سئوالهای زیادی در زمینه هشدار جتهای ایرانی به پهپاد آمریکائی به ذهن میرسد از جمله اهداف عملیاتی و موقعیت زمانی و مکانی و نیز دلایل آمریکا برای چنین اقدامی ولی مهمتر از همه چگونه ایران و آمریکا توانستند حادثه حمله جتهای سوخوی ایرانی به پهپاد آمریکائی که گویا به مرزهای قانونی ایران در حال رخنه بود را بیش از یک هفته با سکوت برگزار کنند؟ من معتقدم این سکوت با توجه به انتخابات آمریکا بیشتر به نفع اینکشور و شخص اوباما بوده تا بتواند انتخابات را بدون دغدغه سیاست خارجی از سر بگذراند ولی بازهم دلایل آشکار سازی این خبر نیز هنوز جای سئوال و بررسی دارد. آمریکائیها همواره باید قدردان آقا منشیهای ایرانی باشند که تنها اشتباهشان از نظر سیاسی کمک در مقاطع گوناگون به آمریکائیها برای حل مشکلاتشان بوده و از نظر شکلی نیز اشتباه رفتن راه اصلی در دو راهه نیویورک- واشنگتن. ولی اتفاقا این آخرین واقعه بین دوکشور نشان میدهد که اوضاع حساس و تنش آلود است ولی آنها میتوانند مسائل بین خود را کنترل، مدیریت و حل نمایند.
اما سئوال من این است که چرا نیروی هوائی بجای سوخوی 25 پهپادی برای هشدار به پهپاد آمریکائی به پرواز در نیاورده تا شاید پهپادها در آسمان خلیج فارس با روبوسی همه چیز را به خوبی و خوشی حل و فصل کنند! شاید هم پهپاد آمریکائی از سوخوی روسی ترسیده و فرار را بر قرار ترجیح داده و اگر پهپادی به آسمان خلیج فارس اعزام میشد میتوانستند دل هم دیگر را بربایند و کار بیش از این به عشوه خرکی آمریکائیها نگذرد! حالا که ما انسانها نمیتوانیم با شفافیت مشکلاتمان را با یکدیگر در میان بگذاریم حداقل انتظار اینست که سرنوشت یک منطقه حساس که میتواند افزایش تنش در ان کل جهان را به کام جنگ فرو ببرد را به دست یک فن اوری ساخته دست بشر بدهیم تا شاید آنها بتوانند مشکلات را حل کنند!
هر فرد منصف و بیطرفی کمی تاریخ معاصر را تورق کند بدون تردید متوجه ضربات آمریکائیها به دموکراسی نوپای ایران با کودتای بیست و هشتم مرداد و سرنگونی دولت ملی مرحوم مصدق و ترکتازی بیست و پنجساله و به یغما بردن ثروت مملکت تا وقوع انقلاب اسلامی و سپس زورگوئی و خباثت دولتهای گوناگون آمریکا نسبت به ایران بعد از پیروزی انقلاب و تاسیس جمهوری اسلامی میشود. فقط باید به حرفهای قشنگ بسنده نکند و به اعمال آمریکائیها نسبت به ایران توجه کند که با دست پیش میکشند و با پا پس میزنند.
من بارها گفته ام آمریکائیها باید قدردان ایران و انقلاب اسلامی باشند. اگر واقعا" آنها از روند حاکمیت مردم منطقه بر سرنوشت خود حمایت میکنند باید بدانند که هم اکنون تجربیات مثبت و منفی جمهوری اسلامی ایران در طی این مدت نصب العین مردم و رهبران حرکتهای مردمی منطقه است و همین امر نیاز کاهش تنش بین دو کشور و حل منطقی و منصفانه مسائل بین دو کشور را میطلبد. اگرچه دلبستن به نتایج انتخابات آمریکا گره گشای مشکلات ایران و آمریکا نیست ولی از نقش فرد در تصمیم گیریهای سیاسی نمیتوان غافل شد و شرط لازم و کافی آن وجود جرات و جسارت برای باز کردن دریچه ائی است که بتوان با شفافیت مشکلات بین دو کشور را روی میز ریخت و قدم به قدم آنها را بدون پیش ذهنی ، تبختر و غرور حل کرد اما تا آن روز حداقل کار دو کشور مدیریت بحران روابط است و آماده شدن برای وزن کشی صحیح و واقعگرایانه نقاط مثبت هر طرف و پرداخت مابه ازای آن توسط طرف مقابل در یک صحنه برابر بصورت برد- برد.
ببخشید گویا داشتم بلند بلند فکر میکردم ! زیرا آمریکائیها تصمیم خود را برای ادامه تحریمها و نیز سرنگونی دولت قانونی سوریه گرفته اند و ما نیز نباید خامی کنیم و اهرمهای مثبت خود را همچون گذشته به راحتی بفروشیم ولی در فروش به موقع و استفاده از آنها جدی باشیم و دارای دید راهبردی همراه با ابتکار عمل. مهمترین اقدام کنونی در این رابطه مستند سازی و بررسی ابعاد حقوقی این قضیه است که ایا در پرتو فن اوری جدید که مسئله حضور فیزیکی پهپادها مهم است یا شعاع تجسسی آنها در سایه حقوق دریاها و نیز مرزهای آبی و خاکی کشور؟
4949
نظر شما