در آن حقوق شهروندان پایمال میشود. به جای هدررفت انرژی برای رفع فیلتر، وزارت ارتباطات باید بر تقویت «اینترکانکشن» و توسعه قابلیتهای بومی تمرکز کند. مسئله اصلی، حکمرانی فضای مجازی است؛ جایی که حتی آمریکا برای امنیت ملیاش تیکتاک را محدود و فرانسه مدیر تلگرام را به دلیل جرایمی چون پولشویی و توزیع محتوای غیراخلاقی بازداشت میکند.
17302
نظر شما