اولین قربانی حذف یارانه‌ها در کشور، قطعاً بخش فرهنگ خواهد بود. در حال حاضر هزینه سینما رفتن و به طور کلی کارهای فرهنگی در سبد خانواده رقمی نزدیک به صفر دارد، در این شرایط اگر بحث حذف یارانه‌ها به وجود بیاید، خانواده‌ها به لحاظ اقتصادی با مشکلاتی جدی روبه‌ر می‌شوند و در این شرایط قطعاً یکی از اولین مواردی که از سبد خانواده حذف می‌شود، رفتن به سینما، تئاتر، کنسرت و خرید کتاب است. واضح است که طبقه متوسط جامعه بیش از هر بخش دیگری در جریان حذف یارانه‌ها متضرر می‌شود زیرا طبقه فقیر که بود و نبود یارانه چندان تأثیری بر زندگی آنان نداشته است و شاید با حذف یارانه درآمد آنان افزایش داشته باشد اما این قشر کمتر پیش می‌آیدبه سینما بروند یا حتی می‌توان گفت هیچ گاه پول خود را صرف فیلم دیدن نمی‌کنند.
از سوی دیگر طبقه مرفه هم با حذف یارانه دچار مشکلی نمی‌شوند. از آن جا که مخاطب جدی و اصلی سینماهای ما همین قشر متوسط هستند. با حذف یارانه‌ها سینما با کاهش جدی تماشاگران مواجه می‌شود و این خطری است که در این شرایط در کمین سینمای ایران نشسته است.
قطعاً با حذف یارانه‌ها سینماگران نیز برای تأمین بودجه‌های مورد نیاز خود و بازگشت هزینه هایشان به سمت افزایش قیمت بلیت‌ها می‌روند که همین مسئله دقیقاً پاشنه آشیل سینما خواهد بود. قشر متوسط جامعه که درگیر هزینه‌های زندگی خود شده دیگر حاضر نخواهد بود بلیت‌های گران را تهیه کند و به سالن سینما برود و فیلم ببیند. پیش‌بینی می‌شود در این شرایط حداقل در یک مدت زمان شش ماهه تا یک ساله پنجاه درصد از 14 میلیون نفری که این روزها مخاطبان سینماها هستند به سالن‌ها بروند و فیلم ببینند.
مشکل جدی که در سینمای ایران وجود دارد، وجود برنامه‌ای متعدد و نظرات متفاوت در مورد قیمت بلیت‌ها است. یک گروه در سینمای ما معتقد هستند که با توجه به قیمت بلیت در کشورهای اطراف قیمت بلیت در سینمای ایران بسیار پایین است. در ترکیه قیمت بلیت سینما 7 دلار، امارت متحده عربی 10 دلار و قطر بین 8 تا 10 دلار است اما در ایران این رقم پایین‌تر است کسانی که این مسئله را مطرح می‌کنند باید این را در نظر داشته باشند که این کشورها و اغلب کشورهای منطقه خاورمیانه سالانه 600 فیلم اکران می‌کنند و مردم به صورت میانگین دو بار در سال سینما می‌روند. اما گروه دیگر در سینمای ما که من هم از این گروه هستم، معتقدند، قیمت بلیت‌های سینما زیاد است.
قیمت بلیت در کشور ما باید براساس منطقه‌های جغرافیایی سینماها تعیین شود نه اینکه براساس یک مصوبه کلی تعیین شود که بلیت‌ها در تمامی سینماها به چه قیمتی به فروش برسد. همانطور که در ماه مبارک رمضان دیدیم کاهش قیمت بلیت‌ها توانست تماشاگران بسیاری را راهی سالن‌ها کند. الان 16 سال از زمانی که سالانه در سینمای ایران 65 میلیون تماشاگر وجود داشت می‌گذرد و در این مدت نه تنها کیفیت فیلم‌ها ارتقا نیافته بلکه فقط بلیت‌ها گران‌تر شده‌اند و به این دلیل است که الان سالانه فقط 14 میلیون تماشاگر به سینماها می‌روند.
دولت باید در این مقطع حساس به حمایت از سینما برخیزد و در این زمینه برنامه‌ای دقیق و درست داشته باشد، اگر در سینمای ما سالی 100 فیلم تولید شود، آن گاه می‌توان هزینه‌ها را صرف افزایش کیفیت فیلم‌ها کرد و به این ترتیب قطعاً تعداد بیشتری از مخاطبان به سینما می‌روند اما حذف یارانه‌ها از سینما و در پی آن افزایش قیمت بلیت‌های سینما تیرخلاصی برای سینمای ایران خواهد بود.
نظر شما