مسعودنیلی اعتقاد دارد: « نتیجه اصلی قیمت‌گذاری دولتی، سرکوب تولید است، افزایش فساد است، افزایش رانت است، تخصیص غلط منابع به فعالیت‌هایی است که توجیه ندارد. پیام‌های غلط به تولید‌کننده داده می‌شود. بنابراین فعال اقتصادی از فعالیت‌های مهم به فعالیت‌های غیرمهم حرکت می‌کند. چون کنترل قیمت که برای همه بازارها اعمال نمی‌شود. کنترل‌ها معطوف به کالاهای مهم واساسی است. وقتی کالایی را مشمول قیمت‌گذاری کنید وقیمت‌گذاری متناسب با هزینه نباشد، طبیعی است که تولید‌کننده دست از تولید می‌کشد. روی دیگر سیاست قیمت‌گذاری این است که مدام به تولید‌کننده این پیام را می‌دهد که به سمت تولید کالاهای غیر مهم حرکت کند. »
او در این رابطه به زمان جنگ نیز اشاره کرده است: « در دوره جنگ شاهد این روند بوده‌ایم. در این دوره ظروف پلاستیکی، مشمول قیمت‌گذاری شده بود. استدلال دولت این بود که مردم به بشقاب و لیوان و پارچ نیاز دارند و این کالا باید ارزان باشد تا مردم مستضعف استفاده کنند. فکر می‌کنید نتیجه چه شد؟ تولید‌کننده ظروف پلاستیکی، خط تولیدش را عوض کرد و بعد از فشارهای قیمت‌گذاری، شروع کرد به تولید عروسک. آن هم در دوره جنگ که به ظروف پلاستیکی نیاز بود. در مورد پودر شوینده هم چنین تجربه‌ای دیده شد. »
متن کامل یادداشت مسعود نیلی را می توانید اینجا بخوانید.
3939
نظر شما