مریم صدرالادبایی: شورای شهر طبق تعریف قانون یک نهاد اجتماعی است که مهمترین و تاثیرگذار ترین کار آن انتخاب شهردار است اگرچه که دکتر مهدی حجت عضو هیات‌علمی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران و بنیانگذار سازمان میراث فرهنگی که این روزها به عنوان عضو شورای شهر چهارم راهی خیابان بهشت است معتقد است که نظارت بر کار شهردار از انتخاب او به مراتب تاثیر گذار تر است . گفت و گوی ما را با او می خوانید:
دو سه هفته ای است که هفته ای یکبار اعضای شورای شهر چهارم جلسه دارند.در این جلسات درباره انتخاب شهر دار بحث می شود؟
این جلسات هفتگی که سه شنبه هر هفته برگزار می شود به پیشنهاد رئیس شورای سوم است که یک کار طبیعی و درست است،چون اعضای شورای چهارم باید گزارش کار داشته باشند .هدف هم همین است که در این جلسه ها31 نفر اعضای شورای شهر توسط روسای کمیسیون ها،شهردار و معاونان شهردار با وضع موجود آشنا شوند. یعنی ما سوال کننده هستیم و در مورد انتخاب شهردار فعلا صحبتی نشده است.به نظرم وحدت و هماهنگی بین اعضا فعلا قابل ارزیابی نیست و ما فعلا مستمع هستیم.من فکر می کنم یکی از محسنات این دوره شورا، وجود تجربه سه شورای قبلی است.چون شورای اول ناکام بود باید از آن پرهیز کنیم و بعید می دانم که این شورای تجربه دوره اول را تکرار کند. در شهری مانند تهران،شورای شهر نباید فقط به کالبد شهر فکر کند بلکه باید به درون این کالبد یعنی مردم و زندگی آنها نیز توجه داشته باشد زیرا بسیاری از وجوه زندگی مردم فقط از طریق طریق توجه به جنبه کالبدی شهر حل و فصل نمی‌شود و نیاز به توجه ویژه به آن مسائل دارد.
بنابراین شعار اعتدال که آقای روحانی می دهند در شورای شهرچهارم هم کاربرد دارد ؟
طبع زمان ما اعتدال است.دولت اعتدال ،اعتدال را نیاورده بلکه شرایط جامعه این شرایط را به وجود آورده است.در تمام دنیا تندروی در حال حذف است.الان همه اروپا به خاطر این که یک عده محدود کشور را حکومت نکنند اعتراض می کنند. البته در شورا الان چند گروه هستند. اما من در برخورد با اعضای شورا فهمیدم یک نوع دلسوزی و پختگی برای مدیریت شهر وجود دارد.در میان گروه اصلاح طلبان هم توصیه بزرگان این است که دست از خط بازی بردارید که بعد از چهار سال نسبت به شورا و انتخاب شهردار افتخار کنیم.بنابراین من فکر می کنم سعی کنیم یک فرد مناسبی که می تواند شهرداری را مدیریت کند انتخاب کنیم و یک نوع گرایش عقلی بر این موضوع باشد نه گرایش حزبی و احساسی.همه اعضای شورا باید دست به دست هم بدهند و بدون احساسات گروهی یک نفر را انتحاب کنند تا بعد از چهارسال سرشان را بلند کنند که ما یک شورای وحدت و هماهنگی بودیم که شهردار خوبی برای مدیریت شهر تهران انتخاب کردیم. به هر حال 4 سال می گذرد اما اگر طرفداری کسی را بکنیم و بعد پشیمان شویم این خیلی بد است ، زمستان می گذرد و روسیاهی برای ذغال می ماند.
انتخاب شهردار را شاید بتوان مهمترین و تاثیر گذارترین کار شورا دانست ،در انتخاب شهردار چطور می توان میان 31 نفر با گرایشات متفاوت به یک نقطه نظر واحد رسید؟
مهمترین کار شورا انتخاب شهردارنیست . قطعا انتخاب شهردار یک کار مهم است اما مهمتر کنترل و نظارت بر کار او است.ما می توانیم شهردار را عزل کنیم و یک دارویی نیست که اگر خوردیم تا 4 سال نتوانیم کاری کنیم.کیفیت نظارت بر کار شهردار خیلی مهم است و باید فرمان نظارت دست شورا باشد .از بین تمام اسامی باید با این نیت فردی را انتخاب کنیم که اصلاحات بعد از 4 سال سربلند باشد. فکر می‌‌کنم به جای اینکه روی یک فرد به عنوان گزینه شهردار تهران تکیه و آن را بیان کنم باید فردی را انتخاب کنیم که باعث سربلندی شورا شود و در پایان مدیریت دوره چهارم به انتخابمان افتخار کنیم؛ در عین حال نیز فکر نمی‌کنم سایر اعضای شورا نیز بخواهند هر طور شده فردی را از گروه همسوی خودشان انتخاب کنند اما در نهایت باعث سرافکندگی شورا شود.
بنابراین به نظر شما شهردار تهران چه شاخصه هایی باید داشته باشد؟
باید با تمام اعضا صحبت کنیم و این شاخصه ها را پیدا کنیم.من فکر می کنم اعضای 31 نفر در گروهای خودشان این شاخصه ها را بین خودشان مشخص کنند تا بعد با هم به یک انتخاب واحد برسیم.اما روشن است که شهردار تهران باید چند ویژگی مهم داشته باشد.شهر تهران مانند یک مملکت است بنابراین شهردار از یک طرف باید بتواند پروژه های بزرگ عمرانی را اداره کند و به جهت اینکه دارای لطیف ترین هنرها است باید دارای بینشی باشد که تمام این موارد را در کنار هم قرار دهد.مانند حضرت علی علیه السلام (ع) که در جنگ شمشیر می زد و بعد که خلخالی از پای زن می کشیدند ناراحت می شد یعنی باید روحیه ایشان را داشته باشد.یعنی عواطف انسانی و قدرت مدیریت داشته باشد،باید با مدیریت شهر آشنا باشد و جوانب مختلف آن را بشناسد.بنابراین کسانی که با مدیریت شهر آشنا باشند یک امتیاز دارند.
پاکدستی هم خیلی مهم است چون در شهرداری همیشه موضوع سوءمالی مطرح است.یعنی کسی که آمده که جیب دوستانش را پر کند با کسی که صادق است متفاوت است.البته محال است که توقع داشته باشیم هیچ سوءاستفاده مالی نشود اما شهردار باید اینقدر مدیر باشد که خودش و معاونان درجه اول پاکدست باشند و یک اطمینان خاطر برای مردم و شورا باشند.پس مدیر ، آشنا بودن و پاکدست بودن برای من مهم است.شهردار تهران نباید یک تخصص داشته باشد،فضای سبز،ترافیک،سلامت شهر و.... را هر کدام یک تخصص لازم دارند.بنابراین باید فردی باشد که جامع الاطراف باشد.
الان 31 نفر اعضای شورای شهر هر کدام یک تخصص خاص دارند ؟
تنوع اعضای شورای شهر خیلی بد نیست اما مشکلی که وجود دارد ،این است کسانی که می خواهد حوزه ای را نمایندگی کنند مانند ورزش و هنر،باید بتوانند به طور کامل آن حوزه را نمایندگی کنند که این سخت است.مثلا نباید در یک رشته ورزشی تخصص داشته باشد و سایر حوزه ها را نشناسد. این تخصص در طول زمان اتفاق می افتد.
همانطور که می دانید شورای شهر تهران سیاسی ترین شورای کشور است و رئیس جمهور از شهرداری به پاستور آمد. این دوره هم که شهردار کاندیدای ریاست جمهوری بود.به نظر شما چقدر منافع جناحی را باید در تصمیمات شورای شهر موثر دانست؟
من یک اصطلاحی دارم که آدم باید بزرگ شود تا بزرگ شود.سیاست یعنی کسانی یک نوعی فعالیت کنند تابتوانند وارد حوزه های مثل ریاست جمهوری شوند.اعضای شورای شهر هم بایدچنان فعالیت کنند که برای وزارت هم آمادگی داشته باشند.سیاست یعنی اداره کشور .کسی که کارنامه خوبی داشته باشد می تواند وارد حوزه بزرگتر شود.اما یک گروهی به عنوان سیاسی یک نفر را نماینده خودش بکند و بی جهت بزرگ کند که فردا ادعای ریاست کشور کند درست نیست و فردی که انتخاب می شود باید یک کارنامه خوبی داشته باشد تا ادعای ریاست جمهوری کند.این دوتا فاصله یک مو دارند اما خیلی متفاوت هستند.من هم قبول دارم که شورا و شهرداری بستری هستند که افراد می توانند توان مدیریتی خودشان را نشان بدهند وقابلیت خودشان را نشان بدهند.بنابراین شورای شهر و شهرداری سکوی پرش است و در دنیا هم اینگونه است.
بنابراین تعریف ،پس شورای شهرتنها یک نهاد اجتماعی نیست و باید آن را سیاسی هم دانست؟
شورا.یک نهاد اجتماعی است اما سکویی است که مدیریت شهر می تواند ادعاهای بزرگتری داشته باشد.شورای شهر این قابلیتها را مشخص می کند.اما نباید به جای اینکه سکوی خدمت و شناسنامه نیکو باشد تبدیل شود به گروه باند بازی که یک نفر را چنان بزرگ کنند که فردا بتواند ادعای رئیس جمهوری کند.این کار سیاسی کاری است و درست نیست.من خیلی خوشحال نمی شوم که گروه اصلاحات یک نفر را از خودش را مطرح کند که سیاسی شود ما باید خدمت کنیم. آقای خاتمی هم گفتند که تمام آینده اصلاحات در میزان موفقیت شورای شهر چهارم است.ما وظیفه داریم که کاری کنیم تا بعد از چهار سال مردم بگویند این گروه خوب عمل کردند پس این حق را دارند که کل کشور را اداه کنند.
4545
نظر شما