به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ در حالی که تیم های بزرگ، میانگین دوندگی شان بین 11 تا 12 کیلومتر است، در ایران همه از 5 یا 6 کیلومتر حرف می زدند. کارلوس کروش در دو اردوی آفریقای جنوبی و اتریش تلاش کرد با مهندسی تمرینات، میزان دوندگی بازیکنان را بالا ببرد. در آفریقا فشار روی بازیکنان زیاد بود و کروش در اردوی اتریش، از هجم این فشار نکاست. او سرانجام پس از بازی مونته نگرو، تا حدود زیادی به نتیجه ای که می خواست رسید؛ دوندگی بالای 10 کیلومتر بازیکنان ثابت! کروش در تمام تمرینات و بازی های دوستانه تیم ملی از GPS برای استخراج کلیه اطلاعات مربوط به بازیکنان و توان بدنی شان استفاده می کند. این سیستم اجازه می دهد تا مربیان به صورت آنلاین از میزان دوندگی، توان بدنی، سوخت و ساز بدن و... بازیکنان مطلع باشند. طبق خبرهای موثق از اردوی تیم ملی، پس از گذشت چند روز از تمرین اتریش، میزان دوندگی اغلب بازیکنان در جلسات 45 دقیقه تمرینی نزدیک به 5 کیلومتر بوده است.
این اطلاعات به طور کامل در اختیار بازیکنان قرار می گیرد تا از توان بدنی خود با خبر باشند. کروش تمرینات بدنسازی و تاکتیکی را با هم ادغام کرده تا هم از نظر فنی و هم از نظر بدنی، سطح تیم را بالا ببرد. تمرینات بدنسازی سنگین تیم ملی که با ریکاوری خوب آنها همراه بوده، توان بدنی بازیکنان را نسبت به روزهایی که در لیگ ایران بازی می کردند، افزایش داده است. دو دستیار برزیلی کروش و همینطور دکتر دیه گوی آرژانتینی، از این نظر به کروش و تیم ملی کمک زیادی کرده اند.
اما کروش بعد از بازی با مونته نگرو خبرهای خوب را شنید؛ وقتی آمار دوندگی بازیکنان در اختیارش قرار گرفت. این آمار نشان می داد بازیکنانی که 90 دقیقه در ترکیب تیم ملی بوده اند (پژمان منتظری، آندرانیک تیموریان، جواد نکونام و مسعود شجاعی) بالای 10 کیلومتر دویدند و آمار بعضی از آنها 10 کیلومتر و 500 متر هم بوده است. البته برای کارلوس کروش این آمار همچنان ایده آل نیست. او معتقد است برای مقابله با حریفان در جام جهانی میانگین دوندگی بازیکنان باید بین 11 تا 12 کیلومتر باشد. او با گرفتن اطلاعات روزانه از شرایط بدنی بازیکنان و همچنین طراحی تمرینات، قصد دارد میزان دوندگی بازیکنان را به این میانگین برساند.
43 43
در ماههای گذشته، بزرگترین نگرانی کادر فنی میزان دوندگی بازیکنان تیم ملی بود.
کد خبر 357390
نظر شما