سید صادق روحانی: از زمانی که رهبر معظم انقلاب رئیس جمهوری مصر را نامبارک خواندند ، تا زمانی که دولت مصر سقوط کرد مدت زیادی نگذشت. حمایت های مقامات ایرانی از انقلاب مردم مصر که منجر به سقوط حکومت حسنی مبارک شد امیدها را برای برقراری مجدد رابطه ایران و مصر بالا برده بود. رابطه ای که به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی ایران و پناه بردن شاه به مصر قطع شده بود.
ایران و مقامات ایرانی آشکارا از روی کار آمدن دولت اسلامی در مصر خرسند بودند از این رو وقتی یک سال پیش سند پیروزی محمد مرسی نامزد اخوان المسلمین در انتخابات امضا شد و مردم از پیروزی نامزد اسلام گرا در خیابان کل کشیدند(ایــنــجــا) هم محمود احمدی نژاد این پیروزی را تبریک گفت (ایــنـــجــا) و هم وزارت خارجه ایران بیانیه ای را صادر کرد و خرسندی خود را ریاست جمهوری یک اسلامگرا ابراز کرد(ایــنـــجــا). شاید کمتر کسی در آن روزها پیش بینی می کرد همان مردمی که برای پیروزی مرسی به خیابان ها آمدند یک سال بعد و به دنبال عزل وی از ریاست جمهوری غریو شادی سر به دهند و به خیابان ها بیایند(ایــنــجــا). اما در این یکسال رابطه ایران و مصر چه سرنوشتی داشت؟
تا پیش از برگزاری اجلاس جنبش عدم تعهد در تهران گمانه زنی های بسیاری در آمدن یا نیامدن رئیس جمهوری مصر به تهران شنیده می شد. (ایــنــجــا) اما آمدنی که بوی دوستی نمی داد. مرسی در تهران تنها 4 ساعت توقف کرد(ایــنــجـــا)، سخنرانی افتتاحیه را انجام داد، با رئیس جمهور دیدار کوتاهی کرد و از دیدار با رهبر معظم انقلاب سرباز زد و رفت. اگرچه سفر رئیس جمهوری مصر به ایران از نظر خیلی ها یک گام بزرگ در تعدیل روابط دو کشور عنوان کردند اما برخی هم این رفتار رئیس جمهور مصر را حاکی از وجود اختلاف نظرهای ایدئولوژیک بین دو کشور می دانستند(ایــنــجــا).اختلافاتی که چندماه پس از آن در جریان سفر محمود احمدی نژاد به مصر خود را نشان داد.
محمود احمدی نژاد در پاسخ به حضور چهارساعته مرسی در تهران، چهار روز در مصر اقامت داشت.(ایــنـــجــا) در خبرها آمد که در این سفر شخصی سعی کرده به محموداحمدی نژاد لنگه کفش پرتاب کند که البته اسفندیار رحیم مشایی آن را تکذیب کرد(ایـــنـــجــا). اما این تنها برخورد حاشیه ساز رئیس جمهور در جریان سفر به مصر نبود. احمدی نژاد در این سفر با علمای الازهر هم دیدار و گفت و گو کرد. بعد از این دیدار وی با حسن الشافعی از اعضای هیئت علمای ارشد و مدیر دفتر شیخ الازهر یک کنفرانس مطبوعاتی مشترک داشت. در این کنفراس نماینده الازهر سخنانی را درباره اختلافات شیعه و سنی زد که با واکنش رئیس جمهور روبرو شد که تهدید کرد اگر از این سخنان تفرقه افکنانه بزند کنفرانس خبری را ترک خواهد کرد(ایــنــجــا).
اکنون و در سالگرد روی کار آمدن رئیس جمهوری اخوانی مصر، ارتش با کودتا مرسی را برکنار کرد. پس از این اقدام بشار اسد رئیس جمهوری سوریه که بزرگترین همپیمان ایران در منطقه است سقوط او را نشان از شکست اسلام سیاسی( البته با تقریر اخوانی آن) دانست (ایــنـــجــا). اگرچه شاید برای قضاوت درباره آنچه که این روزها در خیابان های قاهره در جریان است کمی زود باشد و این تحلیل رئیس جمهوری سوریه به خاطر حضور اخوان در معارضه این کشور باشد اما رفتارهای یک سال گذشته رئیس جمهوری مصر و اصرارهای مدام مقامات ایرانی برای برقراری مجدد رابطه با این کشور و انکارهای مقام های مصری از سوی دیگر می تواند نشان از اختلافات عمده میان اسلامگرایی از نوع ایرانی آن با اسلامگرایی از نوع مصری آن باشد. جمهوری اسلامی ایران هم در میان اخوان المسلمین مصر طرفدار دارد و هم در میان مخالفان آن. گفته می شود محمد البرادعی که یکی از چهره های مطرح مخالفان دولت مرسی بود روابط نزدیکی با ایران دارد. از سوی دیگر ایران حامی جریان های اسلامی در منطقه است. به هرحال اگر وقایعی که 22 بهمن سال 90 منجر به سقوط حسنی مبارک شد را بیداری اسلامی بدانیم باید وقایعی را که منجر به سقوط دولت اخوان المسلمین در روزهای گذشته شده است را بیخوابی عربی بنامیم. چرا که حضور نظامیان در عرصه سیاسی یک کشور با هر بهانه ای منجر به مردمسالاری نخواهد شد.
27219
نظر شما