به گزارش خبرآنلاین، «گیاه محض»، «انعکاس زرد»، «به رنگ عقیق»، «پژواک‌های نیمه‌جان»، «همین‌جا، کنار من»، «همزاد»، «کفش‌های خاکی»، «کارتون‌های کاغذی»، «زمانی برای رسیدن»، «دست‌هام را برای همیشه نبند!»، «تا بی‌کرانگی یک بوم» و «تقلا» عنوان داستان‌های این مجموعه‌اند.
در پشت جلد این کتاب آمده است: «رسیدم کنار باغچه، انگار راه زیادی رفته بودم، نمی‌توانستم از نیلوفری که پیچیده بود به درخت توت چشم بردارم. برای یک آن چشمهام هیچ جا را ندید، جز تاریکی محض. اول نیلوفر بعد درخت توت. بعد آجرهای کرم‌رنگ دیوار. بعد حوض. بعد موزاییک‌ها. بعد هم دمپایی‌های صورتی‌ام، یکی بعد دیگری به نوبت و پشت سر هم محو شدند. تنها دستاویزم، زیر نور کورکننده خورشید در بین آسمان و زمین، طناب رخت بود که مثل پلی از این طرف حیاط تا به آن طرفش، درست وقتی که هفده سال بیشتر نداشتم، مادرم با دو میخ آهنی بزرگ کنار لانه یاکریم‌ها به دیوار وصل کرده بود...»
«همین‌جا کنار من» در 124 صفحه و با قیمت پنج هزار و 500 تومان منتشر شده است.
همچنین براساس گزارش ایبنا، کتاب «دیالکتیک جدید و سرمایه» به قلم کریستوفر جی.آرتور با ترجمه فروغ اسدپور از سوی انتشارات پژواک منتشر شد. نویسنده در این اثر با بررسی ساختار منطق هگل و سرمایه مارکس، معتقد است که شاید مارکس تنها منطق هگل را مانند ابزاری کمکی برای ارایه و توضیح مطلب خودش برگزیده باشد، در حالی که این چارچوب منطقی اهمیت‌هستی‌شناختی دارد. آرتور با درک اهمیت و خاص بودن اقتصاد پولی در «دیالکتیک جدید و سرمایه» نشان می‌دهد که در واقع، بین ایده هگل و روابط ساختاری کالاها، پول و سرمایه همبستگی وجود دارد اما این همبستگی فقط به دلیل خصوصیت‌های بسیار ویژه اقتصاد پولی ایجاد می‌شود.
وی در این کتاب دیالکتیک مارکس را هم هنگامی ایجابی و انتقادی می‌داند که نشان می‌دهد پول موجب گسترش عظیم فعالیت اقتصادی فراسوی معاملات پایاپای شده است و در همان حال، نشان می‌دهد که نظام پولی ما را تابع سلطه‌ی نیروهای بیگانه می‌کند.
در روایت دیالکتیکی آرتور، در قلب رابطه سرمایه شاهد تصادم بین آرمانیت (ideality) سرمایه و مادیت کار زنده‌ایم. این تصادم تنش ساده دو مکان نیست که در چارچوب آن کار در مقابل رقیب خود برای تخصیص ارزش جدید بایستد.
در این‌جا آرتور سراغ کاپیتال می‌رود و از مارکس نمونه و شاهد می‌آورد و می‌نویسد:«مارکس در سرمایه دو چیز می‌گوید، این که کار منبع خلق ارزش اضافی است و این که سرمایه ارزش خودارزش‌افزاست. مشکل بتوان معنای خودارزش‌افزایی را درک کرد، مگر این که ارزش در مقام سرمایه همان خالق ارزش اضافی باشد و این نیز مستقیماً خلاف فرضیه‌ای است که می‌گوید کار خالق ارزش است. هرچند کار زنده منبع ارزش نو است اما منبع چیزی بودن و خالق آن چیز بودن با هم تفاوت دارند. »
کتاب «دیالکتیک جدید و سرمایه» اثر کریستوفر جی.آرتور با ترجمه فروغ اسدپور را انتشارات پژواک در 368 صفحه با قیمت 16 هزار ریال منتشر کرده است.
6060
نظر شما