رییس انجمن مددکاران اجتماعی ايران با تاكيد بر لزوم توجه به مساله سالمندی در برنامه‌ریزی‌ها و سیاستگذاری‌های کلان کشور گفت: در غير اين صورت در آینده نه چندان دور جمعیت بالای سالمند بحرانی را در کشور ایجاد مي‌كند.
حسن موسوي چلك با بيان اينكه یکی از مسائلی که جهان امروز با آن مواجه است مسئله سالمندی (Ageing) است، اظهار كرد: کاهش موالید، کاهش مرگ و میرها، دسترسی به خدمات بهداشتی، افزایش امید به زندگی از جمله دلايل افزایش آمار جمعیت سالمندي است و اين امر به گونه‌اي است که تا سال 2050 میلادی حدود 2 میلیارد نفر از جمعیت دنیا را سالمندان تشكيل مي‌دهند.
وي اضافه كرد: رشد جمعیت سالمندی در کشورهای در حال توسعه نیز مشهود است به گونه‌ای که نمی‌توان آن را خاص کشورهای غربی و توسعه یافته دانست. بعنوان مثال در فرانسه هر 150 سال جمعیت سالمندی دوبرابر می‌شود اما در کشور چین هر 29 سال این اتفاق می‌افتد و اين رقم دو برابر شدن جمعيت سالمندي در كشور ما هر 30 سال اتفاق مي‌افتد.
رییس انجمن مددکاران اجتماعی در ادامه اذعان كرد: رشد جمعیت سالمندی از یک طرف می‌تواند موفقیت (بالاخص در حوزه بهداشتی) محسوب شود، اما از طرف دیگر نگرانی‌های زیاد را بالاخص در کشورهای در حال توسعه بوجود آورده است. این نگرانی‌ها بیشتر در زمینه‌هاي تغییر ساخت خانواده از «گسترده» به خانواده «هسته‌ای» که در آن پدر و مادر و پدربزرگ در خانه فرزندان خود جای ندارند به وجود آماده و سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌های کشور در زمینه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، بهداشتی، درمانی، سیاسی و غيره پاسخگویی به نیازهای سالمندان در این کشورها را برای مسئولان دشوار كرده است.
موسوي چلك در ادامه با اشاره به تعریفی که از سالمند توسط سازمان جهان بهداشت (W.H.O) و ماده 1 آیین‌نامه اجرایی جزء 5 بند الف ماده 192 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران ، آماده است،گفت: به موجب اين تعريف سالمند کلیه افراد 60 سال و بالاتر را در بر مي‌گيرد،گرچه بنظر مي رسد سن تقویمی نمی‌تواند مبنای تعیین سالمندی باشد، چرا که هستند افرادی که بالاتر از 60 سال سند دارند اما توانمندی لازم را دارند و یا عکس آن نیز صادق است. اما برای اینکه به تعریف پذیرفته شده استناد شده باشد طبق تعریف فوق بالای 60 سال مبنای این گزارش است.
چلك در ادامه اضافه كرد: به همین منظور امروز، در دنیا بحث سالمندی پویا (Active Ageing) مطرح شده است که منظور از آن فرایند بهینه سازی فرصت‌ها برای سلامتی، مشارکت و امنیت به منظور افزایش کیفیت زندگی افراد رو به سالمندی است.
موسوي چلك معتقد است: از آنجایی که انسانها تاریخ انقضا و تاریخ مصرف ندارند، سالمندان نیز از این مساله مستثی نیستند و رویکرد جوامع نسبت به سالمندان باید متناسب با سالمندی پویا باشد.
وي در ادامه با اشاره به مولفه‌های متعدد سالمنی پویا گفت: برخی از مولفه‌هاي سالمندي پويا شامل بهداشت، خدمات اجتماعی، رفتاری، شخصیتی، محیط فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی است.
موسوي چلك اضافه كرد: در سالمندی پویا باید برای ارتقای سلامتی افراد در تمام طول زندگی (سلامت روانی و اجتماعی)، پیشگیری از بیماری‌ها در تمام سطوح پیشگیری اول، دوم و سوم، تشویق به فعالیتهای ورزشی در تمام طول سال‌های زندگی، فراهم کردن زمینه تأمین اجتماعی مناسب در دوران سالمندی، ارائه خدمات درمانی مناسب، قابل دسترس و ارزان برای سالمندان، آموزش افرادی که از سالمندان مراقبت می‌کنند، مناسب سازی محیط برای حضور سالمندان در فعالیتهای اجتماعی، فراهم کردن امکان تحصیل و یادگیری در تمام طول عمر، محافظت از سالمندان در برابر خشونت (سالمند آزاری)، فراهم کردن زمینه مشارکت سالمندان در امور اقتصادی، استفاده از تجربه سالمندان در حوزه های مختلف و... تلاش کرد.
301301
نظر شما