عبدالجبار کاکایی در یادداشتی نسبت به عکس‌العمل برخی رسانه‌ها درباره دعوت از یدالله رویایی به ایران واکنش نشان داد.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، او در این نوشته تاکید کرده که تصمیم برای ادبیات بر عهده ادیبان است و صحیح نیست که دیگران درباره حوزه‌ای که در تخصصشان نیست، اظهار نظر کنند.

بین دعوت رسمی از سوی وزارت ارشاد و رایزنی برای دعوت از سوی کمیته بین‌الملل جشنواره تفاوتی وجود دارد که عده‌ای تلاش کردند خود را به ندانستن بزنند.

تنها اهالی ادبیات باید برای ادبیات تصمیم بگیرند. برای دعوت از یدالله رویایی و هر کس دیگر که صلاحیت او مورد تأیید کارشناسان کمیته علمی جشنواره قرار بگیرد، تنها نظر اهالی ادبیات ارحج است و آن‌ها صلاحیت دعوت یا عدم دعوت را دارند. این‌که سیاستمداران به جای اهالی ادبیات تصمیم می‌گیرند ناشی از یک خطای تاریخی است.

اگر این برخوردها را به سایر حوزه‌های علوم توسعه بدهیم از کمتر متخصصی می‌شود برای سمینارهای علمی و پژوهشی دعوت کرد؛ تنها به خاطر عقاید شخصی‌اش.

به اهالی ادبیات توصیه می‌کنم خودشان برای امور مربوط به خودشان تصمیم بگیرند و این رویه در کشور باید تبدیل به قانون شود. خبرگان فرهنگی نظام در موضوع جنجال بر سر دعوت از یک شاعر تأمل کنند و خطای کسانی را که خارج از حوزه تخصصی خود جنجال به راه انداخته‌اند، به آن‌ها گوشزد کنند.

57244

کد خبر 344211

برچسب‌ها

خدمات گردشگری

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 3
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام A1 ۰۷:۳۴ - ۱۳۹۲/۱۲/۲۳
    21 2
    اشکالی نداره همه ی افراد با هر سلیقه ای در جشنواره شرکت کنند اما فقط به همان حوزه پرداخته شود و مثل جشنواره ی فیلم به مسائل سیاسی پرداخته نشود و اگر شد اجازه ی انتشار نظرات مخالف هم داده شود
  • حسن DE ۰۷:۴۴ - ۱۳۹۲/۱۲/۲۳
    28 6
    درود بر آقای کاکاییِ آزاد‌اندیش
  • فریبرز فرجود EU ۲۱:۰۲ - ۱۳۹۳/۰۱/۰۵
    1 0
    با ادب و احترام به دبیر محترم جشنواره جناب کاکایی ؛ و با سلام و عرض ارادت به همۀ فرزانگان عرصۀ فرهنگ و ادب پارسی ... ضمن تبریک سال نو و آرزوی خرمی و شادمانی ؛ شخصاً بعنوان شاگردی کوچک از نقطه نظرات و دیدگاه روشن و خردمندانۀ حضرتعالی و سایر آموزگارانم : آقایان بهمنی ، بیابانکی ، قزوه ، آبان ، منزوی ، اکرامی ، بیدج ، مجاهدی و سرکار خانم راکعی در جهت تلطیف و تعدیل فضای یکسویۀ شعروادب و سوق آن به سمت و سوی آوایی چند سویه و مستقل از قیدو بند مدح و ثنا ، قابل تحسین است. بعنوان فردی که بتوانم با حفظ احساس شاگردی آنهم از نوع مودب آن شرکت کننده ای باشم که درسی به محضر آن عزیزان آموزگار پس دهم بر آنم از نگرش متعهدانه و مسئولانۀ ستاد دبیرخانه جشنواره قدردانی و حمایت نمایم .