غلامرضا تاجگردون در آخرین سال دولت دوم محمد خاتمی، سمت معاونت اقتصادی و هماهنگی امور برنامه و بودجه سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور را برعهده داشت.

آذر جزایری:  او پیش از این نیز سال‌ها در سمت‌های مختلف در مراکز سازمان مدیریت و برنامه ریزی در استان‌های مختلف فعالیت داشته است. تاجگردون پس از ورود به مجلس نهم در اولین اقدام، نامه ای اعتراضی خطاب به محمود احمدی نژاد نوشت و نسبت به انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی انتقاد کرد و خواستار احیای مجدد این سازمان شد.
در تیرماه سال 1386 شورای عالی اداری، در نشست صد و سی و سوم خود به ریاست احمدی نژاد سازمان مدیریت و برنامه ریزی را در نهاد ریاست جمهوری ادغام کرد.
بر اساس این مصوبه امور بودجه ریزی، امور استخدامی و برخی از دیگر مسئولیت‌های هفت گانه این سازمان در قالب دو معاونت جدید زیر نظر رئیس جمهوری اداره می شود، تا فعالیت‌های این نهاد به طور مستقیم زیر نظر رئیس جمهور پیگیری شود. بر اساس مصوبه شورای عالی اداری، بخش بودجه ای ماموریت های سازمان مدیریت و برنامه ریزی در قالب معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور و فعالیت‌های امور استخدامی نیز در قالب معاونت مدیریت توسعه منابع انسانی در نهاد ریاست جمهوری انجام وظیفه می کنند.
در آستانه تدوین بودجه سال 92 غلامرضا تاجگردون یک بار دیگر بر نتایج انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی در تدوین بودجه های سنواتی و اوضاع اقتصادی کشور تاکید دارد.
نماینده گچساران و نایب رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس در خصوص پیش بینی وضعیت بودجه سال 92 معتقد است بودجه سال آینده کل کشور حتما انقباضی خواهد بود و دولت مجبور است اتکا به نفت را چه از نظر تولید و چه از نظر قیمت و فروش کم کند. به اعتقاد این نماینده مجلس، دولت در این چند سال با عدد سازی بودجه حسابداری نوشته است. او یکی از جدی‌ترین خطاهای ممکن در مسیر تدوین بودجه را در برآوردها از درآمد و نحوه هزینه کردن می‌داند و می‌گوید: «طی سالهای گذشته هزینه های جاری دولت به شدت افزایش داشته است»
شما در ابتدای ورود به مجلس در نامه ای به آقای احمدی نژاد نسبت به انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی اعتراض کرده و خواستار احیا آن شدید. احمدی نژاد اما همواره انحلال سازمان برنامه و بودجه را مبتنی بر ایده شهید رجایی اعلام کرده و می‌گوید که این سازمان از سال1327زیر نظر دولت وقت آمریکا تاسیس شده است و معتقد است که مبنای برپایی آن سازمان وارداتی بوده است. تاثیر انحلال این سازمان بر اوضاع اقتصادی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
تحلیل در رابطه با سازمان برنامه و بودجه یا نهاد برنامه ریزی کشور نیاز به بحث مفصلی دارد. ولی فکر می‌کنم که اگر رییس جمهور هم اکنون یک بازنگری منصفانه در عملکرد ساختار اجرایی و نظارتی دولت داشته باشد قطعا پی خواهد برد که انحلال این سازمان یک اشتباه بود. به هم ریختن این ساختار آثار خودش را در هر صورت در برآیند اجرایی، مدیریتی و نظارتی کشور می‌توان مشاهده کرد. اگر ما بخواهیم صحبت های رییس جمهور را نقد کنیم که مثلا چون نهاد سازمان را آمریکایی‌ها طراحی کردند به این مقوله می‌رسیم که به دنبال مسائل دیگری بوده اند. باید این مساله را نیز مد نظر قرار دهیم که در دوران حکومت شاهنشاهی نهادهای بسیاری از جمله ارتش شکل گرفت. حالا ما باید ارتش را منحل کنیم چون ساختار آن را آمریکایی‌های طراحی کردند؟ یا این همه کارخانه های بزرگ از ذوب آهن، پالایشگاه‌ها، توسعه میادین کشور گرفته تا جاده‌ها، راه آهن به این دلیل باید تعطیل شود؟
افتخار ایران این است که قدیمی‌ترین نهاد برنامه ریزی دنیا را داشته است. ما و هند به خودمان افتخار می‌کردیم. همچنین این مساله خواسته شهید رجایی نبود چرا که وقتی او بر مسند قدرت نشست این سازمان را مانند سازمان های دیگر چند روزی تعطیل کرد تا نیروهای انقلابی در آن مستقر شوند که کار منطقی‌ای هم بود. به هر حال معتقدم که این کار یک اشتباه مفرط بود و آثار خود رشد نقدینگی و رشد اقتصادی و تورم دارد.
انحلال این سازمان چه تاثیری بر روی تدوین بودجه های سنواتی داشته است؟
برخی فکر می‌کنند این سازمان فقط در رابطه با بودجه تصمیم می‌گرفته که این برداشت غلطی است. نهادی مانند شورای اقتصاد تنظیم کننده تمام دستگاه های پولی و مالی در کشور زیر نظر سازمان برنامه و بودجه یعنی یک سازمان کنترل کننده بوده است. تصویب طرح های بزرگ زیر بنایی، عمرانی، بودجه حداقل یکبار در این سازمان مرور می‌شد. این کار کمی نبود که در آنجا انجام می‌شد. خیلی نباید بودجه را دست زد به این دلیل که دولت در بخش اقتصادی غالب بر بخش های دیگر است همچنین فزونی در آمد نفتی نسبت به سایر درآمدها عملا سیاست های مالی دولت بر سایر متغیرهای اقتصادی مانند رشد و نقدینگی و مسائلی که اکنون گریبانگیر کشور شده تاثیر گذار است.
دولت با انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی در واقع با تسامح این سازمان را با نهاد ریاست جمهوری ادغام کرد. همچنین دفاتر این سازمان را با استانداری‌ها ادغام کرد. برخی معتقدند که این ساز و کار فعلی ادامه همان سازمان برنامه و بودجه است. این مسئله را چطور ارزیابی می‌کنید؟
شاید گوشه ای این اتفاق افتاده باشد ولی حداقل این بود لایه فساد و اقتصاد به دلیل حذف چنین نهادهای نظارتی گسترده شده است. من نمی‌گویم همه عوامل رخ داده در نهادهای وابسته به دولت ناشی از حذف این نهاد نظارتی است ولی این سازمان تاثیر گذاری بسیاری در جلوگیری از فساد داشت. برای مثال عرض می‌کنم که نیروهای درجه 2، 3، 4و یا حتی 5 به صورت آسانسوری و بدون طی مراحل کارشناسی و صحه گذاشتن بر سلامت این افراد ارتقا یافتند. معتقدم برخی می‌خواستند به بهانه ای این سازمان را منحل کنند که این اتفاق رخ داد. سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و یا به عبارتی سازمان برنامه و بودجه در سه دوره تاریخی ذبح شد و هر سه دوره همزمان با دوره طلایی افزایش منابع نفتی بود. در هر سه دوره بهانه‌ای برای ذبح آن وجود داشت. رانت قدرت، فساد قدرت، قدرت بیش از حد، گستاخی کارشناسان و تمرکز در قدرت بهانه‌ای بود که هر کارشناسی می‌توانست بر آن مهر تایید بزند تا آن را در محکمه اجرایی ذبح کنند. من عاجزانه از رییس جمهور درخواست دارم که منصفانه عملکرد نهادها را پس از انحلال این سازمان بررسی کنند و اگر به این نتیجه رسیدند که این رخداد به ضرر کشور بوده است در صدد احیای این سازمان برآیند.
/31221

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 282200

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 12 =