حتی بعد از جنگ لرد ریچ در جایی گفت که هر کسی می توانست بهتر از نخست وزیر، جنگ را اداره کند. لرد ریچ که پدر و موسس شبکه بی بی سی محسوب می شود حتی وقتی چرچیل از دنیا رفت در مراسم یادبود وی شرکت نکرد و حتی دوربین های این شبکه نیز در روز مراسم خیلی محدود بودند. چرچیل در زمان نخست وزیری خود همیشه از سانسورهای نظرات و سخنرانی هایش توسط شبکه بی بی سی انتقاد می کرد که دیوید لوید جرج نیز با او هم عقیده بود چرا که آنها از حزب های مستقل در انتخابات شرکت کرده بودند و هیچ ارتباطی با احزاب حامی سلطنت و اشرافیت نداشتند.
«نیک رابینسون» خبرنگار و مورخ انگلیسی در کتاب جدیدش با عنوان «زنده از خیابان داونینگ» عدم وابستگی تقریبی وینستون چرچیل و دیگر طرفدارانش به احزاب وفادار به تاج و تخت ملکه الیزابت دوم را عامل اصلی دشمنی بی بی سی و شبکه های مشابه عنوان می کند که همیشه سخنرانی های نخست وزیر در جهت منافع ملکه سانسور می شد. حتی در سالهای 1930 تا 1939 که تعداد سخنرانی های رادیویی چرچیل از موهای سر نیز بیشتر شده بود در طول 10 سال در پست نخست وزیری تنها 10 سخنرانی اش از رادیو بی بی سی پخش شد که یکی از این سخنرانی ها در سال 1934 ایراد شد که چرچیل از تهدید حزب نازی آلمان علیه تمام اروپا خبر داد. این آخرین صدایی بود که از چرچیل در بی بی سی پخش می شد.
البته تا کنون هیچ مدرک مستندی درباره درخواست چرچیل از شبکه بی بی سی برای پخش سخنرانی اش درباره جنگ جهانی دوم به دست نیامده ولی در یادداشت شخصی چرچیل از جلسه وی با تهیه کننده جوانی از بی بی سی یاد شده است که روز بعد از بازگشت چرچیل از مونیخ او را در دفتر شخصی اش ملاقات کرده بود. چرچیل در این ملاقات روی تهدید نازی ها تاکید کرد ولی رادیو بی بی سی چندان به آن توجه نکرد و تنها وقتی چرچیل در 10 می سال 1940 به نخست وزیری رسید جمعیت زیادی به این سخنرانی او درباره نازی ها گوش دادند.
رابینسون می نویسد در زمان پیروزی محافظه کارها در انتخابات سال 1951 وقتی چرچیل برای دومین بار به نخست وزیری رسید در چهار سال دوره دوم دوران نخست وزیری اش تنها یک مصاحبه تلویزیونی با او در بی بی سی صورت گرفت. ولی یکی از پرشورترین گزارش های خبری بی بی سی از چرچیل به پنجم آوریل سال 1955 می رسد که ای.آر تامپسون خبرنگار پارلمانی بی بی سی اولین گزارش زنده تلویزیونی این شبکه از نخست وزیر را پخش می کند که در آن از بازنشستگی چرچیل خبر می دهد. چند سال بعد تنها حرفی که چرچیل می تواند علیه دشمن قدیمی خود لرد ریچ به دکتر خصوصی اش بزند این بود که آنها 11 سال مرا دور از چشم مردم نگه داشتند. در کشوری که نظر همه محترم است نخست وزیر حق اظهار نظر ندارد!
تلگراف/ 14 اکتبر/ ترجمه محمد حسنلو
6060
نظر شما