در حالی که دولت دهم در روزهای پایانی عمر خود به سر می‌برد، هنوز برخی از اعضای کابینه اعلام می‌کنند که برای حل مسائل اقتصادی کشور برنامه‌هایی دارند که متعاقبا اعلام خواهد شد. در همین راستا روز گذشته محمدرضا رحیمی معاون اول کابینه دهم اعلام کرد که دولت برای کاهش واردات برنامه دارد. رحیمی در ادامه گفته است اگر بتوانیم زمینه جهش کارگران و کارآفرینان کشور را فراهم کنیم «در آینده‌یی نزدیک» خواهیم توانست طرح‌های بزرگی را وارد چرخه تولید کنیم.
مسعود دانشمند، عضو اتاق بازرگانی ایران اما می‌گوید ای کاش رحیمی به جای اعلام اینکه دولت برنامه دارد، برنامه‌های مدون دولت را ارایه می‌کرد که ما می‌توانستیم درباره برنامه‌ها اظهارنظر کنیم و برنامه‌های دولت را مورد مداقه قرار دهیم.
گفت‌وگو با رییس اتاق بازرگانی مشترک ایران و امارات و عضو اتاق بازرگانی ایران را بخوانید.
معاون اول دولت دهم اعلام کرده دولت قصد دارد، واردات را کاهش دهد، نظر شما درباره این دست سخنان مسوولان دولتی چیست؟
کاش دولت به جای اعلام اینکه برنامه دارد، برنامه‌های خود را ارایه می‌داد تا واردکنندگان و کارآفرینان و کارفرماها می‌توانستند تکلیف خود را در این شرایط اقتصادی کشور مشخص کنند.
به هر حال اما اگر قصدی برای کاهش واردات وجود داشته باشد، باید از تولید داخلی حمایت شود.
اگر در کشور به کالایی نیاز باشد و تقاضا برای خرید کالا وجود داشته باشد و تولید داخلی پاسخگوی این نیاز نباشد و جلوی واردات کالا نیز گرفته شود، به صورت خودکار با پدیده قاچاق کالا و پیامدهای آن مواجه می‌شویم
بنابراین اگر تصمیمی برای جلوگیری از واردات وجود داشته باشد، باید به صورت عملی به تولیدکنندگان داخلی کمک شود تا کالای ایرانی هم از نظر کیفی و هم به لحاظ قیمت تمام شده بتواند با کالاهای خارجی مشابه رقابت کند.
جلوگیری از واردات کالا بدون حمایت از تولید داخلی به اقتصاد کشور کمک نخواهد کرد. باید به این نکته توجه داشته باشیم که اگر دولت بخواهد صادرات را توسعه دهد، واردات نیز در کنار صادرات افزایش خواهد داشت.
به هر حال مواد اولیه و ماشین‌آلات برای تولیدکنندگان داخلی باید وارد شود. دولت باید از واردات کالاهایی که نیاز مبرم به آن نیست چشم‌پوشی کند و از واردات کالاهایی که پایه‌یی برای تولید کالاهای صادراتی هستند هراسی نداشته باشد.
معاون اول احمدی‌نژاد اشاره‌یی نیز به واردات کالاهایی چون تسبیح و چادر مشکی از کشورهای آسیای جنوب شرقی و چین داشته و گفته است می‌توان این کالاها را در داخل تولید کرد، نظر شما درباره واردات این کالاها که به صورت عمده از چین وارد می‌شوند چیست؟
در مورد تسبیح، حرف زیادی نیست اما در مورد واردات چادر مشکی طی سال‌های گذشته نیز مواردی عنوان شده است ولی سوال اینجاست که ما چند کارخانه نساجی در کشور داریم که توانایی تولید چادر مشکی مورد نیاز و استفاده در کشور را داشته باشند. به هرحال اگر نخواهیم از کشورهای غیرمسلمان پارچه چادر مشکی وارد کنیم به صورت طبیعی باید به سمت بازار کشورهای همسایه مسلمان مانند ترکیه برویم. با توجه به حجم نیاز داخلی قیمت‌ها در کشور افزایش خواهد یافت. هرچند اینکه نباید با چادر مشکی چینی نماز خواند، مستدل نیست چراکه بسیاری از لوازم مورد مصرف از جمله اتومبیل و لوازم خانگی خارجی هستند.
برخی بر این باورند که دست‌هایی همیشه به مخالفت با حمایت از صنعت نساجی داخلی فعال بوده‌اند، چراکه واردات پارچه از جمله چادر مشکی سود کلانی برای آنها داشته است. نظر شما در این باره چیست؟
طی 20 سال گذشته از صنعت نساجی حمایت لازم و کافی نشده است و افزایش عوامل موثر در قیمت نهایی داخلی باعث شد کالای داخلی از نظر کیفی غیرقابل رقابت با محصولات وارداتی باشد.
در یک کلام اینکه صنعت نساجی به نفع واردات عقب‌نشینی کرد و بازار پارچه را دربست در اختیار کالای خارجی قرار داد. بسیاری از کارخانه‌های نساجی ورشکسته شدند. دولت هم برای اینکه رضایت لحظه‌یی مصرف‌کنندگان را به دست بیاورد قیمت ارز را برای واردات پایین نگه داشت و با قیمت‌های تصنعی ارز، تیر خلاص را به بسیاری از صنایع داخلی از جمله نساجی و کفش زد.
در صنایع نساجی سرمایه‌گذاری نشد و از تولید داخلی هم حمایت نمی‌شود. ماشین‌آلات این صنعت نساجی فرسوده است و به صورت طبیعی نظر تولیدکنندگان را تامین نمی‌کند.
با توجه به قول‌های دولت‌های نهم و دهم در جهت ایجاد اشتغال و حمایت از تولید، برآورد شما از تولید داخلی در ماه فروردین سال 92 چیست و هزینه تولید تمام شده در اولین ماه سال جدید چقدر بوده است؟
قیمت تولید دست کم به نسبت افزایش نرخ تورم، افزایش داشته است. اینکه نرخ رسمی و غیررسمی تورم در کشور چقدر بوده، این مساله‌یی جداگانه است اما به همان نسبت هزینه تولید بیشتر شده است.
این مساله باعث می‌شود تولیدکننده صحنه را خالی کند و تلاش جدی برای تولید میان تولیدکنندگان به خصوص در کارخانه‌ها و صنایع کوچک و متوسط وجود نداشته باشد.
مساله اصلی، بحث بودجه در کشور است. هنوز بودجه سال 92 از مجلس به دولت ابلاغ نشده است. تا این بودجه‌ها ابلاغ شود و در استان‌ها تفکیک شود و به مرحله جذب برسد، شش ماه از سال گذشته و در شش ماهه دوم نیز در صورتی که بودجه‌ها جذب نشود باید به خزانه بازگردد.
دولت باید بودجه سال آینده را در انتهای دو سال در شهریور به مجلس ارائه کند تا مجلس نیز چند ماهی فرصت بررسی آن را داشته باشد و به این ترتیب بودجه کشور در ابتدای هر سال به استان‌ها می‌رسد. باید به این مساله مهم توجه کنیم که با این شرایط سال به سال از برنامه چشم‌انداز 20 ساله عقب می‌مانیم و با اهداف نهایی در آن برنامه فاصله می‌گیریم. دنیا نیز به خاطر ما صبر نمی‌کند و در نهایت ما از دنیا عقب می‌مانیم.
در منطقه هم کشورهای همسایه از جمله مصر، عربستان و ترکیه با سرعت پیش می‌روند و باید در برنامه‌ریزی‌ها برای اقتصاد کشور به مساله گذشت زمان، بیش از پیش توجه داشته باشیم.
3939
نظر شما