مرحوم پورمرادی - که "دایی بزرگ" من یعنی دایی مادرعزیزم است- از شاگردان دکترشریعتی و استاد شریعتی و با حلقه ای از متدینان مشهور و مبارز قدیمی محشور بود .... همو به من عربی آموخت و با قرآن و پژوهشهای قرآنی آشنایم کرد. خاطرات شیرین نوجوانیم در ایام انقلاب و درسهای قرآنی او و مزاحمتهای نوجوانی جویای معرفت و حوصله او در پاسخگویی و شبهای طولانی گفتگو و بیتوته تا صبح و صبر و حوصله همسرمحترمه اش , فراموش نشدنی است جزاهماالله خیرا ....
ایشان از نویسندگان و پژوهشگران دایرة المعارف بزرگ اسلامی (اینجا) بود و ترجمه کتاب " بحثهایی پیرامون اسلام" محمدجواد شری (اینجا) و نامه حجت الاسلام خسروشاهی به سردبیر روزنامه الایام العربیه تحت عنوان "ما تمامی دخالتها و میانجیگریهای تحمیلی را رد می کنیم"(فصلنامه مشکوة , تابستان 1364 - شماره 8 (27 صفحه - از 29 تا 55) را به یادگار گذاشته است (اینجا). وی دیشب در مشهد مقدس درگذشت و امروز جمعه ششم دیماه 1392 به خاک سپرده شد. روحش شاد و غریق رحمت باد.
***********************************************
مرحوم ابراهیم بدریان - که حدود پنج سال پیش توفیق آشنایی با ایشان را در مؤسسه طب قرآنی پیدا کردم- مردی خلیق و متواضع،خبره ای بی ادعا و گمنام و گیاهشناسی مجرب و بسیار منظم و خوش عهد و قول و با پشتکار و همت بالا و عاشق جستن گیاهان دارویی در صحرا و کوه و دشت و بیابان و تمیز کردن و عرضه آنها بود....
ایشان را به برادر دانشورم دکتر مصدق رئیس دانشکده طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی معرفی کردم که او را "عشابی خبیر" می داند و می فرماید که شاید مرحوم بدریان آخرین عشاب باشد و مابقی دست اندرکاران گیاهان طب سنتی"عطار" ند و نه " عشاب" . عطارها فقط فروشنده گیاه فرآوری شده اند اما "عشاب" ها کارشان جمع آوری" دقیق و درست "گیاهان دارویی یا اعشاب طبیه از" جای درست" بودند چرا که مثلا زیره کرمان بهترین است یا نرگس شیراز و زعفران خراسان .....در سایر امکنه هم این گیاهان به عمل می آید اما دارای آن کیفیت و خصویات مطلوب نیستند.این فرهیحته گمنام امروز جان به جان آفرین سپرد و فردا تشییع و دفن خواهدشد. روحش شاد و غریق رحمت باد.
نظر شما