محسن رضایی به مناسبت فرارسیدن 17 بهمن سالروز تأسیس مجمع تشخیص مصلحت نظام به فرمان حضرت امام (ره)، به تشریح عملکرد این نهاد و نقش آن در تدوین سیاست‌های کلی اصل 44، فرآیند تدوین سندچشم‌انداز 20 ساله و دستاوردها و چالش های پیش روی مجمع پرداخت.
اهم اظهارات دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام را به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی این نهاد بخوانید؛
• قانون اساسی ایران رهبری را از یک فرد تبدیل به یک نظام کرده و ما در ایران با یک نظام رهبری مواجه هستیم.
• مجمع تشخیص مصلحت نظام یکی از این نهادهای وابسته به رهبری است، یعنی یکی از اتاق های فکری است که به رهبری نظام مشاوره می دهد و به همین دلیل خود رهبری این نهاد را دستگاه مستشاری عالی قلمداد کردند و زمانی هم که تا الآن به وجود آمده، مهم‌ترین کار مجمع تشخیص عمدتاً پیرامون این مسئله صورت گرفته است.
• وظیفه دوم مجمع هم بن بست شکنی یا حل اختلافات بین مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان است که مصلحت را برای جامعه و کشور تشخیص می دهد یا بن بست‌هایی از نوع معضلات که در کشور شکل می گیرد که از طریق قوانین عادی قابل حل و فصل نیست؛ این مشکلات را رهبر انقلاب با مشورت مجمع حل و فصل می کند. البته در این زمینه ارجاعات به مجمع کمتر بوده اما درباره مشاوره‌ها و حل و فصل اختلافات مجلس و شورای نگهبان بیش تر بوده است.
• {در پاسخ به سوالی درباره «تفاوت هویتی مجمع تشخیص با هیئت عالی حل اختلاف قوا»} مجمع تشخیص مصلحت بر اساس مفاد 110 و 112 قانون اساسی تأسیس شده و سیاست‌های کلانی را تنظیم می کند که مبنای برنامه ریزی در کشور است ولی شورای حل اختلاف قوا بر اساس اصل ولایت مطلقه فقیه و برای هماهنگ‌ساختن سه قوه با یکدیگر در مسائل اجرایی و نه سیاست‌گذاری تشکیل شده است.
• نظام سیاسی در ایران بر اساس تفکیک قواست و هم با تفکیک رهبری از اجراست؛ این دو تفکیک، باعث می شود که هماهنگی لازم به سختی صورت بگیرد؛ چرا که رهبری سیاست‌های کلان مانند سند چشم‌انداز 20 ساله یا سیاست‌های اصل 44 را با مشورت به مجمع، ابلاغ می کند. این کار یک‌سری فرآیندها را طی می کند و یک‌سری دستگاه‌ها درگیر این تدوین و تنظیم می شوند تا سیاست ها به دستگاه‌های دولتی ابلاغ شود بعد که ابلاغ می شود وارد سیستم دوم که سیستم اجرایی است، می شود که مجلس قانون آن را می نویسد و دولت هم کار اجرا را بر عهده می گیرد. در اینجا هم، آن هماهنگی های لازمی که بین دولت و مجلس باید باشد، کاملاً صورت نمی گیرد و بر همین اساس این تفکیک قوا و مقامات مسئول و حکومتی یکی از عواملی است که اجازه آن یکپارچگی در اجرای این سیاست‌ها را نمی دهد.
• روابط آقای خاتمی با مجلس هفتم و دولت آقای احمدی نژاد متفاوت است؛ این دیدگاه‌های متفاوت به این دلیل که در انتخابات، شعارها و وعده‌های متفاوت می دهند و بعد که رأی می آورند و وارد سیستم می شوند و می خواهند در چارچوب سیاست‌های کلان عمل بکنند، این سیاست‌های کلی را مغایر با خودشان می دانند و تا بیایند توجیه شوند و کاملاً بر کار مسلط شوند و آن تفاهم ملی صورت بگیرد، یک‌مقدار وقت را از دست می دهیم.
• لوکوموتیو جامعه زمانی خوب کار می کند که مسائل سیاسی با مسائل تخصصی ادغام نشود. ما الآن داریم به این سمت حرکت می کنیم. یعنی در عین حرکت، لوکوموتیومان را داریم می سازیم و در عین ساخت لوکوموتیو، ریل گذاری هم می‌کنیم ولی سرعت‌مان کند است.
• مجمع تشخیص مصلحت خیلی کارهای بزرگی را در کشور انجام داده است در این 26 ساله مجمع، یک نهاد بن بست شکن خوبی بوده است. ایران جزو معدود کشورهایی است که چشم‌انداز دارد و زودتر از همه در سال 82 این چشم‌انداز ابلاغ شده و این نشان می دهد که قبل از سال 82 ما چند سال روی این بحث کار کرده‌ایم.
• قوا احساس نکنند که مجمع تشخیص به دنبال مچ‌گیری است. این احساس باید بین مجمع با قوای سه گانه به وجود آیند تا امر نظارت مجمع جدی گرفته شود تا سیاست‌هایی که با کمک مشاورین و کارشناسان تنظیم می شود و خدمت مقام معظم رهبری می رود تا ایشان اصلاح کنند، تغییراتی می دهند و بعد از آن ابلاغ می کنند، مجمع بتواند نظارت قانونی خود را بر نحوه عملیاتی شدن این سیاست‌ها داشته باشد.
• اگر نظارت و پیگیری نباشد، مشخص است که این سیاست‌ها عملیاتی نمی شود؛ اینجا در بعد نظارتی مجمع تشخیص مصلحت نظام نواقصی دارد که باید در دوره‌های آینده راه حل هایی برای آن پیدا کنیم که پیشنهاداتی را تنظیم کردیم و خدمت مقام معظم رهبری فرستاده‌ایم.
/29220
نظر شما