صهیونیست‌ها، القاعده را به اسد ترجیح می‌دهند

یک پایگاه خبری بسترهای سیاست صهیونیستی مبنی بر ترجیح حاکمیت گروه‌های افراطی القاعده در سوریه به جای ابقای دولت بشار اسد را تشریح کرد.
پایگاه خبری العهد در مقاله‌ای به قلم حسان ابراهیم به بررسی شاخص‌های مواضع رژیم صهیونیستی در قبال سوریه و واکاوی انگیزه‌های ترجیح جریان‌های افراطی القاعده به دولت بشار اسد برای حاکمیت در این کشور پرداخت.

در این مقاله آمده است:

تل آویو ترجیح می دهد که به جای نظام بشار اسد، گروه القاعده در سوریه کنترل اوضاع را به دست گیرد چرا که تسلط افراط گرایان بر این کشور، بهایی معقول برای پایان دادن به وحشتناک‌ترین کابوس صهیونیست هاست.

از زمان پیدایش حوادث سوریه و شکل گیری جنگ بر علیه بشار اسد ( محور پیشگام مبارزه با صهیونیست‌ها)، تل آویو ابراز امیدواری کرد که می توان نظام سوریه را ساقط کرد و نظامی دیگر را به جای آن بر سر کار آورد که تضعیف کننده محور مقاومت بوده و منافع رژیم صهیونیستی و غرب را تأمین نماید. این امید صهیونیست ها  براساس مواضع قدرت و تحولات میدانی و تغییر استراتژی های مبارزه و دفاع طرف مقابل در نوسان بود.

بعد از آنکه جبهه مقاومت نشان داد از توان لازم برای مقابله با طرف مقابل برخوردار است، گفته های صهیونیست ها و سخنان ایهود باراک وزیر جنگ این رژیم مبنی بر سقوط زود هنگام نظام بشار اسد و تجزیه سوریه، تغییر کرد و بیان داشتند که این جنگ تا مدت ها ادامه خواهد یافت. آنها همچنین بیان داشتند که امکان دارد سوریه و هم پیمانان آن پیروز شود و از سناریویی بدتر خبر دادند.

صهیونیست‌ها القاعده را به اسد ترجیح می دهند

انبوه گفته های مقامات رژیم صهیونیستی، همه از اشتباه در ارزیابی ها حکایت دارد. این در حالی است که آنها  از پایان یافتن پرونده سوریه و سقوط زود هنگام نظام بشار اسد، خبر داده بودند. از جمله مقامات این رژیم که به اشتباهات صهیونیست ها اعتراف می کند یائیر گولان فرمانده منطقه شمالی در ارتش رژیم مذکور است که در اینجا بد نیست به گفته های وی اشاره کرد.
«عده ای می‌گویند بشار اسد آرام آرام سقوط خواهد کرد. من پیشتر گفتم این موضوع به چند ماه زمان نیاز دارد. اما من اشتباه کردم و در ادامه اعلام کردم سقوط بشار اسد یک سال و نیم به طول می انجامد. این بار نیز اشتباه کردم و باید بگویم مبارزه با بشار اسد تا مدت ها ادامه می یابد.»

مهمترین موضوعی که در مصاحبه دوم گولان با سایت خبری عبری " واللا" آنهم ده روز بعد از مصاحبه نخست وی با روزنامه یدیعوت آحارنوت به چشم می خورد اینکه مصلحت رژیم صهیونیستی اقتضا می کند که بشار اسد از قدرت کنار گذاشته شود. وی می گوید:  «بشار اسد جزئی از محور شری است که ایران و حزب الله در آن قرار دارند... تهدید واقعی از جانب این محور است. و این محور خطرناک تر از محور جهاد جهانی (القاعده) است.»

این گفته گولان بر سخن ژنرال عاموس گلعاد رئیس بخش سیاسی و امنیتی وزارت جنگ رژیم صهیونیستی تأکید دارد که در مصاحبه اختصاصی خود با روزنامه یدیعوت آحارنوت در تاریخ 10/5/2013 که بیان داشته بود ما القاعده را بر نظام بشار اسد ترجیح می دهیم، تأکید دارد.  وی گفته بود ما هر گزینه ای را بر حضور بشار اسد در مسند قدرت ترجیح می دهیم.

مردخای کیدار سرهنگ بازنشسته و از  اعضای سرویس جاسوسی ارتش رژیم صهیونیستی که هم اکنون مسئول مرکز پژوهش های خاورمیانه در دانشگاه بار ایلان است، از دیگر افرادی است که در این باره سخن گفته است. وی در مصاحبه با شبکه تلویزیونی روسیا الیوم در تاریخ 16/10/2013  که رسانه های بخشی از آن را منتشر کردند، بیان داشت که در سرزمین های اشغالی هیچ کس بشار اسد را  بر گروه های جهادی - هر چند از القاعد باشند- ترجیح نمیدهد، چرا که به اعتقاد وی نیروهای جهادی، علاوه بر آنکه موجودیت رژیم صهیونیستی را به خطر نمی‌اندازند، برای هیچ کشوری خطری استراتژیک به شمار نمی‌روند. این ایران و هم پیمانان آن یعنی نظام سوریه و حزب الله هستند که تهدید کننده جهان عرب، رژیم صهیونیستی و حتی غرب هستند.

روزنامه جروزالم پست با انتشار گزارشی در تاریخ 12/09/2013 از ارزیابی های رژیم صهیونیستی در این مرحله در خصوص جنگ در سوریه و تشخیص منافع تل آویو پرده برداشت. در این گزارش آمده بود که نجات بشار اسد و ادامه حضور وی در قدرت، برای رژیم صهیونیستی بسیار ناگوار است، چرا که این امر به معنای وجود حاشیه امن برای همسایگان از جمله ایران است، زیرا می تواند به مقاومت خود ادامه دهد و به پیروزی برسد. در این روزنامه به نقل از ارزیابی سرویس‌های جاسوسی آمده است: از زمان شعله ور شدن آتش جنگ سوریه در دو سال گذشته، عده ای سؤال می کردند رژیم صهیونیستی چه گروهی را ترجیح می‌دهد؟ بشار اسد و مبارزات وی و یا گروه‌های متنوع شورشی یا در بدترین حالات گروه تندرو القاعده؟ این در حالی است که مسئولان رده بالای تصمیم سازی سیاسی رژیم صهیونیستی در ارزیابی های خود متفق القول هستند که هیچ کس از بشار اسد خطرناک تر نیست چرا که معتقدند مهمترین تهدید، محور متشکل از ایران، عراق، سوریه و حزب الله است و سقوط بشار اسد به معنای تضعیف ایران و حزب الله و دستاوردی روشن به شمار می‌رود.

بسترهای انگیزه تل‌آویو از ترجیح القاعده به دولت مقاومت

در مقابل برخی از صهیونیست ها در خصوص خطراتی که تسلط گروه القاعده وشاخه های آن بر سوریه و نیز موضوع آشوب و تقسیم این کشور و سناریوهای اینچنینی به دنبال خواهد داشت، هشدار میدهند. تمامی این هشدارها در مرتبه ای پایین تر از دایره تهدیداتی قرار دارد  که بقای نظام سوریه و مقاومت بشار اسد و هم پیمانان وی برای رژیم صهیونیستی در پی دارد. در این باره باید به موارد زیر اشاره کرد:

نخست: رژیم صهیونیستی معتقد است محور شر متشکل از ایران، عراق، سوریه و حزب الله خطری استراتژیک برای این رژیم به شمار می‌رود که تهدید کننده موجودیت آن است.  این محور از آن رو که می تواند منافع رژیم صهیونیستی را در منطقه به خطر انداخته و مانع از آن شود که تل‌آویو به اهداف خود دست یابد، خطر درجه نخست برای این رژیم به شمار می‌رود. این همان مسئله‌ای است که در اندک سال های گذشته به واقعیت پیوسته است. از طرفی این محور به دلیل توانمندی‌های زیاد خود، خطری جدی برای امنیت ملی رژیم صهیونیستی به شمار می رود.

رژیم صهیونیستی جنگ سوریه را به مانند روزنه امیدی در شکست این محور برای خود می‌داند.  صهیونیست ها امیدوارند با  سقوط نظام سوریه، این محور شکست خورده و یکی از حلقه‌های اصلی خود را از دست بدهد. درچنین صورتی حزب‌الله در محاصره قرار گرفته و ایران نمی‌تواند آن را تغذیه کند. امری که باعث می شود تل‌آویو احساس کند بزرگترین تهدید چند دهه پیش خود را از پیش رو برداشته است.

دوم: تل آویو بر این باور است که القاعده و شاخه‌های آن هر چند بر سوریه تسلط یابند،  از خطری تاکتیکی فراتر نمی‌رود و حتی می توان با آن تعامل و همزیستی داشت. باید گفت عملکرد این شاخه ها ـ علی رغم آنچه که در گفتمان رسانه‌ای و علنی آنها آمده است- در لیست اولویت رژیم صهیونیستی قرار ندارد و مقابله با صهیونیست‌ها نیز در اولویت های القاعده قرار ندارد. ضمن آنکه ابزارآلات جنگی این شاخه‌ها، قابل کنترل و مهار است.

تل‌آویو بر این باور است که تهدید القاعده هر چند هم که بزرگ باشد در مقابل توان دفاعی رژیم صهیونیستی زوال پذیراست و خطر تاکتیکی به مانند خطری که موجودیت رژیم صهیونیستی را تهدید می کند، نمی باشد.

سوم: پیروزی محور مقاومت در سوریه در شرایطی که راه حل مستقیم نظامی کارساز نیست، به معنای این است که غرب ناچار شده است به گزینه فشار و اعمال زور روی آورد. این دستاورد جبهه مقاومت از طرفی نیز بدین معناست که تهدید‌های این محور، به همان شکل دوران قبل از حمله به سوریه در جریان است و چه بسا بعد از اقرار غرب به ناکارآمدی حمله نظامی، بیشتر هم خواهد شد. امری که تل آویو از آن به بدترین کابوس‌های خود یاد می کند.

افزون بر آنچه گفته شد، تل آویو در ارزیابی خود اعلام کرد که نظام بشار اسد بیش از گذشته با هم پیمانان خود، متحد شده است و احتمال رویارویی آن با رژیم صهیونیستی افزایش یافته است. بر اساس گفته‌های صهیونیست‌ها، نظام سوریه در صورت پیروزی به دشمنی تبدیل می شود که گزینه‌های تندتری را بر ضد رژیم صهیونیستی در دستور کار قرار می‌دهد، به این معنا که از موضع کسی که از پیش بهای همه چیز را پرداخته است با دشمن خود برخورد می‌کند و این همان چیزی است که در ادبیات عبری در مورد آن گفته می‌شود: دشمن بدون ترس از عواقب فعالیت های خود بر ضد ما وارد عمل می شود.

چهارم: تل آویو در ارزیابی خود بر این باور است که پیروزی گروه‌های تکفیری و شاخه های القاعده به این معناست که مبارزه با این گروه ها، از منظر ما ضرورت نخواهد داشت، چرا که تمام جهان برای مهار این تهدید وارد عمل خواهد شد. به این معنا که دفاع از رژیم صهیونیستی در این مرحله، دفاع مستقیم نخواهد بود چرا که همه برای مقابله با این تهدید وارد میدان می شوند. امری که در صورت پیروزی بشار اسد و حامیان وی به هیچ وجه حادث نخواهد شد.

القاعده خطری تاکتیکی است، اما بشار اسد خطری راهبردی

تل آویو بر این باور است که پیروزی بشار اسد - در صورتی که غرب راه حل اعمال زور را در پیش گیرد - حضور و بقای وی را تقویت خواهد کرد و رژیم صهیونیستی نیز ملزم می گردد تا بر اساس این راه حل از صدمه زدن به وی خودداری کند.

خلاصه آنکه: تل آویو پیروزی بشار اسد را به مثابه خطری استراتژیک برای خود  می‌داند حال آنکه در مقابل از پیروزی القاعده به خطری تاکتیکی یاد می کند. در حالت اول خطر موجودیت رژیم صهیونیستی را تهدید می‌کند، اما در حالت دوم این رژیم با خطری محدود روبروست که می‌تواند با آن کنار بیاید ضمن آنکه جبهه دیگری وجود دارد که می تواند به نیابت از آن این خطر را مهار کند.

در اینجاست که برخی از عناصر تصمیم گیر در رژیم صهیونیستی، به طولانی شدن نبرد در سوریه امیدوارند. نبردی که پیروز و شکست خورده ندارد و همگان با آن درگیرند. این در حالی است که نشانه های پیروزی محور مقاومت بر دشمنان در سوریه قابل رؤیت است و رویکرد نظام سوریه برای غلبه مخالفان مسلح که دارای رویکردهای مختلفی نیز هستند، رژیم صهیونیستی را بر آن داشته است تا برنامه های خودرا بر اساس دو گزینه  تنظیم نماید: یکی پیروزی بشار اسد از طریق راه حل سیاسی که آن را برنمی تابد و دیگری ادامه یافتن نبرد.  تل آویو کاملاً به سمت گزینه دوم گرایش دارد. رژیم صهیونیستی در شرایطی که دشمنان نظام سوریه در عرصه میدانی مستأصل شده اند ، این سناریو را در پیش گرفته است تا مانع از اعلام پیروزی نظام سوریه شود.

52261