بر این اساس میتوان گزارشهای آتی بیبیسی را پیشبینی و همچنین از باقی پتانسیلهای داخلی نیز به خوبی در تداوم روند رو به رشد دیپلماتیک استفاده کرد:
* سر درد ظریف، مذاکرات را داغ کرد!
* پا درد ظریف، روند مذاکرات را تندتر کرد!
* مسواک ظریف، دندان طمع مذاکرات را کشید!
* لیف ظریف، «1+5» را کیسه کشید.
* چشمک ظریف، فاتحه مذاکرات را خواند!
و در ادامه...
لبخندهای کفاشیان، مذاکرات را به خنده بازار تبدیل کرد!
حضور علی پروین «1+5» را سر جایش نشاند.
سخنرانی انگلیسی علی آبادی، مذاکرات را به بن بست رساند.
نصیحتهای خیابانی روند مذاکرات را واژگون کرد و «1+5» ضمن عذرخواهی اعلام کرد: چیزی از ارزشهای شما کم نشده.
لابی شمقدری، مذاکرات را به اسکار رساند.
حضور کامران دانشجو، نتیجه «5+1» را به 8 ارتقا داد!
صندلی خالی مشایی، مذاکرات را به فضا برد. در ادامه آن را به ملاحظات و حلقه عرفان اروپا تبدیل کرد.
آمارهای بهمنی، مذاکرات را گره زد!
تحلیلهای غرضی، گره مذاکرات بالا را کور کرد.
حضور فردوسیپور، شفافیت «1+5» را بالا برد.
«تصمیم جدی» رویانیان «1+5» را آچمز کرد.
افشاگری علی دایی زیر میز مذاکرات را پاک کرد.
سخنان رییس فرهنگستان ادب، مذاکرات را به مشاعره تبدیل کرد.
تبسم باقری لنکرانی، نسخه مذاکرات را پیچید.
اسناد خسرو معتضد، مذاکرات را به توپ بست!
حضور پژمان جمشیدی، روند مذاکرات را متحول کرد.
عطسه رضازاده، مذاکرات را یکسره کرد.
رسیدن ناگهانی سعید مرتضوی، مذاکرات را به نتیجه رساند!
محسن حدادی
6060
نظر شما