آهنگساز پیشرو

پیشرو بودن یک آهنگ‌ساز را فقط قطعات آزاد او تعیین نمی‌کنند بلکه انتخاب‌های هوشمندانه‌اش در فعالیت‌های مختلفش در حوزه‌های دیگر همچون موسیقی فیلم هم مشخص می‌کنند. حسین علیزاده با انتخاب‌های دقیقش در حوزهء موسیقی فیلم بی‌شک یکی از پیشروترین این افراد است.
حسین علیزاده طی سال‌های اخیر همکاری با کارگردان‌هایی داشته است که صاحب سینمای خاص خودشان بوده‌اند، سینمایی مستقل، آرام، خلوت و بی‌هیایو. طی این سال‌ها او برای فیلم‌هایی همچون "زمستان است" رفیع پیتز، "تنها دوبار زندگی می‌کنیم" بهنام بهزادی و "ملکه" محمد حسین باشه آهنگر آهنگ‌سازی کرده است. فیلم‌‌هایی که هرکدام حرف‌های زیادی برای گفتن داشته‌اند. یادم می‌آید زمانی که بهنام بهزادی اولین فیلمش را ساخته بود از او پرسیدم که آقای علیزاده که اصلا شما را نمی‌شناخت، برخوردش با شما چه بود و چطور آهنگسازی فیلم شما را قبول کرد؟ بهزادی هم جواب داد که ایشان توجه زیادی به فیلمنامه دارند و فیلمنامه را که خواندند قبول کردند. همان زمان هم نوشتم که موسیقی "تنها دوبار زندگی می‌کنیم" واقعا موسیقی شگفت‌انگیزی بود که کاملا به فیلم می‌آمد. از سویی دیگر خود فیلم هم توانست معرف یک فیلمساز جوان و خوشفکر به سینمای ایران باشد که دومین فیلم او "قاعدهء تصادف" از مهم‌ترین فیلم‌های جشنوارهء امسال است و می‌گویند یکی از شانس‌های اصلی سیمرغ است. این یعنی آهنگ‌ساز با آگاهی کامل به اسقبال آهنگسازی برای این فیلم رفته است. موسیقی "ملکه" هم با وجود آنکه دوستش نداشتم اما آنقدر در نظرسنجی‌های مختلف موفق بود و جوایز متعدد را دریافت کرد که باز نشان از هوشمندی آهنگساز در انتخاب فیلم دارد. ضمن اینکه  فیلم "ملکه" از موفق‌ترین فیلم‌های دفاع مقدس طی سال‌های اخیر بود که با زاویهء دید متفاوتی که برای روایت داستانش انتخاب کرده بود توانست نظر بسیاری از منتقدان را جلب کند.

امسال برای اولین بار بهرام توکلی سراغ حسین علیزاده رفت. مطمئنم و شک ندارم که برخلاف بسیاری از آهنگسازان دیگر علیزاده بیش از اینها به فیلمنامه و رزومهء کارگردان بها می‌دهد و حاضر نیست نام خودش در تیتراژی ببیند که به آن اعتقادی ندارد. نتیجهء همکاری او با توکلی هم بسیار درخشان از آب درآمده. موسیقی "آسمان زرد کم عمق" موسیقی است شاداب و زنده، موسیقی است روایتگر که یک بار صوتی مجزا به داستان فیلم اضافه کرده است. چه از فیلم آخر توکلی خوشمان بیاید چه نه، باید قبول کرد که موسیقی‌اش روایتگر لایهء جدیدی از داستان آن است. علیزاده با استفاده از دو ساز هارپ و کلارینت توانسته لحظات مختلفی را تصویرسازی کند. او با موسیقی‌اش بهار زندگی پوسیدهء این زوج جوان را آهنگسا‌زی کرده و بخش‌های گمشده‌ای را که در زندگی آنها نیست به سمع و نظر ما رسانده است.

پیشرو بودن یک آهنگ‌ساز را فقط قطعات آزاد او تعیین نمی‌کنند بلکه انتخاب‌های هوشمندانه‌اش در فعالیت‌های مختلفش در حوزه‌های دیگر همچون موسیقی فیلم هم مشخص می‌کنند. حسین علیزاده با انتخاب‌های دقیقش در حوزهء موسیقی فیلم بی‌شک یکی از پیشروترین این افراد است. او صاحب امضاست و محکم پای امضایش ایستاده است. این کار در حوزهء موسیقی سنتی شاید کار آسانتری باشد اما در موسیقی فیلم با تنوع ژانری که موسیقی فیلم‌های مختلف بنا به فضای هر فیلم می‌طلبد اصلا کار ساده‌ای نیست و نیاز به تبحر و تجربه‌ای بالا دارد.

5719