به گزارش خبرآنلاین، علی رفیعی کارگردان فیلم «آقا یوسف» در گفت‌وگو با سایت روزنامه ایران به مشکلات ناشی از تولید دو فیلم «آقا یوسف» و «ماهی‌ها عاشق می‌شوند» اشاره کرد و گفت بابت ساخت «آقا یوسف» هنوز بدهکار است. بخشی از صحبت‌های وی به شرح زیر است:
- من بعد از «آقایوسف» نتوانستم هیچ کدام از کارهای دلخواهم را ساخته یا اجرا کنم و متاسفانه در این زمینه هم هیچ کس نیست که به داد آدم‌های مستقلی چون من برسد.
- دوستان به واسطه وام‌هایی که به من داده بودند حقوق تلویزیونی هر دو فیلم «آقایوسف» و «ماهی‌ها عاشق می‌شوند» را با قیمتی نازل برداشتند. من از آن‌ها خواستم که بابت رایت تلویزیونی هر یک از این دو کار لااقل 50 میلیون به من بدهند بلکه بتوانم وام خود را تسویه کنم اما آن‌ها در نهایت بیشتر از 35 میلیون به من ندادند احتمالا برای اینکه مرا بدهکار نگهداشته و کاری کنند که دیگر دور و بر سینما آفتابی نشوم.
- هدف بنیاد سینمایی فارابی کمک به آدم‌هایی مثل من نیست. شاید باورش برایتان سخت باشد اما هر دو فیلمی که ساختم یعنی هم «آقایوسف» و هم «ماهی‌ها عاشق می‌شوند» در جشنواره‌های مختلف جهانی به نام ایران شرکت کرده و اتفاقا با اقبال هم روبرو می‌شوند، اما سازنده فیلم که من باشم هیچ نفعی از این افتخارات نمی‌برد. به طور کلی از من برای تولید فیلم جدید هیچ حمایتی نمی‌شود و حتی مدیرعامل بنیاد فارابی جناب می‌رعلایی هم با یک نوع رفتار خصمانه با من برخورد می‌کنند.
- به خاطر وامی که برای ساخت «آقایوسف» از فارابی گرفتم آن قدر تحقیر شدم که که دیگر امیدی ندارم به اینکه دوباره سراغشان رفته و فیلمنامه ارائه دهم برای تصویب وقتی برای بازپرداخت وام مرا تحت فشار می‌گذارند بدیهی است که امیدی هم به ادامه همکاری با من ندارند.
-حتما در ارائه تسهیلات یک سری معیارهایی دارند که بیشتر از کیفیت فیلمنامه و حتی کارگردانی نام فرد را دربرمی گیرد یعنی برایشان مهم است که یک فیلمنامه را چه کسی می‌سازد؟ علی رفیعی یا کارگردانی ناشناخته. آن‌ها در برخوردهای خود نشان داده‌اند که بیشتر از فیملنامه با خودِ من کار دارند.
- بعد از «آقایوسف» چند تهیه کننده خصوصی به سراغم آمدند تا یکی از فیلمنامه‌هایم را کار کنیم، اما همه چیز در حد صحبت‌های ابتدایی ماند چون تصور برخی از سینما با تله‌فیلمسازی تفاوتی ندارد. بجز این من مدیر برنامه درست و حسابی هم ندارم که کار‌هایم را پیگیری کند، مثلا اصلا معلوم نیست که حقوق خانگی «آقایوسف» یا حقوق پخش بین الملل آن به من تعلق گرفته یا نه. روحیات من هنری است و از آنجا که دوست ندارم هنر را با پول گره بزنم هیچ‌گاه درباره چنین اموری سختگیری نمی‌کنم و نتیجه‌اش هم می‌شود اینکه «آقا یوسف» ورشکستگی کامل من باشد.
- پخش‌کننده فیلم «آقا یوسف» هیچ مسئولیتی نسبت به فیلم نداشت و آن را در یکی از بد‌ترین دوره‌های اکران که مقارن بود با ماه رمضان روی پرده فرستاد. تازه در برخی سینما‌ها هم فیلم را به صورت تک‌سئانس اکران کردند. به جز آن کمترین تبیلغی برای فیلم من صورت نگرفت. پخش کننده بیشتر از آنکه دغدغه فیلم مرا داشته باشد دغدغه فیلم‌های تولیدی خودش را داشت و در نهایت «آقایوسف» مجالی شد برای ورشکستگی کامل من.
- هشت فیلمنامه آماده دارم که هیچ کدام به لحاظ ممیزی کوچک‌ترین مشکلی ندارند، اما فکر نمی‌کنم بتوان هیچ کدام را کلید بزنم چراکه از یک طرف تهیه‌کنندگان دولتی سراغ من نمی‌آیند و از آن سو تهیه‌کنندگان خصوصی هم بیشتر دنبال کارهای بزن دررویی هستند.
- مجبورم علیرغم میل باطنی فیلمنامه‌هایم را منتشر کنم. اتفاقا یک ناشر علاقه‌مند هم پیدا کرده‌ام که برای این کار اعلام آمادگی کرده است. امیدوارم بتوانم لااقل چند عنوان از فیلمنامه‌هایم را منتشر کنم تا سندی باشد برای آیندگان تا بدانند امثال من عاشق کارگردانی بودند اما این مجال برایشان ایجاد نشد که بتوانند فیلم بسازند.
58246
نظر شما