مریم صدرالادبایی-زهرا تالانی: کارکرد شورای شهر در قانون بیشتر کار کرد اجتماعی و مدیریت شهری است اما در سه دوره گذشته ببیشتر افراد سیاسی وارد شورا شدند و به خصوص شورای شهر تهران بیشتر شورای سیاسی بود تا اجتماعی اما با نگاهی به کاندیداهای این دوره این تصور ایجاد می شود که این دوره گویا قرار است شورای شهری متفاوت داشته باشیم .برای بررسی این مسائل میزگردی را با حضور دکتررحمت الله حافظی رئیس سابق تامین اجتماعی،محمد کشتی آرای رئیس اتحادیه طلا و جواهر،امین زندگانی بازیگر سینما و تلویزیون و احمد دنیا مالی معاون فنی عمرانی شهرداری که از کاندیداهای این دوره هستند برگزار کردیم که مشروح آن را می خوانید:
نگاهی به اسامی کسانی که در شورای شهر چهارم ثبت نام کرده اند نشان می دهد که تنوع افراد دراین دوره زیاد است .شما تصور می کنید چرا این اتفاق افتاده و آیا هدف این است که شورای شهر سکویی برای ورود به عرصه سیاست باشد؟
کشتی آرای:اصولا اداره شهر سیاسی نیست و شورای شهر هم یک نوع پارلمان و محل سیاست گذاری شهری است. برای همین در شورای شهر باید طیفهای مختلف که کارآرایی دارند حضور یابند و باید از تمام گروه ها و اقشار جامعه درون این پارلمان باشند تا به گروهی ظلم نشود.در بخش اصناف که شاید من نماینده آنها باشم بیش از 300 هزار واحد صنفی داریم که جواز کسب رسمی دارند و نصفی هم ندارند و در کل حدود 500 هزار واحد می شوند. اگر با خانواده آنها در نظر بگیریم حدود 2 میلیون نفر هستند،همچنین کسانی هم که صنفی نیستند اما ممکن است در یک خانواده یک نفر صنفی باشد.بنابراین قشر وسیعی درگیر صنف هستند ،پس باید کسی باشد که از حقوق و مطالبات آنها دفاع کند. چون ما هم در بخش اصناف مسائلی را با اجتماع و شهرداری داریم.
از طرفی بحث اقتصاد هم مهم است که پایه و اساس جامعه است، چون مسائل سیاسی را هم تحت الشعاع قرار می دهد.از طرفی هر کسی با هر تفکر و ایده ای وارد شورا می شود به جز مسائل تخصصی، باید مسائل اجتماعی را هم در نظر بگیرد و نباید یک بعدی فکر کند. به هر حال ما هم با مشکلات اجتماع درگیر هستیم و جنبه های تخصصی هم درکنار آن قرار می گیرد.به نوعی شورای شهر پارلمان هر شهراست که برای سیاست گذاری در گروههای مختلف است و باید کثرت صنف در آن باشد.در گذشته که افراد ورزشی در این شورا بودند از نظر ورزشی بسیار در شهر پیشرفت کردیم و فضاهای ورزشی در شهر گسترش یافت. اما سایر صنوف هم باید در شورا نماینده داشته باشند تا شورا تک بعدی نباشد .افزایش تعداد اعضای شورا به 31 نفر هم به این موضوع کمک می کند.
حافظی: از یک منظرحضور با توان تخصصی مختلف خیلی خوب است.اما باید مراقب بود که انحصار طلبی نشود.در کشورهای اروپایی شهردار کاندید ریاست جمهوری است اما در کشور ما این موضوع را زیاد قبول ندارند.
آقای دنیامالی،دو سال پیش از شهرداری بیرون آمدید.الان چه نیازی برای ورود به مدیریت شهر پیدا کردید که در شورای شهر ثبت نام کردید؟
دنیا مالی: این دوره در مورد استقبال از شورا خیلی بحث می شود. اما به نظرم در شورای شهربحث حقوق شهروندی مطرح است که به همه اجازه می دهد به سرنوشت هم دخالت کنیم.در این دوره اگر هنرمند بیاید می تواند به مشکلات تئاتر و سینما بپردازند و مشکلات این صنف را حل کنند که این کارکرد اجتماعی دارد. اما در مورد خودم باید بگویم که من تحصیلاتم در حوزه شهری است و سالها کارعمرانی کردم.اعتقاد دارم که اگر 31 نفر بتوانند حقوق شورا را بدست بیاورند خیلی خوب است، زیرا شورای شهر می تواند مرکز تداوم فعالیتهای اجتماعی باشد.الان 30 سازمان و نهاد در اختیار دولت هستند اما به نظر من متولی مدیریت و نظارت بر آن باید در اختیار شورا باشد.الان وضعیت آب تهران از نظر کمی و کیفی نگران کننده است.از نظر کمیت آب در سد ها پایین است ،درحالیکه حدود130 میلیمتر در جنوب شهر ما بارندگی داریم که گاهی به 400 میلیمتر هم می رسد ومسئول جمع آوری آن شهرداری و مسئول بهره برداری از آن سازمان آب است،اما در این زمینه کاری نمی شود.این عدم هماهنگی در سایر امورشهری هم دیده می شود.
با دعوا نمی توان مشکلات شهری را حل کرد و باید مسائل را قانونی حل کرد. بنابراین به نظر من شورای آینده اگر از همه گروهها با گرایش اجتماعی ، فرهنگی و اقتصادی باشد می تواند بسیاری از مشکلات را حل کند. زیرا من معتقدم بخشی از مشکلات تهران با بودجه حل می شود و بخشی از آن با ارتقای فرهنگی مردم.من سابقه ورزشی هم دارم و می توانم در کنار سایر دوستان در این زمینه فعالیت کنم.
آقای حافظی،شما چه نیازی برای حضور در شورای شهر دیدید؟
حافظی: به استناد ماده 100 قانون اساسی،شورای شهر مجموعه ای از امور فرهنگی ، اجتماعی و بهداشتی است.پس در بخش بهداشتی هم در شورای شهر می توان کار کرد.در سه دوره گذشته در این حوزه کار نشد،به همین خاطر من احساس کردم می توانم کمک کنم. مثلاهدف اصلی من اصلاح قانون نظام پزشکی است.برنامه های دیگری هم دارم که در زمان خودش اعلام می کنم.
تصور می کنید که از شورای شهر می توان این کار را انجام داد؟
حافظی:در قانون آمده که اعضای شورای شهر می توانند از طریق دولت یا مستقیم به مجلس لوایحی را برای تصویب ببرند.من هدفم این است که بخش سلامت را اصلاح کنم چون پزشکان تاکنون هر جا که بودند بر اساس منافع شخصی تصمیم گیری کردند.اما محور مردم و منافع آنها هستند.مثلا رئیس کمیسیون بهداشت که به نظام پزشکی رفت تعرفه بخش خصوصی را جدا کرد.اما در برنامه پنجم توسعه این اختیارپس گرفته شد چون تعرفه ها ده برابر افزایش یافت ومنافع صنفی بود.درحالیکه هدف باید حمایت از حقوق مردم باشد.
بنابراین به نظر شما حضور اقشار مختلف می تواند برای حل مشکلات کشور موثر باشد؟
دنیامالی:بله شورای شهر باید چند وجهی باشد، چون مسائل تهران چند وجهی است .اما تضارب آرا نباید سبب شود که افراد نتوانند کاری کنند و باید در کمیسیونهای مختلف شورا به مسائل شهری بپردازند.بنابراین هر قدر افراد شورا فراگیر باشند عملکرد وتاثیرگذاری بهتری دارند.
آقای زندگانی،شما اولین هنرمندی بودید که در شورای شهرثبت نام کردید.حضور هنرمندانی که سابقه مدیریت ندارند را در شورای شهر چگونه می بینید و آیا منافاتی با کار و حرفه شما ندارد؟
زندگانی: به نظر من باید یک تعریف جدیدی از مدیریت کرد .من از شما سوال دارم ،آیا کار سیاسی و مدیریت خلاصه در مدرک شده است یا اینکه نبوغ مهمتر است ؟تجربه مدیران فعلی از کجا و با کدام سرمایه آمده است؟شعار جوان گرایی چه زمانی اتفاق می افتد وآیا فرهنگ به اندازه اقتصاد و سیاست مهم نیست؟به نظر من فرهنگ برای شهر مانند روح برای بدن است . متاسفانه روح زندگی در شهر ما نیست.از طرف دیگر،مدیریت مجموعه برنامه هایی است با یک مغز متفکر که تنها به تحصیل نیاز ندارد انجام می شود.استاد حنانه هم همیشه می گفتند که نبوغ و پشتکار می تواند دلیل موفقیت باشد.الان نبود هنرمندان یک خلا است.بنابراین در حال حاضر برای حل مشلات جامعه شهری نیاز به تفکر جدید برای جامعه شهری داریم.ما باید جامعه ای داشته باشیم که افراد مهرورز و امیدوار باشند و به اقتصاد و سیاست توجه کنند، اما برای تفکر جدیدی که قرار است به جامعه شهری تزرق شود باید برنامه داشت.ممکن است این مدیر جدید تجربه نداشته باشد اما می تواند برنامه ای داشته باشد که از یک اتاق فکر باتجربه خارج شده باشد، پس قاعدتا می تواند موفق باشد .به نظر من هنرمند می تواند کاتالیزور میان مردم و مدیران باشد. در این شرایط این هنرمند با یک برنامه تعریف شده در دراز مدت می تواند به جامعه شهری و هم صنفان خود کمک کند.البته باید جوابگو هم باشند.اگر من با تکیه به یک حزب سیاسی وارد عرصه مدیریتی شوم، قاعدتا برنامه ای هم برای مردم ندارم و برنامه های من در جهت اهداف حزب خواهد بود.
امین زندگانی،محمد کشتی آرای و احمد دنیامالی کاندیداهای شورای شهر
به نظر شما شورای شهر باید سیاسی باشد یا اینکه محلی برای حل مشکلات جامعه شهری باشد؟چون در این سه دوره به ویژه دوره اول و دوم به شدت سیاسی بود.
زندگانی:شورای شهر تا الان خوب کار کرده و باید کارهای گذشته را رد کرد،اما اگر می خواهیم شورای شهری باشد که سیاسی نباشد باید به سمتی حرکت کنیم که به منافع مشترک برسیم.سلایق سیاسی در شورای شهر طبیعی است اما اگر افراد سیاسی از گروههای مختلف با تفکرات متنوع وارد شنود می توانند بهتر اثرگذار باشند.مهم هدف گذاری است تا منافع مردم تامین شود، در این صورت سیاست کمک می کند که مشکلات مردم حل شود و می توان گفت که سیاست در جهت اهداف یک حذب نیست ودر پی منافع شهروندان است.
یک ضرب المثلی هست که می گوید ما پول را در تهران در می آوریم و در شهر خودمان خرج می کنیم ،پس تهران شهر فرصتهاست و قلب فرهنگ و سیاست کشور است اما بیشتر ورودی دارد یعنی مانند باغی است که میوه آن چیده می شود و درخت های آن تبدیل به کنده و ذغال می شود.این باغ بعد ازمدتی خشک می شود، برای همین ما در تهران احساس تعلق نداریم و احساس آرامش نمی کنیم.این اتفاق سیاسی است و مربوط به شورای شهر نیست.از زمانی که قرار شد سهم نفت وارد سفره ها شود زندگی ما سیاسی شد.چون این نفت به دلار و تحریم وابسته است و لقمه ما سیاسی شده است،بنابراین اصولا سیاست زده هستیم .الان نداشتن سابقه تجربه مدیریتی برای شورای شهر،به ورزشکاران و هنرمندان برمی گردد اما هنرمند مانند یک دریاچه است که در تمام زمینه ها اطلاعات دارد و در زمینه فرهنگی عمق بیشتری دارد. من به تعداد نقشهایی که بازی کردم باید به تجربه سنم اضافه کنم ،چون من به کسی که روی کاغذ نوشته شده روح می بخشم پس نزدیکترین فرد به خدا هستم و توان مدیریتی دارم.
بسیاری از هنرمندان در طول تاریخ به عرصه سیاست وارد شدند چون نبوغی داشتند و توانسته اند خیلی از مسائل سیاسی و فرهنگی را در ک کنند.پس ورود هنرمندان به عرصه شورای شهر می تواند شروع خوبی باشد.ما دیدیم هرگاه هنرمندان از عرصه هنر به اجتماع ورود کردند دوران خوبی برای مدیریت شهری بوده است که نمونه آن را می توان در اصفهان در میدان نقش جهان دید.
اما این شائبه هم الان وجود دارد که شما وارد این حوزه می شوید تاسیاسی شوید؟
کشتی آرای:خیلی از سیاسیون هم دوست دارند اقتصادی شوند.لزومی ندارد کسی که وارد شورای شهر می شود بخواهد تغییر کار و حرفه دهد.من الان مدیریت صنف طلا فروشان را دارم و یک تجربه 50 ساله در اقتصاد هم دارم.می توانم از مجموعه این تفکرات در شورای شهراستفاده کنم. نباید تک بعدی کار کرد ، هر کسی با هر تجربه ای که دارد و می تواند به رفاه مردم کمک کند باید وارد این حوزه شود. در زمینه هنر، اگر هنرمندان نباشند ما افراد بی روحی هستیم و امکان شادی نداریم.در حوزه اقتصاد هم که تمام زندگی ما به اقتصاد وصل است،پس دلیل ندارد چون در این حوزه هستیم سیاسی نباشیم. ما در حوزه خودمان سابقه داریم اما سعی می کنیم در شورای شهربرمواضع خودمان بمانیم.قرار نیست کارمان را تعطیل کنیم و به حرفه خودمان هم ادامه می دهیم.من اگر می خواستم آدم حزبی باشم زودتر از این باید وارد این حوزه می شدم.
دنیا مالی: الان سیاست خیلی برجسته شده است اما الزاما سیاست چیز بدی نیست و می توان تعاربف مختلفی از آن داشت.سیاست می تواند نحوه اداره حکومت باشد که هم خوب است و هم بد. همه ما در زندگی روزانه یک مشی سیاسی داریم و رفتاری که داریم ابعاد بیرونی آن اجتماعی است.لذا من فکر می کنم در شورای آینده ما به همه گروهها نیاز داریم. شوراهای قبل با هم متفاوت بودند ،اما این شورا باید متفاوت تر باشد چون تجربه بیشتر شده است.اما در شورای شهر نمی توان سیاسی بود حتی اگر افراد سیاسی وارد آن شوند و رفتار سیاسی داشته باشند.چون به شهر و مدیریت می پردازد و مسائل فرهنگی و اجتماعی در آن مطرح است.ما در سه شورای شهر قبلی چالشهایی داشتیم که بیشتر هم اختلاف شهرداری با دولت بود درحالیکه هرقدر تعامل منطقی با دولت باشد،اساسا موفقتر است.چون تهران پایتخت کشور است و دولت باید کمک کند تا مردم هزینه این اختلاف را نپردازند.مثلا در موضوع مترو مردم ضرر می کنند و دولت باید کمک کند.
زندگانی: قدرت و پول چیز بدی نیست اما چطور بدست آوردن آن مهم است. به نظر من با ورود این گروه هنرمند و ورزشکارنوید پرهیز از این اتفاق داده می شود.سیاست یک روش برای اداره حکومت و کشور است اما همه ما در زندگی شخصی خودمان سیاست داریم که باید هدفمند باشد تا به رفاه و حفظ سلامت کمک کند.به نظر من می توان مدیر خوبی بود اما عملکرد خوبی نداشت یا سیاسی بود و محبوب.در کل برای ورود به شورای شهر،داشتن برنامه مدون که هدف آن مشخص باشد مانند یک واکسن است که از سیاسی شدن جلوگیری می کند.
دکترحافظی
آقای زندگانی بنابراین شما وارد شورای شهر نمی شوید که سیاسی شوید؟
زندگانی:حضور من در عرصه هنر از سال 70 شروع شد و در همین راستا به دنبال عرضه فعالیتهای فرهنگی هستم.یک زمانی شما در حوزه کاری خودتان تاثیرگذاریتان دیگر مانند گذشته نیست، برای همین در عرصه دیگری فعالیت می کنید تا بتوانید اثرگذار باشید .الان بخش سینما ، تئاتر و سایر بخشهای فرهنگی کشور مشکل دارند و می توان در شورای شهر به آن کمک کرد.در تمام دنیا تئاتر اعتبار فرهنگی یک کشور است و سینما صادرات فرهنگی است .پس در یک بستر مناسب باید به آن کمک کرد و ریشه فرهنگی آن در تهران است. بنابراین اجماع نبوغهای فراوان می تواند یک پیکره قوی برای عبور از این بحران بسازد.به نظر من حضور افراد بیشمار در این دوره خاص نیاز به تشویق دارد نه انتقاد.اگر هنرمندان ورود دارند می دانند که این حوزه سخت است اما قصد دارند که با تنوع افکار به اداره مدیریت شهری کمک کنند.بنابراین باید تفکرات جدید و مختلف وارد حوزه شهری شود.
همه می دانند که در گذشته در شورای شهر چه اتفاقی افتاده است برای همین هر کس که می تواند باید برای حفظ منافع کشور تلاش کند .من حضورم در مقابل دوربین را با چیزی عوض نمی کنم اما الان احساس خطر برای بچه های امروز می کنم.الان باید به این فکر کرد از بحران و مشکلات جدید جلوگیری کرد.البته توانمندی و قدرت تحمل مردم ما بالاست .
البته یکی از مشکلات ما این است که هر کسی وارد حوزه مدیریت شده از نقطه صفر خودش شروع می کند و سیاستهای گذشته را قبول ندارد،درحالیکه همه باید به هم اعتماد کنیم و طوری برنامه ریزی کنیم که دیگران هم این مسیر را ادامه دهند تا مسائل شهری حل شود ،الان وقت تعامل است. من از شما سوال می کنم که در زمان جنگ فرماندهانی که وارد جنگ شدند مثل شهید باکری آیا قبلا سابقه جنگیدن داشتند؟اما به خاطر عقیده ای که داشتند وارد جنگ شدند والان تبدیل به بزرگان جنگ شدند،پس نبوغ می تواند کمک کند.تصور می کنم دوره چهارم شورای شهر، جمعی از نوابغ با سابقه مدیریت یا روحیه مدیریت باشند.
آقای چمران گفتند که شورای شهر کار تمام وقت است و هنرمندان و ورزشکارانی که فرصت ندارند وارد این کار نشوند؟شما در صورت ورود به شورای شهر کار بازیگری را کنار می گذارید؟
زندگانی: همانطور که گفتم من جلوی دوربین بودن را با هیچ چیز عوض نمی کنم ،اما الان قصد دارم در مدیریت کلان شهری دغدغه های فرهنگی را حل کنم.اگر در مقابل دوربین نباشم طور دیگری به این حوزه کمک می کنم.
حضور این طیفهای مختلف سبب شده تا برخی شایعه کنند که دولت برای راه یافتن به شورای شهر به دنبال مطرح کردن هنرمندان و ورزشکاران است؟
زندگانی:اول اینکه من خودم را ستاره نمی دانم .در مورد این شایعه هم باید بگویم که من به عنوان شهروند آمدم.در هر برهه از تاریخ وقتی هنرمند از جایگاه هنری خود قدم فراتر گذاشته آن دوره در تاریخ فرهنگ بسیار درخشان بوده است.
همانطور که اطلاع دارید در این دوره دولت و شهرداری مشکل داشتند.فکر می کنید که بهتر است شهردار و دولت همسو باشند و شورای شهر شهرداری را انتخاب کند که با دولت رابطه خوبی داشته باشد؟
دنیامالی: تضارب آرا خوب نیست اما اگر یک شورا کاملا در اختیار دولت هم باشد خوب نیست.به نظر من باید رابطه به گونه ای باشد که مشکلات شهر و مردم را حل کند.مثلا در موضوع مترو مردم هزینه آن را پرداخت کردند.بنابراین باید یک تضارب تعاملی باشد.در تمام دنیا از دل شهرداران پایتخت ،رئیس جمهور انتخاب می شود واین چیز عجیبی نیست در همین کشورها، احزاب تعریف شده هستند و جایگاه دارند اما در کشور ما چنین نیست. برای همین درتدوین سیاستها دچار مشکل می شویم.در این میان،مردم آسیب می بینند.
به نظر می رسد تاکنون شورای شهر موثر عمل نکرده است.چرا اینگونه بوده است؟
دنیا مالی:شورای شهر موثر است اما در این دوره باید در انتخاب شهردار خوب عمل کند تا مدیریت شهری دچار مشکل نشود.مثلا در شهر تهران دورریز تره بار حدود 30 درصد است که وارد شبکه آب و فاضلاب می شود و با باران این دورریزهای تره بار بیرون می آیند. باید همه این موارد را ساماندهی کنیم. باید واحدهای صنفی را محدود کرد و واحدهای فروش بزرگ را توسعه بدهیم.انتظار نوآوری ، پویایی و خلاقیت در شورای شهر چهارم زیاد است تا اقتصاد شهری را گسترش بدهیم .مثلا در مورد پروژه شهری باید نظر مردم را بپرسیم، یعنی مشارکت مردم در توسعه شهر را گسترش دهیم.این کار از طریق شورایاریها انجام می شود و این نهادها باید به گونه ای پیش روند که از دل این شورایاریها اعضای شورای شهر انتخاب شوند.
کشتی آرای:درشروع هر انتخاباتی همیشه بحث این لیستها است اما در نهایت کسانی که کاندیدا هستند مواضع خود را اعلام می کنند و مردم هم انتخاب می کنند.مردم دوست دارند که تنوع در شورای شهر باشد و می توانند خوب تصمیم بگیرند که به چه کسی رای بدهند.در تمام دنیا استاندارد این است که به ازاری هر 500 نفریک واحد صنفی باشد که گاهی تا 1200 نفرهم می رسد اما ایده آل همان 500 نفر است. اما در ایران به ازاری هر 30 نفر یک واحد صنفی وجود دارد. برای همین ما سرو سامان دادن به بخش اقتصادی را در نظر داریم.شورای شهر باید از بهترین مجموعه طیفهای مختلف باشد نه یک طیف خاص.
چه پیش بینی از ترکیب دارید؟
دنیا مالی:فراگیر است و یک لیست تنها رای نمی آورد.به نظر من اگر تضارب آرا باشد کارکرد خوبی خواهد داشت.مردم هم دوست دارند که از هر قشری رای بیاورند.البته به موضوع ریاست جمهوری بستگی دارد.
کشتی آرای:شرکت گروهای مختلف توجه مردم را جلب می کند.هر کس یک عقیده ای دارد و این تنوع به مردم کمک می کند تا بهتر انتخاب کنند.این یک هیجان ایجاد می کند و به سادگی انتخاب نمی کنند.البته همزمانی انتخابات شورای شهر مردم را بیشتر پای صندوق می کشاند.به نفع خود مردم است که گروههای مختلف حضور داشته باشند چون در همه موارد مشکلات مردم بررسی می شود.
حافظی: من مستقل هستم و اگر قرار باشد با گروهی باشم شرطم این است که خواسته های آنها را تنها انجام ندهم چون من برنامه دارم و وظیفه دفاع از حقوق و منافع مردم را دارم. فضای خوبی برای شورای چهارم داریم.حتما از ورزشکاران و هنرمندان هم خواهند بود.مردم تلفیقی از همه را انتخاب می کنند.
45232
نظر شما