این جمله را بر اساس برخی گزارههای اسلامی به نوعی میتوان هضم کرد اما سکوت در برابر رد صلاحیت افراد و یا اینکه در خفا به نامزدها پیغام داده شود که فلانی انصراف بده تا خبر عدم احراز صلاحیت شما، ضربهای برای جایگاه حقیقی و حقوقی شما نباشد، با روح حاکم بر این نهاد حاکمیتی تناقض دارد.
آیا شورای نگهبان از علنی شدن رایاش هراسی دارد یا با افراد و اشخاصی که برای پستی حساس، اعلام آمادگی کردند اما از نظر شورای نگهبان صلاحیت حضور در آن مسند را ندارند، رودربایستی دارد؟ یا اینکه انتشار خبر رد صلاحیت نامزدها با واکنشهایی مواجه خواهد شد و آن شورای محترم از ارائه اسناد مستدل و مدارک محکمه پسند معذور خواهد بود؟
کمترین اشکال «سانسور» خبر رد صلاحیت افراد این است که بعد از 6 ماه از برگزاری انتخابات، برخی نامزدهای رد صلاحیت شده، در گفتگوهای مختلف رسانهای حاضر میشوند و با قیافهای حق به جانب میگویند ما انصراف دادیم!
بالاخره تکلیف ما چیست؟ نکند خدای نکرده فردی که در انتخابات 92 رد صلاحیت شده چند سال بعد ظاهر شود و دست بر قضا تایید صلاحیت بشود و...که در چنین صورتی این تایید صلاحیت و آن رد صلاحیت بوی مصلحت اندیشی و ...میدهد. شاید هم گفته شود آن فرد رد صلاحیت شده بعد از 2 یا 4 سال برای آن پست حایز صلاحیت میشود اما در افکار عمومی زیاد قابل هضم نیست که یک نفر طی چند سال یکباره از این سوی خط به آن سوی خط برده شود؛ مگر اینکه در هر بار بررسی صلاحیت افراد، دلایل شورای نگهبان به عنوان یکی از اصلیترین ارکانهای نظام برای ملت بازگو شود. اصلا چه اشکالی دارد در یک نظام مردم سالاری دینی، مردم در جریان رفتار نهادهای بالادستی با افراد مختلف قرار بگیرند.
آفت این عدم اطلاع رسانی در کمترین بسامد ذهنی، این است که فرد رد صلاحیت شده به خود جرات میدهد که اولا خود را یک انصرافی جا بزند و ثانیا در خصوص رد صلاحیت برخی افراد دیگر به راحتی حرف بزند غافل از اینکه خودش رد صلاحیت شده است و بنا به مصلحتهایی، این رد صلاحیت رسانهای نشده است.
در همین انتخابات اخیر، آقایان فلاحیان، زاکانی، لنکرانی، سبحانی و...از لیست نهایی بازماندند، حالا اشکالی ندارد که شورای نگهبان تکلیف ما را به عنوان یک شهروند جمهوری اسلامی روشن کند که این افراد رد صلاحیت شدهاند یا واقعا انصراف دادهاند!؟
نیازی به افشاگری هم نیست، تنها عنوان شود که مثلا
«آقای الف برای پست نمایندگی مجلی احراز صلاحیت نشدند. نامبرده از نظر اکثریت اعضا، در زمره رجل سیاسی جای نگرفت.»
همین
نظر شما