بیبرنامگی یکی از پارامترهایی است که اکثر منتقدین آن را عنوان میکنند. علی ژکان هم جز این دسته است؛ «آن چه در خصوص جشنواره امسال میبینم سرشار از بیبرنامگی است». او در این خصوص با لحن تندتری ادامه میدهد و میگوید: «در حالی که در جشنوارههای دیگر مخاطبان و سینماگران از شش ماه قبل در جریان کم و کیف برگزاری جشنوارهها و برنامههای آن قرار میگیرد. اما در کشور ما و برای جشنواره مهمی چون فجر این اتفاق نمیافتد. در جشنوارههای خارجی معمولا میکوشند تا در جشنوارههایشان را طبق قواعد کلی برپایی جشنواره عمل میکنند. اطلاعات جشنواره یا در هیچ رسانهای اعلام نشد و یا اگر هم اعلام شد به شکل وسیع و عمومی نبوده است.» او که نسبت به برنامگی موضع تندی دارد ادامه میدهد: «جشنواره فیلم فجر فاقد هر گونه قانونمندی و قواعد برگزاری جشنواره است. این مشخص نبودن حضور برخی از فیلمها در جشنواره تا روزهای نخست جشنواره همگی از عوارض بیبرنامگی است. عجیبتر این که با وجود این که امسال دوره 27 جشنواره را پشت سر میگذاریم و تا کنون 26 دوره جشنواره را برگزار کردهایم با این حال بازهم دچار بلاتکلیفی و بیبرنامگی در برپایی جشنواره هستیم. متأسفانه ما در طول این 27 سال هنوز یاد نگرفتهایم که چگونه باید این جشنواره را که بسیار پر ثمر و برای سینمای کشورمان مفید است و ویترین سینمای کشور است را برگزار کرد. نیاموختهایم که یک جشنواره آبرومند باید هدفمند باشد. این اتفاق هیچ خوشایند نیست و آدمی ازآن احساس غرور نمیکند».
نظر شما