بابک حمیدیان : دلتنگ خانه سینما هستم/دوست دارم بروم و با وزیر صحبت کنم

بابک حمیدیان می گوید:به عنوان یکی از بازیگران سینما و تلویزیون دوست دارم که صنف ما نظم داشته باشد و دلتنگ سروسامان پیدا کردن وضعیت بازیگران سینما و تئاتر هستم. همواره دوست داشته‌ام جایی باشد که بتواند من و هم صنف‌هایم را زیر یک چتر جمع و از ما حمایت کند. خانه سینما برای ما یک مامن بود؛ مثل خانه تئاتر که برای اعضایش یک مامن است. وقتی خانه سینما دایر بود، نسبت به الان که خانه سینما نداریم احساس بهتری داشتم. وقایعی که در خانه سینما اتفاق می‌افتاد، معمولاً برای ما پوشیده بود. من هم هیچ وقت سعی نکردم دخالت کنم. اتهاماتی که درباره خانه سینما شنیده‌ایم، چیز‌هایی است که مسئولان خانه آنها را رد می‌کنند.
خانه سینما تشکیل شده بود برای اینکه از اهالی سینما حمایت‌های مادی و معنوی بکند. اینکه قرار بوده خانه سینمای ایران، وضعیت صنفی و رفاهی اهالی سینما را سامان ببخشد و به فکر بیمه و بازنشستگی‌شان باشد، یک انتظار رویایی است. خانه سینما در موقعیت‌های مختلف، بن خرید کتاب و بن خرید از فروشگاه‌های شهروند را در اختیار آن دسته از هنرمندانی که بیش از بقیه نیاز داشتند، می‌گذاشت و برای امثال من، آرم طرح ترافیک می‌گرفت. در اندازه‌های کوچک، این کمک‌های اندک را خانه سینما برای ما انجام داده است. اما به نظر من، وظیفه حمایت روحی، مالی و جانی یک هنرمند به عهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. من چهار ماه پیش در جریان فیلم‌برداری یک فیلم، از درخت افتادم و سه تا از مهره‌های کمرم و پایم شکست و از آن زمان تا به حال نتوانسته‌ام کار کنم و خانه‌نشین هستم. خیلی دوست دارم که یک نفر به عیادت من بیاید و بگوید: «بابک حمیدیان! بازیگر حرفه‌ای سینما و تئاتر! از اینکه تو مجروح شده‌‌ای و چهار ماه است که بیکار هستی، ناراحتم. وظیفه ماست تا به تو سر بزنیم و از حال و احوالت باخبر باشیم.»
در بعضی کشور‌ها که هنر معاصر را به صورت فعال پیگیری می‌کنند، مثل آلمان و ایتالیا، آزادی اندیشه برای هنرمندان وجود دارد و فضا برای انتقاد کردن و حتی فریاد زدن فراهم است. البته من به صورت کلان به مساله نگاه می‌کنم و از دیدگاه من، هنر فقر سینما نیست. ما سال گذشته برای نشر کتاب هم مساله داشتیم. برای حل مشکلاتی که هنرمندان کشور با آنها درگیر هستند، من وزارت ارشاد را مسئول می‌دانم؛ چون تمام هنرمندان کشور ما، تحت لوای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با در نظر گرفتن قوانین این وزارتخانه کار می‌کنند. بنابراین من احساس نیاز بیشتری به حضور و بودن مسئولان این وزارتخانه در بین هنرمندان می‌کنم.
زیاد اتفاق می‌افتد که وزیر ارشاد در لوکیشن‌های فیلم‌برداری فیلم‌های سینمایی حاضر شود. این جور وقت‌ها من دوست دارم بروم و از نزدیک با وزیر صحبت کنم و او را در جریان مشکلاتم قرار بدهم،‌اما آنقدر آدم دوروبر وزیر هست که من نمی‌توانم بروم جلو و با وزیر ارشاد سرزمینم حرف بزنم. دریافت حس حمایت از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد برای یک هنرمند، حس خیلی خوبی است من دلتنگ خانه سینما هستم، ولی ترجیح می‌دهم اگر خانه بخواهد دوباره بازگشایی شود، جایی باشد که ما بتوانیم به بودنش دلگرم باشیم، جایی که به معنای واقعی کلمه فریادرس ما باشد. نمی‌خواهم وارد موضع‌گیری‌های سیاسی بشوم و طرفین دعوا را متهم کنم. به خانه سینما اتهاماتی وارد شده که من نمی‌دانم مسئولان چطو می‌توانند پاسخگوی آن باشند یا اینکه اصلاً نمی‌توانند از پس پاسخگویی به این ابهامات بربیایند یا نه. خانه سینما، هم قصور کرده و هم بی‌تقصیر است راس هرم باید واکاوی بشود که این راس، وزارت ارشاد است. وزارت ارشاد باید از هنرمندان حمایت روحی، روانی و مالی کند.
30119