باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا راه خود را از میان انبوه دوستان و هواداران با لبخندی برلب، حس شوخ طبعی نمایان، ابروهایی گشاده، بوسه و حال و احوالپرسی و مصافحه و پشت کمر زدن های هوادارانش باز کرد و پشت تریبون قرار گرفت.
اما تن صدای او از پشت جایگاه، تا اندازه ای متفاوت بود. در حالیکه برنامه کاری روبه جلو و کامل خود را ارائه می کرد در واقع برای جمهوریخواهان کنگره سخنرانی کرد.
در ابتدا تمرکز او بر اقتصاد بود. فلسفه او روشن بود- تنها سرمایه گذاری و هزینه کردن می تواند طبقه متوسط رو به رشد و توسعه را تضمین کند. این در واقع یک سخنرانی مبسوط عمیق بود.
اما در خلال این سخنرانی ترجیح بندهای ساده ای نیز به کار برد: " بیاید این کار را انجام دهیم"، " برای من لایحه بفرستید"، " من آن را امضاء می کنم"، " رأی بدهید."
آنهایی که به لحن مسالمت جویانه تر او نسبت به سخنرانی پرخاشگرانه اش در روز مراسم تحلیف امیدوار بودند، همگی نا امید شدند.
آنها استحقاق یک رأی را دارند
اوباما رقبای خود را از چالشی با چالشی دیگر مواجه کرد.
او هشدار داد که کاهش خودکار هزینه ها که از ابتدای ماه آینده اجرایی می شود می تواند به اقتصاد لطمه وارد کند.
او بر افزایش هزینه های تحصیلات پیش از مدرسه، دبیرستان و آموزش تاکید کرد.
او برنامه ای 70 میلیارد دلاری را برای بازسازی جاده ها و پل ها اعلام کرد.
او خواستار اصلاحات مالیاتی، اصلاحات در قوانین مهاجرت و افزایش حداقل دستمزد شد. و به صورتی کاملا عاطفی خواستار وضع قوانینی برای کنترل اسلحه شد.
اگر محوریت سخنرانی او همانگونه که مطرح شد، اقتصاد بود، احساسی ترین لحظه آن اشاره اوباما به قربانیان خشونت سلاح بود که گفت: آنها استحقاق یک رأی را دارند.
در این لحظه برخی از افراد روی پا ایستاده و حتی گریه می کردند.
با همه این ها برای من همچنان یک معمای مهم باقی مانده است. حمایت حزب دموکرات، حتی حمایت انبوه آمریکایی ها سبب نشد که این موضوع در مجلس نمایندگان آمریکا رأی بیاورد.
سخنرانی آقای اوباما مطمئنا القاء کننده این بود که اگر کنگره در این خصوص اقدامی نکند جنایت کرده است اما این به معنی تصویب شدن حتمی این یک مورد از همه طرح های ارائه شده اش نیست.
بهترین امید اوباما
مارکو روبیو سناتور جمهوریخواه پاسخ حزبش به سخنرانی سالیانه رئیس جمهور را داد و البته متفاوت ترین چیزی بود که من تا کنون از حزب او در این سه سالی که در اینجا هستم شنیده بودم.
شاید این وسیله سنجش مناسبی باشد مبنی براینکه آنها چقدراز همه کسانی که باید جذبشان می کردند دور افتاده اند.
پسر مهاجران کوبایی گفت که او به حمایت از ثروتمندان بلند نشده است بلکه در حمایت از همسایگانش، مهاجران و بازنشستگانی که وابسته به مستمری فدرال و حمایت های درمانی رایگان آن هستند سخن می گوید.
اقای روبیو گفت او هرگز به خدمات درمانی لطمه ای وارد نخواهد کرد- چرا که باعث شد پدرش وقتی از سرطان می مرده عزت داشته باشد و مادرش همچنان به آن وابستگی دارد.
پیام او درباره دولت کوچکتر و مالیات های کمتر آشنا بود. اما لحن سخن او، نحوه بیانش، تمایلش به راضی کردن ثروتمندان ، همگی با هر آنچه که میت رامنی در ایام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری مطرح کرده بود کاملا تفاوت داشت.
این شاید بهترین امید باراک اوباما باشد به این معنی که آن دسته از جمهوریخواهانی که به اصلاحات احساس نیاز می کنند ممکن است برخی از خواسته های او را اجابت کرده و به برنامه هایش رأی بدهند.
منبع: بی بی سی انگلیسی
ترجمه: رضا مهربانی
49 261
نظر شما