در هر جامعه کودکان جزء سرمایه‌های ملی محسوب شده و از نظر مادی، معنوی، تربیتی و فرهنگی مورد حمایت‌های مختلف قرار می‌گیرند.
در بعضی از کشورها هنوز ارزش واقعی کودکان شناخته نشده و جایگاه آنان معین نشده است. بر اساس آموزه‌های دین مبین اسلام، محبت به کودکان و همت به تربیت آنان اساسی‌ترین وظیفه والدین و جامعه بوده تا آنجا که رسول اکرم (ص) با آن شخصیت جهانی دعوت کودکان به بازی جمعی را پذیرفته و با آنان همبازی می‌شد.
در کشور ما اینک سیاست‌های فرزندآوری و افزایش جمعیت خانواده مورد تاکید قرار گرفته و هر سازمان و نهادی به فراخور حوزه فعالیت قدمی در این زمینه برمی‌دارد. در حالی که متاسفانه در بخشی از امور، قدر این عزیزان شناخته نشده و یا مورد ساده‌نگری قرار گرفته است.
الف/ در سال گذشته سه هزار کودک در اثر تصادف کشته شدند. گذشته از این که خانواده‌های این غنچه‌های پرپرشده داغدار عزیزان خود شده‌اند، بی‌دقتی و کم‌توجهی به قوانین و مقررات علت اصلی مرگ این عزیزان شناخته میشود. متاسفانه در این زمینه بعضی از والدین نیز قصور تربیتی داشته‌اند و وضعیت ارگونومی بعضی از خودروها نیز باعث مرگ یا نقص عضو کودکان شده است. بهتر است خودروسازان به جای هزینه کردن پول در حمایت از آهو، به فکر این آهوهای بشری باشند.
ب/ در پنج سال گذشته 78 کودک دانش‌آموز قربانی بخاری‌های نفتی در مدارس شده که آخرین آن باعث تاثر عمومی در جامعه شد. کسانی که در سن و سال اینجانب هستند به یاد دارند که در طول تمام تحصیلات در مدرسه و دبیرستان ما هم بخاری نفتی داشتیم اما بعید بود چنین حوادثی اتفاق بیفتد چرا که بابای مدرسه با شروع زمستان بخاری‌ها را کنترل می‌کرد و رفع عیب می‌نمود و در هر کلاس یک نفر مسوول مستقیم بخاری بود و هر دانش‌آموز نمی‌توانست خودسرانه آن را کم و زیاد کند. متاسفانه ضعف آموزش مهارت‌های زندگی به اموزگاران روستایی در بخشی از روستاها باعث بروز این حوادث تلخ میشود گذشته از آن که به جای رایانه‌ای کردن مدارس، بهتر است لوله‌کشی گاز به مدرسه‌ها را انجام دهند و به جای رایانه، شوفاژ یا بخاری استاندارد در کلاس‌ها بگذارند تا اینگونه حوادث دلخراش باعث تمسخر رسانه‌های دشمن نشود. در کنار این حادثه، اخیرا فاجعه‌ای به نام مرگ خاموش در رسانه‌ها دیده میشود که مفهوم آن مرگ بر اثر گازگرفتگی است. چگونه است که با وجود این همه آموزش و گفتار، هنوز این حوادث تلخ در گوشه و کنار کشور و حتی پایتخت اتفاق می‌افتد؟ قبلا گاز وقتی در محیطی پخش می‌شد بوی بسیار زننده‌ای داشت که افراد متوجه آن می‌شدند، اخیرا گازها نیز بی‌بو شده‌اند که نمی‌دانم در این زمینه چه باید کرد.
ج/ رعایت نکردن ایمنی در معابر، مکان‌های بازی بچه‌ها و مدارس نیز یکی دیگر از زمینه‌های جراحت، شکستگی و عوارض نامطلوب بر کودکان است که به نظر می‌رسد باید یک کارگروه نظارتی و اجرایی برای شناسایی زمینه‌های ناایمن در زندگی کودکان تشکیل شود و بعضی از مراکز موجود در تهران را که برای کودکان ایمن شده الگو در معماری شهری قرار دهند.
د/ در کنار همه اینها می‌توان به آزارهای جسمی و روحی بعضی از کودکان اشاره کرد که توسط والدین یا نامادری و ناپدری اتفاق می‌افتد. کشور ما به عنوان یکی از اعضای کنوانسیون حقوق کودک باید مدافع حقوق آنها باشد چرا که کودکان مظلومترین و ضعیفترین اقشار جامعه بوده و قدرت دفاع از حق خود را ندارند. در صورتی که والدین آنها نیز به حق آنها تجاوز کند دولت به عنوان امین و سرپرست جامعه باید به فریاد اینگونه کودکان برسد. انعکاس در جراید و بیان اخبار حوادث تلخ چه در آتش‌سوزی مدارس چه در آزار و شکنجه کودکان چند روز طول میکشد و بعد به دست فراموشی سپرده میشود. امیدواریم که دیگر شاهد این حوادث تلخ در کشور نباشیم و در کنار تشویق بعضی از خانواده‌ها به فرزندآوری، والدین را به مراقبت درست از فرزندان ترغیب کنیم.
نظر شما