امید سلیمی بنی: این کارشناس تصادفات به روزنامه خبر می گوید که مسایل اقتصادی در تصادفات اتوبوسها، نقش عمده ای را بازی می کنند. او درباره ترکیدن لاستیک اتوبوسی که اخیرا حادثه ساز شد، توضیح داد که باید همه جوانب این مسئله را مورد بررسی قرار دهیم و احساسی به مسئله نگاه نشود و موضوع را باید مستند به ارقام و آمار مطالعه کرد.
باز هم ترکیدن لاستیک در حادثه به دره افتادن اتوبوس در جاده هراز مطرح شده، این عامل در سوانح مربوط به اتوبوس چقدر موثر است؟
علل وقوع تصادفات اتوبوسها را باید از جنبه فنی بررسی کرد. نسبت فراوانی دلایل سوانح را که در نظر می گیریم، می بینیم مثلا از 5 هزار تصادف، 5 مورد یا 20 مورد مربوط به ترکیدگی لاستیک است، این را باید بررسی کرد که این مسئله، آیا ناشی از بی کیفیتی لاستیکهاست یا نقایص فنی مانند نداشتن عاج لاستیک، یا طی کردن مسافت طولانی یکنواخت در مسافت بالا، باعث اتساع در آن و ایجاد حرارت و در نهایت موجب ترکیدگی می شود. پس به این راحتی و بدون آمار نمی توان اظهار نظر کرد.
نقش عوامل نظارتی در کاهش این تصادفات را کجا باید جستجو کرد؟
موضوع اول در نظارت بر سلامت خود، داشتن معاینه فنی وسایط نقلیه سنگین و سبک است. قانون این را پیش بینی کرده که به مدت یک سال، این معاینه اعتبار دارد. الان معاینه فنی را می گیرید، 5 روز بعد، سیستم روشنایی خودرو دچار نقص می شود یا خودرو دچار نقص فنی می شود و همین علت،باعث تصادف می شود. گرفتن برگه معاینه فنی، چکاپ سالانه خودرو است. خودرو نیاز به نظارت مستمر به وسیله ماموران اجرایی و نیروی انتظامی دارد. باید در پاسگاه ها و پلیس راه، وسایط نقلیه را مورد بازبینی قرار دهند. الان به دلیل شرایط بد اقتصادی، مردم قادر به تعویض قطعات به موقع نیستند و قطعات خودروها فرسوده است. باید قبل از آنکه اتفاقی بیفتد، چاره کرد. ولی هزینه ها بالاست و عامل اقتصادی در تصادفات اتوبوس، نقش اساسی دارد.
پس چرا می بینیم نقش پلیس راهور، تنها به جریمه کردن محدود می شود؟
راهنمایی و رانندگی تمام تلاش خود را مصرف این کرده که به موجب قانون با تخلفات حادثه ساز مانند عبور از چراغ قرمز، حرکت مارپیچ و مانند آن برخورد کنند. در شهرها نیز پلیس راهور عموما به تخلفاتی مانند پارک در محدوده توقف ممنوع یا نبستن کمربند ایمنی توجه می کند. البته این ماموران این یگان زحمت زیادی می کشند، ولی امکانات و شرایط فراهم نیست تا به تمام تخلفات از جمله رانندگی با خودروی غیرایمن و غیرسالم رسیدگی شود. ولی با این حال اگر نیروی انتظامی تنها تخلفات حادثه ساز را کنترل کند، چاره ساز کنترل تصادفات نیست.
فناوری جدید کنترلی مانند دستگاه های الکترونیکی که در پاسگاه های بین راه چک می شود، چقدر از تصادفات اتوبوسها می کاهد؟
دستگاه های جدید مانند GPS تنها مکان یاب است. به همراه آن دستگاه های سرعت سنج و مسافت سنج و زمان سنج نیز کار می کند ولی به دقت به آنها رسیدگی نمی شود. اگر پاسگاه بخواهد یکی یکی اینها را زیر دستگاه بگذارد و کنترل کند، صف طویل اتوبوسها، با توقف بیش از نیم تا یک ساعت، در مقابل پاسگاه های بین راهی پلیس راهور تشکیل می شود. این مسئله وضعیت را پیچیده تر می کند.
سایر تخلفات مانند حمل بار توسط اتوبوس، چقدر در تصادفات این وسیله، موثر است؟
در قانون مشخص است که بار تجاری و بار همراه مسافر چیست. معاونت حمل و نقل جاده ای وزارخانه راه و پلیس راهور به خوبی این قوانین را می دانند. بعضا می بینیم اتوبوسها بارهایی را می برد که باید از طریق سیستم باربری منتقل شود. ممکن است مسافر، همراه خود، کالا و بار سنگین داشته باشد و ترجیح دهد با اتوبوس ببرد. این مسایل نیز به مشکلات اقتصادی مردم برمی گردد. باید در حمل و نقل بار، مرکز ثقل اتوبوس تنظیم شود. اگر قرار باشد جعبه زیر اتوبوس خالی باشد، ولی آنجا را با بار پر می کنند، گرانیگاه اتوبوس از بین می رود و مخصوصا سر پیچها، مشکل ایجاد می کند. چینش این بارها نیز بسیار مهم است.
47/231
نظر شما