حدادعادل: صلاح نمی‌دانم یک رییس جمهور بدنه مدیریتی کشور را در گونی بریزد و دم پنجره آن را خالی کند

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، غلامعلی حدادعادل در برنامه ضبط شده شبکه خبر به بیان دیدگاه های خود در حوزه سیاست خارجی، اقتصاد، فرهنگ و اجتماع پرداخت.
وی در پاسخ به سوالی پیرامون مشخصه اصلی کابینه اش و و شاخصه‌هایش در انتخاب وزرا گفت: من دولت خودم را دولت تقوا و تدبیر نامیدم. از این دو کلمه معلوم است که من دنبال مردان با تقوا و با تدبیر هستم. کسانی که قدرت تصمیم گیری، تخصص، دانش، تجربه و در عین حال تقوای سیاسی و انقلابی را داشته باشند در کابینه من جای دارند.
وی تصریح کرد: یکی از علامات تقوا، پاکی و پاکدستی است که باعث می شود بقیه همکارانی که آن وزیر انتخاب می کند، آنها هم پاک باشند و این پاکی در بدنه وزارتخانه جریان داشته باشد. تقوای سیاسی هم جلوه های مختلف دارد و طبعا انتظار تقوا در مدیران رده بالا بیش از مدیران میانی است. اما تقوا به تنهایی کافی نیست و علاوه بر آن باید از تدبیر بالایی هم برخوردار باشد تا بتواند بهتر تصمیم بگیرد و تخصص و تجربه کافی داشته باشد.
وی در خصوص تغییر و تحولات مدیریتی در دولتش، گفت: من عادت به تغییرات اتوبوسی ندارم و این کار را هم ناپسند می دانم. این رویه کار کسانی است که همیشه یک عده دنبالشان راه افتادند مثل مرغی که 10، 12 جوجه همیشه دنبالش است. افرادی هم هستند که عده ای را همیشه در دنبال خود دارند، یک تیم دارند که هر جا می روند اتوبوسی می روند و وقتی مسئولیت می گیرند همه باید به شغل برسند! من از این اطرافیان ندارم. من با همه راحتم. هر کس تقوا و تدبیر داشته باشد، با من مشکلی ندارد. هیچ جا اتوبوسی آدم نمی برم و اتوبوسی هم تغییر نمی دهم.
اهم اظهارات وی را در ادامه بخوایند:
* عده ای از مدیران فعلی مدیران با تقوا و با تدبیری هستند و شایستگی ادامه کار را دارند و صلاح نمی‌دانم یک رییس جمهور بدنه مدیریتی کشور را در گونی بریزد و بیاید دم پنجره آن را خالی کند. من قبلا در کسوت رییس مجلس به روسای جمهوری گفتم یک ذره بین برندارید و افراد را عزل کنید، من این رویه را برای کشور خطرناک می دانم.
*کابینه من مشخص نیست. اشخاصی را در ذهن دارم اما هنوز با آنها مطرح نکردم. اگر هم کسانی را در ذهن داشته باشم مصلحت نمی دانم مطرح کنم؛ چون احتمال حاشیه سازی برای آنها و خودم وجود دارد. اما به مردم اطمینان می دهم کسانی را انتخاب کنم که در شان ملت ایران باشند.
*در بین این 8 کاندیدا سابقه مجلسی من شاید از همه بیشتر باشد. خصوصا اینکه من سابقه یک دوره ریاست مجلس را هم دارم و 14 سالی است که کار خودم را در مجلس آغاز کردم، من تجربه دارم و مناسبات دولت و مجلس و مشکلات همکاری دو قوه را می شناسم. معتقدم دولت باید قوانین مجلس را اجرا کند و معتقدم مجلس هم در وضع قانون باید واقعیات دولت را در نظر بگیرد.
*اگر دولت برای مجلس شرط بگذارد، مجلس در راس امور نیست. دولت باید مشکلات خودش را توضیح دهد و مجلس را از واقعیات آگاه کند. ولی در نهایت وقتی چیزی به تصویب مجلس و تایید شورای نگهبان رسید، همانطور که رهبری فرمودند آنچه در مجلس تصویب می شود برای قوای سه گانه لازم الاتباع است. معتقدم محترم شمردن قانونی که اشکال دارد، بهتر از این است که دولت بگوید قانون مجلس را اجرا نمی کند. اگر اینگونه باشد سنگ روی سنگ بند نمی شود. دو قوه باید صمیمی باشند و می توانند جلسات رایزنی غیر رسمی داشته باشند و در این جلسات کار را پیش ببرند.
* به قول رهبری آمریکا اسلحه را از از روی شانه ما بردارید ما آماده مذاکره خواهیم بود. یعنی من فکر می کنم هم دشمنی کردن هم بر طبل تحریم کوبیدن، هم تلاش برای براندازی کردن و در عین حال دم از مذاکره زدن، با هم همخوانی ندارد. صرف ادعا برای مذاکره مستقیم قطعا کافی نیست باید این دعوت با یک اقدام عملی که نشانه حسن نیست باشد انجام شود.
* دیپلماسی عمومی مهم و یک ظرفیت غیررسمی است که شاید خیلی ها به آن توجه نکنند. اما بسیاری از گره گشایی ها با استفاده از دیپلماسی عمومی انجام می شود که یکی از آن ها تلاش برای رایزنی و لابی گری است. هر کشوری باید سعی کند در دیگر کشورها دیپلماسی عمومی نیرومندی داشته باشد و از افراد موثر که در کسوت مقامات رسمی نیستند یا از نفوذ فرهنگی و هنری خود یا ورزش در این دیپلماسی بهره بگیرند و تصویر درستی را در انظار ملت دنیا ایجاد کنند تا آن تصویر به کمک دیپلماسی بیاید.
*ما باید تلاش کنیم که در امریکا هم از دیپلماسی عمومی استفاده کنیم و این یک اهرمی است در دست کشورها و وزارت خارجه برای تعامل با دیگر کشورها.
*بیداری اسلامی پدیده ای مبارک و دوران ساز است و معتقدم باید خوش آمد باید گفت به بیداری اسلامی. باید تلاش کنیم که بیداری اسلامی گسترش یافته و منحرف نشود. بیداری اسلامی را نوید تجدد اسلامی می دانم. همانطور که ما در قرن 19 و 20 با پدیده تجدد غربی در کشورهای اسلامی روبرو بودیم و خیری از آن ندیدیم در قرن 21 تجدد غربی با بیداری اسلامی روبرو هستیم که باید در انتظار تجدد اسلامی باشیم. هر چه این بیداری گسترش بیشتری یابد قدرت کشورهای اسلامی از جمله ما بیشتر خواهد شد. ما باید در کشورهایی که با بیداری اسلامی متحول شده اند سرفصل تازه ای از روابط را آغاز کنیم.
/29220