نتایج مطالعه 3 میلیون نوزاد تازه‎متولدشده در 9 کشور جهان نشان می‌دهد که بین استنشاق ذرات آلاینده معلق در هوا (هم ذرات کوچک‎تر از 10 میکرومتر و هم ذرات کوچک‎تر از 2.5 میکرومتر) و کاهش وزن نوزاد ارتباط وجود دارد.

مجید جویا: زنان بارداری که در معرض سطوحی از برخی از انواع آلاینده‌های هوا قرار گرفته‌اند، با احتمال بیشتری (نسبت به دیگر زنان باردار) کودکان سبک وزن به دنیا می‌آورند.
به گزارش نیچر، وزن کم نوزاد ( نوزاد تازه متولد شده با وزن کمتر از 2.5 کیلوگرم) خطر مرگ ومیر دوران جنینی و بیماری‌های دوران کودکی را افزایش می‌دهد و بعدا در زندگی با مشکلات رشدی و سلامتی از جمله بیماری دیابت و قلبی پیوند می‌خورد.
مطالعات قبلی به بررسی این امر پرداخته‌اند که آیا قرار گرفتن در معرض ذرات ریز هوابرد در جریان بارداری منجر به تولد کودکان کم وزن‌تر می‌شود یا خیر. هرچند بسیاری از مطالعات ارتباط‌هایی را بین این دو نشان داده‌اند، اما پژوهش‌هایی هم هستند که نتوانسته‌اند چنین ارتباطی را پیدا کنند.
لئوناردو تراساند، پژوهشگر بهداشت محیط کودکان در دانشگاه نیویورک می‌گوید: «مشکل خیلی از پژوهش‌ها با موضوع قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا و تاثیر آن روی رشد مرگ و میر، تنوع الگوی تحقیق و ارزیابی میزان آلودگی است. این پژوهش اما با قابل مقایسه ساختن انها، کمک بسیار بزرگی کرده است».
 

استخر ولادت
این تحقیق نظارتی، داده‌های 3 میلیون مورد تولد در 14 مرکز پژوهشی را در 9 کشور شامل ایالات متحده، کره جنوبی و برزیل را بررسی کرد. تمرکز آن بر روی دو خانواده از آلاینده‌های خطرناک هوا بود: ریزگردهای معلق با قطر کمتر از 2.5 میکرومتر و ذرات با قطر کمتر از 10 میکرومتر (هر میکرومتر هزار بار از یک میلی‌متر کوچک‌تر است). این ذرات از احتراق سوخت‌های فسیلی در صنعت و حمل و نقل و همچنین از سوزانده شدن چوب و ذغال آزاد می‌شوند، ولی می‌توانند حاوی ذراتی از گرد و غبار یا نمک‌های دریایی هم باشند.
پیام دادوند، متخصص همه‌گیرشناسی در مرکز پژوهشی همه‌گیرشناسی زیست محیطی در بارسلون اسپانیا که نویسنده اصلی این مقاله است، می‌گوید: «مراکزی که سطوح بالاتری از آلودگی هوا دارند، در مقایسه با دیگر مراکز، خطر بالاتری از تولد نوزادان کم وزن را گزارش می‌کنند».
طبق محاسبات نویسندگان، افزایش در ذرات زیر 10 میکرومتر به اندازه 10 میکروگرم بر مترمکعب، منجر به افزایش 3 درصدی خطر تولد نوزادان کم وزن و همچنین کاهش میانگین وزن کلی نوزادان به اندازه 3 گرم می‌شود. هنگامی که نویسندگان متغیرهای محلی مانند سن بارداری و مصرف تنباکو را در محاسبات خود وارد کردند، این کاهش در میانگین وزن به 9 گرم رسید.
مقدار میانگین ذرات 10 میکرومتری از 12.5 میکروگرم بر مترمکعب در ونکوور کانادا تا 66.5 میکروگرم بر مترمکعب در سئول کره جنوبی بود. در زیرمجموعه‌هایی که حاوی داده‌های انتشار ریزگردهای 2.5 میکرومتری بودند، به ازای هر واحد افزایش آلاینده‌ها، خطر تولد نوزادان کم وزن 10٪ بیشتر می‌شد.
آن گونه که تراساند توضیح می‌دهد، درصد خطر برای هر فرد خیلی کم است، اما «در یک مقیاس جمعیتی، هر تغییری می‌تواند منجر به افزایش چشمگیر درصد تولد نوزادان کم وزن شود». دخانیات، الکل، مصرف مواد مخدر و سطح پایین سلامت بارداری نیز در تولد نوزادان کم وزن دخیل هستند.
یک ماه پیش، تراساند و همکارانش نتایج تحقیق روی بیش از 220هزار مورد تولد در امریکا را منتشر کردند. آنها چنین نتیجه گرفته بودند که آلودگی هوا با حضور بیشتر در بیمارستان و هزینه‌های بالاتر درمانی مرتبط است. در سال 2010/1389، 8.2٪ نوزادان متولد شده در ایالات متحده دچار کمبود وزن بودند.
 

عوامل دیگر
نویسندگان آخرین تحقیق تلاش‌هایی برای کنترل عوامل اقتصادی اجتماعی و سبک زندگی که می‌توانستند بر نتایج تاثیر بگذارند، انجام دادند. ولی، برخی از این تنظیمات محدودیت‌های خود را داشتند. همه مراکز، اطلاعات مربوط به مصرف سیگار مادر در حین بارداری را نداشتند؛ آموزش مادرانه و آدرس برای تشخیص وضع اقتصاد اجتماعی به کار گرفته شد؛ و قرار گرقتن مادر در معرض آلودگی هوا در دوره بارداری به جای اندازه‌گیری مستقیم، تخمین زده می‌شد.
به رغم وجود چنین محدودیت‌هایی بر بررسی این عوامل، بیتا ریتز، همه‌گیرشناس در یو.سی.ال.ای (دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس) می‌گوید: «ما هر روز سیگنال‌های بیشتری دریافت می‌کنیم که با ایده‌هایمان در مورد ارتباط آلاینده‌ها و مشکلات تولد منطبق هستند و شاید بر رشد بارداری هم تاثیر بگذارند». او که از دهه 1990/1370 ارتباط بین ریزگردها و وزن تولد در کالیفرنیا را بررسی می‌کند، در تحقیق اخیر حضور نداشت.
همه‌گیرشناسان نگران این هستند که برخی از اثرات قرار گرفتن مادر در معرض آلاینده‌های هوا تا ده‌ها سال پس از تولد کودک او دیده نشوند. ریتز با اشاره به گزارش‌های اخیر از سطوح خطرناک آلودگی هوا در برخی از شهرهای چین می‌گوید: «اگر به چیزی که در چین اتفاق می‌افتد فکر کنید، می‌بینید که اصلا نشانه خوبی نیست» برای مثال، در دی ماه، طبق اعلام سفارت امریکا در پکن، میانگین 24 ساعته قرائت سطح آلودگی به ریزگردهای 2.5 میکرومتری در این شهر به بیش از 460 میکرومتر بر متر مکعب رسید؛ درحالی‌که وزارت حفظ محیط زیست چین سطح کمتری در حدود 350 را برای این روز اعلام کرد.
سازمان بهداشت جهانی توصیه می‌کند که کشورها استانداردهای سختگیرانه‌ای در زمینه آلودگی هوا وضع کنند که میانگین سالیانه سطوح ریزگردهای 2.5 میکرومتری را به 10 میکروگرم بر مترمکعب و سطح ذرات 10 میکرومتری را به 20 میکروگرم بر متر مکعب محدود کند. سازمان حفظ محیط زیست ایالات متحده، استاندارد سالیانه ریزگردهای 2.5 میکرومتری را از 15 به 12 میکروگرم بر متر مکعب کاهش داد. طبق براورد سازمان، رسیدن به این استاندارد موجب می‌شود که هزینه‌های درمانی تا سال 2020/1399، بین 4 تا 9.1 میلیارد دلار کاهش یابند.
دادوند می‌گوید: «هنگام وضع این قوانین، اثرات آلودگی هوا بر بارداری در نظر گرفته نشده بود. اکنون وقت فکر کردن به آن است».

53271

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 275621

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 0 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • اجمد املی IR ۰۹:۴۶ - ۱۳۹۱/۱۱/۲۰
    1 0
    باتشکر از شما برای ترجمه کار پژوهشی دکتر پیام دادوند که اطلاعات بسیار مفیدی در اختیار پزشکان و کارشناسان زیست محیطی و کنشگران طرفدار محیط زیست قرار داده است در صورت امکان از این نوع کار های تحقیقاتی بیشتر استفاده فرمایید . موفق باشید