ریاض که به هر قیمتی سعی داشت آمریکا را متقاعد کند به سوریه حمله نظامی کرده و بشار اسد را ساقط کند ناکام مانده، به هدفش نرسید. از سوی دیگر توافق میان ایالات متحده آمریکا و روسیه بر سر سلاح های شیمیایی سوریه آتش مضاعفی را به جان این کشور انداخت چه اینکه این توافق صراحتا دولت بشار اسد را مشروع قلمداد کرده و او را مجری صالح امحاء سلاح های شیمیایی می شناخت.
از نگاه سعودی ها آمریکا با این کار نه تنها به درخواست آنها مبنی بر لشگر کشی نظامی به سوریه پاسخ مثبت نداده بود بلکه به آنها دهن کجی هم کرده بود. [عربستان انصراف از عضویت در شورای امنیت را به سوریه ربط داد]
تحولات اخیر در خصوص پرونده هسته ای جمهوری اسلامی ایران به عنوان اصلی ترین رقیب سیاسی و مذهبی عربستان در منطقه نیز مزید بر علت شد تا سعودی ها به طور کامل نسبت به واشنگتن قطع امید کنند.
در محاسبات سعودی ها، دیگر صحبت از تغییر موازنه در منطقه نیست بلکه آنها کاملا خود را مغبون دانسته و برنده اصلی بازی های اخیر در منطقه و در سطح جهان را ایران می شناسند.
در این بین عربستان به غلط یا درست، مسبب اصلی این ناکامی ها بلکه بسیاری دیگر از مشکلات خود را آمریکا و شورای امنیت معرفی کرده[روحانیون سعودی: آمریکا مقصر تحریک زنان است!]و مدعی شده است که اگر آمریکا و شورای امنیت سازمان ملل به درستی به وظیفه خودعمل کرده بودند اکنون بشار اسد در سوریه بر سر کار نبود و ایران نیز قطعا شرایط ظفرمندان کنونی را نداشت. با طرح این بهانه ها [عربستان عضویت غیردائم در شورای امنیت را نپذیرفت]
اینکه ادعای عربستان تا چه اندازه درست است یا خیر بماند اما قطعا بخش زیادی از ناکامی عربستان در رسیدن به اهدافش در ضعف و ناتوانایی این کشور بوده است. اما به هرحال عربستان کوشید با انصراف از سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل و پس از آن با انصراف از عضویت در شورای امنیت سازمان ملل این ناخرسندی خود از وضعیت موجود را به اطلاع آمریکا برساند. این اقدامات عربستان با بازتاب و واکنش های زیادی در سراسر جهان مواجه شد [واکنش اعراب به تصمیم ریاض در عدم پذیرش کرسی شورای امنیت]
در عین حال این سوال باید پاسخ داده می شد که [چرا عربستان از عضویت در شورای امنیت پا پس کشید؟] و [پشت پردۀ انصراف عربستان از عضویت در شورای امنیت] چیست؟
قهر کردن عربستان[عربستان روابط خود را با آمریکا محدود میکند]، البته برای آمریکا تبعاتی در پی دارد، چه اینکه این کشور در پی همراه ساختن سایر کشورهای عربی با خود در این نارضایتی است [افزایش حمایتها از تصمیم عربستان در انصراف از کرسی شورای امنیت]اگر چه جان کری این ژست سعودی ها را به گونه دیگری تحلیل کرده است [واشنگتن، تمایل ریاض به کاهش همکاری با آمریکا درباره سوریه را بعید دانست] اما لازم است بدانیم این غول عربی مانند پلنگ زخم خورده ای است که می تواند تلافی شکست های فاحش خود در بازی های منطقه ای را با تکیه به پول های بی حساب و بی شمار نفتی اش بر سر امنیت و ثبات منطقه بیاورد. [بیش از 100 کشته و زخمی در سلسله انفجارهای عراق] [عربستان، حزب الله را تهدید کرد: از صیدا تا طرابلس را به آتش میکشیم]
از سوی دیگر آمریکایی ها نیز قطعا سیگنال ارسالی از سوی سعودی ها را دریافت کرده و متوجه شده اند که این کشور با این اقدامات اخیر خود نیازمند التفات و توجه بیشتری از سوی متحد دیرین خود است. [تلاش جان کری برای جلب رضایت سعودیها] و البته این سوال نیز همواره پا برجاست که [آمریکا عربستان تهاجمی شده را تا کجا تحمل میکند؟]
26149
نظر شما