یک کشور، یک سیاست خارجی

یعنی خواست مردم و حمایتشان از حکومت که تبدیل به برگ برنده یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری شد باید در صحنه خارجی از طریق سیاست خارجی کارآ تبدیل به قدرت و منفعت ملی شود. در روابط بین المللی نشانه هایی جدی از شکل گیری یک روند جدید در سیاست سازی آمریکا، تغییر روند و شکل بازیگران موثر در فضای ملتهب و غبار آلود خاورمیانه و مدیریت تحولات منطقه هویدا شده که به پیچیدگی مشکلات بین ایران و آمریکا کمک کرده و تضاد منافع ژئوپلیتیکی دو کشور عمیقتر شده است.
 در این روش ایران میتواند با استفاده از نقاط قوت و اهرمهائی که اعم از خارجی، داخلی: سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و تاریخی دارد قدرت لازم برای حرکت، تغییر و تاثیر گذاری بر روند تحولات در داخل و خارج از کشور را تولید کند. یعنی خواست مردم و حمایتشان از حکومت که تبدیل به برگ برنده یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری شد باید در صحنه خارجی تبدیل به قدرت و منفعت ملی شود.
از طرف دیگر آنچه این روزها در صحنه خاورمیانه در سوریه ، مصر و تونس میگذرد از یکطرف حاصل اشتباهات آمریکا، اروپا و دوستان منطقه ائی اشان همچون رژیم صهیونیستی، سعودی، ترکیه و قطر است که اوضاع سیاسی- اجتماعی سوریه و هم اکنون با کودتای نظامی و راه انداختن حمام خون در مصر و تا چند روز آینده در تونس صحنه و روند تحولات صلح آمیز این کشورها را بهم ریخته است. لذا اولین قدم سیاست خارجی نه تعریف و تمجید از یکدیگر بلکه طراحی یک دیپلوماسی قوی، فعال و بر اساس راهبرد عدم تعتماد به سیاستهای آمریکا در منطقه بتوان مابه ازای این اشتباهات را از آمریکا و دوستانش گرفت.
نتیجتا" در شرایط کنونی روابط بین المللی و تحرکات آمریکا در قبال تحولات خاورمیانه مشکلات بین ایران و آمریکا پیچیده تر شده و تضاد منافع ژئوپلیتیکی دو کشور عمیقتر شده است. آمریکا با برنامه ریزی دقیق میداند در مقابل ایران چه بکند ولی سیاست ایران همواره تدافعی بوده و نتوانسته از مزیتهای نسبی خود و یا اشتباهات آمریکا و شرکایش در منطقه سود ببرد. همین عدم بهره برداری از نقاط قوت ایران در پرونده خاورمیانه متوجه کشورهای منطقه نیز شده است. بعنوان مثال پرونده سوریه بطور عام برای دولت عربستان و سیاست منطقه ائی اش و برای بندر بن سلطان که برای تثبیت موقعیتش در خاندان سعودی این پرونده را بدست گرفته و حتی تا روسیه می رود بطور خاص، مسئله مرگ و حیات سیاسی شده است.
نشانه هایی جدی از شکل گیری یک روند جدید در سیاست سازی آمریکا، تغییر روند و شکل بازیگران موثر در فضای ملتهب و غبار آلود خاورمیانه و مدیریت تحولات منطقه برای تثبیت امنیت رژیم صهیونیستی که به غلط در حوزه امنیت ملی آمریکا تعریف شده، دیده می شود. ولی تداوم این سیاست آمریکا می تواند به تضادهای درونی عناصر اصلی این ماجرا یعنی فلسطینیها و نیز کشورهای مسلمان دامن بزند که این به نوبه خود آتش التهاب منطقه ائی را که خواسته آمریکا و رژیم صهیونیستی است را شعله ور تر خواهد کرد و در مقاله حماس تنهاست هشدار داده ام . اما در مقابل ایران باید در پرتو یک سیاست خارجی کارآ که قبلا" خصوصیات و ویژگیهای آنرا برشمرده ام به مدیریت تحولات منطقه و کسب امتیاز از بهم زد توازن درونی کشورها توسط آمریکا، بپردازد.