مهدیه جباری : اوعادت دارد صف شکن باشد. ریتم آرامی دارد اما می داند چه می کند. وقتی به کشتی برگشت که رشته آیینی ایرانی ها در سایه قرار گرفته بود. در سایه رشته فرنگی و اسطوره اش محمد بنا.
رسول اما کارش را می دانست. آمد و پیش رفت و حالا کشتی دوباره در اوج است. او با سیاست های خاصش دوباره با ایران بهترین دنیا شده . درست مثل سال 96 و المپیک آتلانتا . جایی که خادارتسف غرق در بزکش هایش ، دودمانش پیچید و با کشتی وداع گفت. همان روزی که او اولین طلای جمهوری اسلامی را پس از 18 سال از 22 بهمن 1357 برای ایران آورد و تاریخ ورزش جمهوری اسلامی را وارد فازی جدید کرد. حالا او و تیمش می بالند که اولین قهرمانی خارج از خانه کشتی آزاد ایران پس از 48 سال را بدست آورده اند. یعنی او دباره رکوردی شکسته و مردم شادند . نه فقط شاد از این افتخار که شاد از بال گشودن کشتی ملی شان این بار باز با رسول. درست در بدترین روزهای مدیریتی این رشته ورزشی. او و تیمش همانی کردند که در رویاها شاید می شد ترسیمش کرد.
به گزارش خبرآنلاین ؛ او آمده بود و با دست راستش زیر کتف روس ها زد. با دست ، سر روس ها را به زیر کشیده بود و با دست چپ ، بزکش شان کرده بود به یاد روزهای قهرمانی. انگار دوباره 30 کیلو از رقیب سبک تر بود و پا به میدان کارزار می گذاشت. باز او بود و میدان قهرمانی. پسر تحصیلکرده کشتی ایران بعد از دو دوره مدیریت شهری. پس از اینکه تا آستانه شهرداری تهران پیش رفت ، سیاست برایش از اهمیت افتاد. برگشت به گود کشتی تا باز رسولش باشد. پیام آور شادی و موفقیت ورزش ملی.
رسول اگرچه حضورش در کشتی ، یک اقلیم و دو پادشاه را به همراه داشت و باعث حذف ناخواسته محمد بنا شد اما حالا با پایان بازی های جهانی می تواند هدایت فدراسیون رو به زوال کشتی در بخش مدیریت را بر عهده بگیرد. او که یک تئوریسین بزرگ در کشتی دنیاست . او که می تواند در سطح شهرداری تهران مطرح باشد ، می تواند کشتی ایران را در مقام مدیر عالی اجرایی هدایت کند.
251 41
نظر شما