در ورزش مدرن تفکرهای سنتی جای خود را به پژوهش‌های علمی داده است و با بهره‌گیری از این شیوه‌های مدرن می‌توان گام‌های اساسی برای نیل به موفقیت برداشت. یکی از بارزترین مطالعات علمی-ورزشی، تغذیه ورزشکاران است. ارتباط تغذیه صحیح با بهبودی آسیب‌دیدگی‌های ورزشی و کسب اطلاعات به روز از جمله مواردی است که متاسفانه بسیاری از ورزشکاران از اهمیت آن غافل مانده‌اند.
مسؤول کمیته تغذیه هیئت پزشکی ورزشی اظهار کرد: هر ورزشکاری در طول دوران ورزشی، دچار آسیب دیدگی‌های جزیی و شدید می‌شود که شناخت صحیح موارد درمانی و رعایت آن روند بهبودی را سریع‌تر می‌کند.
رضا غیاثوند با بیان اینکه در بهبود آسیب دیدگی‌های ناشی از ورزش، عوامل متعددی تاثیرگذار است، افزود: تغذیه یکی از مهمترین عوامل می‌باشد، البته تغذیه مناسب نقش موثر خود را بیشتر در دوران بازتوانی بعد از آسیب دیدگی ایفا می‌کند.
وی در خصوص آسیب‌های ورزشی تصریح‌کرد: تأثیرات آسیب دیدگی به طور مستقیم بر روی ساختار عضلات و استخوان‌ها، استقامت، قدرت و انعطاف پذیری و عملکرد سیستم عروقی تنفسی نقش دارد.
در آسیب‌های استخوانی نیاز بدن به کلسیم بیشتر است
این مدرس رشته تغذیه دانشگاه اصفهان عنوان کرد: در مطالعات علمی مشخص شده که زمان استراحت برای بهبود آسیب‌های مختلف نقش مهمی دارد. آسیب‌های جزیی حدود 7 روز، آسیب‌های معمولی 8 تا 12 روز و آسیب‌های نسبتا شدید بیش از 20 روز زمان برای استراحت نیاز دارد.
غیاثوند با اشاره به تغذیه مناسب به عنوان یکی از مهمترین موارد مؤثر در بهبود آسیب دیدگی‌های ورزشی، اظهارکرد: در بیشتر رشته‌های ورزشی دو جزء اصلی بدن یعنی استخوان‌ها و عضلات بیشتر از سایر اجزا دچار آسیب دیدگی می‌شود و داشتن اطلاعات در خصوص تغذیه صحیح و انجام کارهای مربوطه به بهبود آسیب دیدگی کمک شایانی می‌کند.
مسؤول کمیته تغذیه هیئت پزشکی ورزشی استان اصفهان با اشاره به دسته بندی رابطه تغذیه و بهبود آسیب‌دیدگی‌ها بر اساس "تغذیه و بهبود آسیب‌های استخوانی" و "تغذیه و بهبود آسیب‌های عضلانی" اظهارکرد: ساختار اصلی استخوان‌ها، کلسیم است، برای بازسازی استخوان‌ها در زمان آسیب یا شکستگی استخوان‌ها ممکن است نیاز به کلسیم بیشتر باشد و با دریافت مناسب کلسیم از راه مواد غذایی می‌توان به این نیاز بدنی پاسخ مثبت داد.
این مدرس دانشگاه افزود: البته این بدان معنی نیست که هر چه کلسیم بیشتری دریافت شود آسیب استخوانی سریع‌تر بهبود می‌یابد، بلکه در این دوران نیاز بدن به عنصر کلسیم نسبت به حالت عادی بیشتر شده و باید این نکته را مد نظر داشت.
غیاثوند با بیان اینکه کلسیم اضافه از راه ادرار دفع می‌شود، بیان کرد: در حالت طبیعی یک ورزشکار معمولی به طور متوسط روزانه نیاز به دریافت یک‌هزار میلی گرم کلسیم دارد که در دوران آسیب‌های استخوانی این نیاز به حدود یک‌هزار و 300 میلی گرم در روز می‌رسد.
وی با اشاره به وجود ویتامین D برای جذب بهتر کلسیم، اذعان‌کرد: هر چند که بدن انسان با تابش نور آفتاب قادر به تولید ویتامین D است، اما در صورتی که با تشخیص پزشک ورزشی نیاز به مصرف مکمل کلسیم بود توصیه می‌شود که حتما مکمل کلسیم همراه با مکمل ویتامین D استفاده شود.
301301
نظر شما