3 نامزد مورد نظر دولت برای وزارت ورزش در چند روز گذشته نکاتی را در برنامه های شان بیان کرده اند که حالا می توانند مبنایی باشند برای مطالبات ورزشی ها از وزارت جدید.

مهدیه جباری : تنها 24 ساعت تا مراسم تحلیف رئیس جمهور جدید باقی مانده است. جایی که قرار است رئیس جمهور به رغم فرصت 10 روزه قانونی ، لیست وزرای پیشنهادی اش را خیلی زودتر در اختیار مجلس قرار دهد تا کار دولت هرچه زودتر آغاز شود. بخش های مختلف دولت نیاز به کاری ویژه دارند. کار روی زمین مانده به قول رئیس جمهور منتخب ، زیاد است و یکی از این حوزه هایی که کار برای انجام زیاد دارد حوزه ورزش و جوانان است. جایی که در یکسال گذشته روزهای ناگواری را بعد از خوشی المپیک سپری کرده است. دوره ای پر از جنگ و دعوا میان وزارت ورزش با کمیته ملی المپیک و تیم محمد علی آبادی که خودشان را پشت سنگر نهادهای بین المللی قایم کردند تا بتوانند دوره مدیریت شان را طولانی و طولانی تر کنند. این گروه البته همان هایی هستند که روزگاری دادکان را متهم می کردند که در افکارش به شکایت به مراجع بین المللی می اندیشیده است.
چه کسی معرفی می شود؟
وزیر جدید اما چه باید بکند؟ این پرسشی است که کارشناسان بعد از روزهای بررسی گزینه ها ، رسما نکات شان را به کارگروه دولت جدید ارائه داده اند. کارگروهی که نظارات بیش از 200 کارشناس ورزش را گرفت و با بسیاری از آنهایی که می توانستند دومین وزیر ورزش کشور باشند به بحث و بررسی نشست . که روحانی در شعارهای انتخاباتی اش وعده داده بود دو حوزه هنر و فرهنگ را به خبرگانش می سپارد تا خودشان برای اداره اش تصمیم بگیرند. برهمین اساس هم بود که 11 کارشناس ورزش همسو با دولت که جمعی از بزرگان این عرصه بودند ، در کنار یکدیگر مباحثه کردند و در نهایت به گزینه ای رسیدند برای اداره ورزش کشور. 3 گزینه نهایی انها به ترتیب اولیت این ها بودند: مسعود سلطانی فر ، سعید فائقی و محمد دادکان. اگرچه از آخر به اول شاخص ورزشی بودن شان بیشتر بود اما گروه انتخاب معیارهای دیگری را در دستور کار داشت. اولی نوع رابطه با دولت بود چون وزیر باید یک عضو کابینه باشد و شخصیتی حقوقی و سیاسی پیدا می کند . دیگری شاخص ارتباط و شناخت از شخص رئیس دولت بود. آشنایی کلی و صحیح از اوضاع ورزش کشور و حرکت در مسیر اعتدال. از سوی دیگر علاقه ویژه بسیاری از کارشناسان برای استفاده از توان مدیریتی محمد دادکان در حوزه تخصصی خود سبب شد تا او درحالی که به این سمت بسیار نزدیک شده بود برای سمت وزارت اولویت نخست نشود .
وزیر جدید چه مسئولیتی دارد؟
وزیر جدید هرکه باشد این وعده های داده شده از سوی دولت را باید به اجرا بگذارد. قبل از هر چیز ، این که آرامش را به ورزش برگرداند . اختلافات را حل کند و اعتدال را مدار اجرا و اداره ورزش کند. این وعده شخص رئیس جمهور بود که در کنار شعار خصوصی سازی و تلاش برای استقلال فدراسیون ها در ایام انتخابات به آن اشاره شده بود. بحثی که مسعود سلطانی فر و سعید فائقی دو نماینده ورزشی رئیس جمهور در دو برنامه تلویزیونی انتخاباتی هم آنها را تکرار کردند. این دو در نهایت دو انتخاب اول رئیس جمهور برای این پست هم شدند که شانس سلطانی فر به عنوان نماینده سی و یکم شورای شهر تهران برای جدایی از حوزه مدیریت شهری و حضور در وزارت ورزش بیش از همکار سابقش در سازمان تربیت بدنی هم هست.
سلطانی فر در همان روزهای انتخاب دولت از سوی مردم ، با حضور در کافه خبر نکاتی را درباره اولویت های ورزش کشور در دولت یازدهم بیان کرد . او آن زمان اعتقاد داشت فارغ از اینکه چه کسی وزیر ورزش شود باید این مسیر را ورزش کشور بپیماید تا چالش ها را پشت سر بگذارد. این ها البته همان نکاتی هستند که محمد دادکان و سعید فائقی به عنوان دو گزینه جدی دیگر این پست هم در برنامه های شان تدوین کردند و برای دولت یازدهم فرستادند. سلطانی فر که ورزش را خیلی خوب می شناسد و خیلی خوب می تواند استدلال کند ، در حوزه عملی نسبت به دو رقیب خود ضعفی آشکار دارد. اینکه مردم اهلیت ورزشی از او به یاد ندارند. شاید مردم زنجان ، گیلان و بوشهر او را برای حضور در استانداری های شهرشان به یاد داشته باشند اما کمتر کسی یادش هست که او روزی قائم مقام سازمان تربیت بدنی بوده و نفر دوم در سیستم مدیریتی مصطفی هاشمی طباء بوده است . آن هم در زمان دو رویداد مهم. زمانی که سازمان تربیت بدنی وقت استارت پروژه معروف 1377 ورزشگاه را به زمین زد. و البته در بازه مهم صعود تیم ملی به جام جهانی فوتبال.
حالا او یا دو گزینه دیگر چنانچه به مجلس معرفی شوند باید اولویت هایی را در دستور کار قرار دهند که پیشتر از سوی دولت نهم برای کمک به ورزش وعده داده شده اند.
این اولویت ها عبارتند از:
1. به رسمیت شناختن استقلال فدراسیون های ورزشی
2. کاهش دخالت های دولتی در ورزش و واگذاری اختیار ورزش قهرمانی به فدراسیون ها
3. مشارکت گرفتن از شهرداری ها و امکانات شان در رشد و گسنرش ورزش همگانی
4. تبدیل شدن آموزش پرورش به رکن استعدادیابی ورزشی و متولی ورزش پایه
5. خصوصی سازی در تمام سطوح ورزش
6. تبدیل شدن وزارت ورزش به عنوان مرجع برنامه ریز و ناظر بر تشکیلات ورزش کشور
7. واگذاری بخشی از اختیارات وزارت به کمیته ملی المپیک به عنوان متولی رسمی و بین المللی ورزش های المپیکی برای نظارت بر حسن انجام برنامه های این فدراسیون ها
4141

کد خبر 306427

برچسب‌ها

خدمات گردشگری

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 3
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام A1 ۰۵:۰۵ - ۱۳۹۲/۰۵/۱۲
    15 2
    خصوصی سازی در ورزش؟!!! آخه اول بیایید نحوه درآمدزایی در ورزش رو هم تعیین کنید. بخش خصوصی پولش رو از سر راه که نیاورده!
  • بی نام IR ۰۵:۴۶ - ۱۳۹۲/۰۵/۱۲
    22 2
    کافی اونور برسند همه چی فراموش میشه
  • بی نام IR ۰۶:۴۳ - ۱۳۹۲/۰۵/۱۲
    22 0
    نا سلامتی این وزارت خونه یه اسم دیگم داره وزارت ورزش و جوانان باب به درد جونام برسین اینجا فقط مال ورزشیا نیست

آخرین اخبار

پربیننده‌ترین