"سیصد" دیگری ساخته شده و در حال اکران است ، اکرانی که حداقل آسیبی که به ملت ما وارد می کند ، نشان دادن چهره مخدوش و دور از واقعیت مردمانی است که تمدن ، اخلاق و شرافت انسانی را به جهانیان آموخته اند و امروز بجای ستایش شدن و الگو بودن محکوم به زشت ترین رذایل اخلاقی می شوند .
آنچه کمپانی های عظیم رسانه ای و فیلمسازی غرب روی بدان آورده و - الحق هم در مسیر دشمنی سنگ تمام گذاشته اند - در بررسی منصفانه استفاده از تمامی ابزار ها و امکاناتی است که برای یک جنگ تمام عیار و رسیدن به هدف پیروزی لازم است ، اما غفلت و بی خیالی مسئولان فرهنگی ایران جای سوال دارد ! کشوری که مهد انسانهای بزرگ و نامداران جهانی است ، در بزرگترین رویداد سینمایی خود شاهد تولید و ساخت و نمایش زندگانی کدام یک از این بزرگمردان است ؟ سینمایی که با غفلت طولانی خود در حال عاریه دادن مردمانی است که در عرصه های مختلف فرهنگی - هنری - پزشکی و ... که هم از مشاهیر دوران خود بوده اند و هم از صاحب نامان امروزی دنیا هستند . انسانهایی که شاید نسل بعد از ما به صراحت آنها را غیر ایرانی بدانند . این مهم زیر سایه هجوم فرهنگی رسانه های بیگانه دور از ذهن نخواهد بود .
با بررسی اجمالی فیلمنامه ها و نمایش نامه های همین چند سال اخیر به راحتی می توان خلا موجود را به عینه مشاهده نمود . جدای از مسایل مالی و امکاناتی در این زمینه ، تعلل و مسامحه مسئولان فرهنگی قوزی است که بر قوز دیگر سنگینی میکند . و باز نشسته ایم تا بعد از عمومی شدن و جهانی شدن توهین به فرهنگ ایرانی ، واکنش هایی از قبیل صدور بیانیه و تشکیل کمپین ها در شبکه های اجتماعی و وعده مسئولان برای مبارزه از نوع حمله ای که صورت گرفته را در هیاهوی آن دوران نظاره گر باشیم .
مگر نه اینست که برای مبارزه باید سلاح دشمن را شناخت ؟ مگر نه اینست که باید با تدبیری در خور پاسخ دشمن را داد ؟ پس کیاست ایمانی ما کجا رفته ؟ پس تاسی به روشهایی که آموزه های اخلاقی و دینی ما بارها بدان متذکر شده اند چه شده ؟ انگار طیف های مختلف سیاسی فراموش کرده اند که ایرانی هستند و دوامشان به بقای ایران سربلند وابسته است ؟
روی دیگر سخن با هنرمندان عرصه سینما و تلویزیون و تاتراین سرزمین است که اغلبشان نیز شهره بین الملل و صیاد جوایز جشنواره های جهانی اند . شما چرا این همه تغافل را چاره ای نمی سازید ؟ شما که بارها با هنرتان جهانیان را مجذوب ساخته اید ؟ ایرانمان را باید از دریچه همین هنرها به درستی و آنچه بوده و هست به جهانیان معرفی نماییم . از رودکی ، فردوسی ، مولوی ، سعدی ، حافظ ، خیام ، ابوریحان ، جامی ، شیخ انصاری ، شیخ مفید و ... بگیر تا چمران و باکری و همت و بابایی و رجایی و حسابی و سمیعی و چهره های ماندگار امروزی ، آیا اینان نمی توانند دستمایه یک تولید فاخر در این عرصه باشند ؟... قطعا می توانند .
باید کودکان ما با به تماشا نشستن این موضوعات تاریخشان را حفظ نمایند . کودکان ما نیازمند افتخار به گذشته درخشانشان هستند . آنچه ما داریم حاصل چند سال و قرن نیست . تفاوت کودک ما با کودک آمریکایی در بالندگی به "هویت" تاریخی و مکتوب ایرانیست . چیزی که آنها برای جبران نداشتنش حاضر به تحریفش هم هستند . کاری که چندی است در غفلت ما ، همسایگان عرب و ترک و افغان و این اواخر ارمنی ، نسبت به مصادره آنها در حال سبقت از هم هستند !! میراثی که در حیات مورث ، در حال تقسیم بین وارثین است . امیدواریم گوشی برای شنیدن این هشدارها باقی باشد .
مهدی حاج محمود عطار
نظر شما