متاثر از این که در 10 سال گذشته هروقت آسیب‌شناسان صحبت از مواد مخدر جدید یا آسیب‌های نوپدید کردند با انگ سیاه‌نمایی و بلندگوی بیگانگان شدن، صدای او را خاموش کردند و اجازه ندادند با اطلاع رسانی مردم را از خطرات موجود آگاه سازند. خوشحال از این که شما به عنوان عالی‌ترین مرجع اجرایی و رییس ستاد مبارزه با مواد مخدر حقایقی را بیان کردید که معلوم است قصد تلاش در زمینه مقابله با آسیب‌های اجتماعی را دارید. پنهانکاری دردی را دوا نمی‌کند، اگر قرار بود چنین باشد امروز با این آمار از معتادان و با این حجم از مواد مخدر رو به رو نبودیم.
دستگاه‌های فعال در زمینه مواد مخدر به سه گروه تقسیم می‌شوند: گروه اول، دستگاه های پیشگیری هستند که در رابطه با سند جامع پیشگیری که امسال سومین سال اجرای آن است فعال هستند اما چندان به وظیفه خود عمل نکردند. تعدد مراکز تصمیم گیری و سلایق مختلف در سیاستگذاری‌ها باعث اتلاف بخش اعظمی از بودجه‌های مربوطه شد. در دو سال گذشته معاونت پیشگیری قوه قضاییه که دستگاهی جدید است، توانسته با ایجاد کارگروه‌های مختلف قدمهای مناسبی در زمینه پیشگیری بردارد. 22 سازمان و نهاد در 30 سال گذشته بودجه‌های هنگفتی را به عنوان پیشگیری هزینه کرده‌اند و نتیجه آن وضعیتی است که امروز ملاحظه می‌کنیم.
در گروه دوم دستگاه‌های درمان و نظارت هستند. گذشته از آن که عطاری و بقالی و شبکه‌های ماهواره‌ای در کار درمان معتادان وارد میدان شدند بیش از 80 درصد از فعالیت درمانی توسط سمن‌ها اجرا می‌شود و 20 درصد آن توسط بهزیستی و واحدهای مربوط به آن مشغول به کارند.
حتما درمورد کمپ‌های سگ درمانی، زنجیردرمانی و مراکز غیرمجاز که به طور آزاد با جان مردم بازی می‌کنند نکاتی را شنیده‌اید. کم‌کاری سازمان بهزیستی در این زمینه باعث گسترش کمپ‌های غیرمجاز شد و این که کمپ‌های مجاز با چه روش‌هایی فعالیت می‌کردند بماند.
دستگاه‌های مقابله بیش از دو گروه دیگر در کار خود موفق بودند. مبارزه پلیس با مواد مخدر موجب دستاوردهای چشمگیری شد. کشف مراکز تولید شیشه و مواد مخدر قابل توجهی که انجام گرفت در کنار دستگیری قاچاقچیان و معتادان کارنامه قابل قبولی برای پلیس مبارزه با مواد مخدر بود.
در این میان اعتیاد بانوان و ورود نسل جدید مواد مخدر باعث آشکار شدن این حقیقت شد که ضعف در مراقبت بعد از درمان و کنترل بعد از خروج از زندان باعث تشکیل و افزایش باندهای تولید و پخش مواد مخدر می‌شود.
در این میان حضور فعال و پررنگ دفتر مقابله با مواد مخدر سازمان ملل متحد در کشور ما باعث شد کارشناسان بیگانه با اسرار ما آشنا شده و با تعجب به سیاستگذاری‌های پیشگیری و مقابله ما خیره شوند.
متاسفانه عدم کنترل بهبودیافتگان موجب آلودگی بیشتر جامعه شد. نسل چهارم مواد مخدر که جنابعالی به آن اشاره کردید و همینطور افزایش آمار زنان معتاد دلیل این واقعیت تلخ است که وقتی ما از پخش شیشه در بعضی از آرایشگاه‌ها و باشگاه‌ها پرده برداشتیم با مقابله شدید برخی از افراد و سازمانها رو به رو شدیم. شش سال پیش اینجانب همین نکته شوم را در بعضی از سایتهای خبری مطرح کردم اگر آن روز با اینگونه مراکز مقابله میشد امروز این همه زن و دختر جوان آلوده به شیشه نداشتیم.
آقای وزیر کشور، امیدوارم اتاق فکر تشکیل شده در زمینه پیشگیری، مقابله و درمان و سیاستگذاری با همسویی یکدیگر و ضمن بهره گیری از کارشناسان و دلسوزان نظام بتواند سیاستهای معین و کاربردی برای ستاد مبارزه با مواد مخدر تعیین کند.
همینجا عرض میکنم هم پلیس مبارزه با مواد مخدر و هم کارشناسان ستاد مبارزه با مواد مخدر و هم آسیب شناسان اجتماعی در کشور ما تخصص، تجربه و معلومات بالاتری از کارشناسان دفتر مقابله با مواد مخدر سازمان ملل متحد دارند اما متاسفانه عدم انسجام سیاستگذاری‌ها باعث شده این اختلال‌ها اتفاق بیفتد.
به طور کلی ما 526 ساعت برنامه دیداری و شنیداری در صدا و سیما در راستای مقابله با مواد مخدر پخش کرده ایم. از شما میپرسم آیا با حجم گسترده هجوم ناتوی فرهنگی این تعداد ساعت کافی است؟ همانطوری که در جمع هنرمندان و سینماگران فرمودید جایگاه سینمای اجتماعی و پیشگیری ما در کجا قرار دارد؟ کدام سازمان از تهیه کنندگی و کارگردانی گرفته تا سرمایه را در اختیارعلاقمندان میگذارد تا پای به میدان آموزش و مقابله بگذارند؟
بهترین زبان برای انتقال آموزه های پیشگیری به جامعه جوان ما هنر سینما و تلویزیون است. تعداد فیلمهای مربوط در این زمینه از انگشتان دست بیشتر نیست چون این گونه فیلمها گیشه ای نیستند و باید با حمایت نهادهای دولتی مثل ستاد مبارزه با مواد مخدر و امثال آن تهیه شوند. متاسفانه سازمان بهزیستی با توجه به وظایف ذاتی خود کارنامه قابل قبولی در این زمینه ندارد و امیدوارم از حالا به بعد بتواند قدمهای مثبتی بردارد.
نه تنها اینجانب بلکه تمام آسیب شناسان اجتماعی در جلسه‌ای با هم به این واقعیت رسیدیم که اگر قرار باشد وضعیت گذشته چه در سازمان بهزیستی و چه در نهادها و مراکز پیشگیری دیگر مثل گذشته باشد، امیدی به بهبود وضعیت نخواهد بود. اجازه بدهید انحصار علمی در این زمینه شکسته شود. پای نخبگان دلسوز به مراکز تصمیم‌گیری باز شود تا آن گاه مشاهده فرمایید که چه تحولات چشمگیری در این زمینه اتفاق خواهد افتاد. انحصار پژوهش‌ها در دست تعداد معدود برای گرفتن بودجه از داخل و خارج باعث شده خبرگان دانشگاهی پای خود را از دایره تحقیق در این زمینه عقب بکشند، همانطوری که هنرمندان گرانقدر سینما و تلویزیون در این زمینه با دیوار انحصار برخورد کرده‌اند.
آقای وزیر کشور، در خاتمه به عنوان یک برادر کوچک شما استدعا دارم انحصار علمی، فرهنگی و هنری را در این زمینه بشکنید تا شاهد شکوفایی، پیشگیری و مقابله کاربردی باشیم.
نظر شما