سیف‌الله صمدیان گفت: در هیچ یک از فیلم‌هایم هرگز بازسازی نمی‌کنم، اما کیارستمی معتقد است کوچک‌ترین عدم دخالت او به سینمایش لطمه می‌زند زیرا او به حضور و تأثیرگذاری سینماگر معتقد است.
این هنرمند که شامگاه شنبه 19 اردیبهشت‌ماه در جلسه نمایش و نقد و بررسی اولین مجموعه فیلم‌هایش در خانه هنرمندان سخن می‌گفت، تأکید کرد: هرگز جرات و جسارت ساخت فیلم داستانی را ندارم و شگفت‌زده می‌شوم وقتی دیگران چنین جسارتی دارند چون خود طبیعت بهتر از هر نویسنده‌ای، داستان را می‌نویسد.
صمدیان در ادامه سخنانش خاطرنشان کرد: شگفت‌زدگی ما هر روز باید ادامه داشته باشد و باید مانند یک کودک هر روز زندگی را از نو ببینیم.
او ادامه داد: شاید آنچه در کار من جالب توجه است، به این دلیل است که سعی می‌کنم هر روز زندگی برایم روز اول آن باشد. چرا که حس می‌کنم در 35 سال گذشته انسان معاصر در دایره‌ای میان سیاست، فوتبال، مذهب، سینما و ... گرفتار و دچار روزمرگی شده است.
صمدیان با اشاره به سفرهای متعددش از کوبا تا باکو افزود: اغراق نمی‌کنم، بسیاری از نقاط دنیا را دیده‌ام و همواره در دل همه این پدیده‌ها یک نگاه داشته‌ام.
این مستندساز خاطرنشان کرد: در ساخت فیلم‌هایم سودجویی مادی مطرح نیست، بلکه این کار برایم همراه با لذت است. این گونه فیلم‌ها نیازی به تدوین یا دکوپاژ ندارد چون در لحظه شکل می‌گیرد، وقتی می‌شنوم بعضی برای ساخت مستند سال‌ها تحقیق می‌کنند، وحشت‌زده می‌شوم. همچنان که هرگز جرأت نمی‌کنم فیلم داستانی بسازم.
او خطاب به جوانان حاضر در این برنامه ادامه داد: اگر در این گونه فیلمسازی حضور صادقانه نداشته باشیم، باخته‌ایم. اگر فیلم‌مان را هدفمند و با اهداف مادی بسازیم، تماشاگر باورمان نمی‌کنند.
صمدیان تأکید کرد: وقتی دوربین چشم عکاس می‌شود، چشمی که کاملا در وجود او تعبیه شده است، دکوپاژ تصویر همان لحظه شکل می‌گیرد.
کارگردان فیلم «ایستگاه سفید» ادامه داد: من بی آنکه بدانم ناخودآگاه مأموریتی در چشمانم هست و چیزهایی را ثبت می‌کنم که معمولا کسی ثبت‌شان نمی‌کند چون متأسفانه همه ما به روزمرگی در نگاه دچار شده‌ایم.
وی با اشاره به سخنان اسکورسیزی بعد از دیدن فیلم «ABC آفریقا» که مشترکا توسط صمدیان و کیارستمی ساخته شده، یادآور شد:اسکوسیزی گفت با دیدن این فیلم تمام حسرتم جلوی چشمم آمد، چون همیشه آرزو داشتم به دور از سلطه سرمایه فیلم خود را بسازم، اما شما دو نفر در عین سادگی، فیلم خودتان را ساختید و بزرگترین لذت فیلمسازی را تجربه کردید که ما در سینمای آمریکا از آن محروم هستیم.
صمدیان ادامه داد: این نقل قول در شرایطی اتفاق افتاد که در خود ایران کسانی که اسکورسیزی را در حد خدا می‌دانستند، این فیلم را اصلا فیلم نمی‌دانستند و وقتی نظر او منعکس شد، نمی‌دانم با خودشان چه گفتند.
وی با تشریح چگونگی ساخت فیلم‌های این مجموعه درباره فیلم «تهران ساعت 25» که مربوط به شادی مردم بعد از صعود تیم ملی فوتبال ایران به جام جهانی است، یادآور شد: این جنس شادی کاملا منحصر به فرد بود. پیش از آن هرگز اتفاق نیفتاد و بعد از آن هم دیگر تکرار نشد چون تمام شادی‌های بعد از آن برنامه‌ریزی شده و نوعی شو بود و گویی همه دنبال یک پیک‌نیک دسته‌جمعی هستند، اما روزی که تیم ملی فوتبال ایران تیم استرالیا را برد، مردم فراتر از عقیده، سیاست و جنسیت‌شان با یکدیگر شادی کردند و حتی حضور زنان در استادیوم آزادی فراتر از جنسیت بود.
سیف‌الله صمدیان که از طرفداران فوتبال است، اضافه کرد: تنها لحظاتی که در تلویزیون به من توهین نمی‌شود، پخش زنده مسابقات فوتبال است و بازی ایران و استرالیا بسیار نفس‌گیر بود.
وی در بخش دیگری از سخنانش با طرح مباحثی درباره استفاده از احساسات تماشاگران توسط فیلمساز توضیح داد: معمولا در سینمای تجاری می‌کوشند با عنوان ترفندها تماشاگر را در سالن سینما گروگان بگیرند، اما فیلمساز مولف کسی که وقتی فیلمش تمام می‌شود آن فیلم تازه در تماشاگر آغاز می‌شود.
در این جلسه ابراهیم حقیقی هنرمند پیشکسوت گرافیست با ابراز خوشحالی از راه‌اندازی سینمای هنر و تجربه گفت: همیشه این دعوا را با سیف‌الله داشتم که چه زمانی می‌خواهد آرشیو عظیمی از فیلم‌هایش را که در خانه دارد، به ما نشان دهد. امیدوارم سینمای هنر و تجربه این فرصت را بدهد.
این هنرمند تحلیل کلی‌اش را از فیلم‌های صمدیان در قالب یک یادداشت کوتاه خواند و افزود: پیوند این فیلم‌ها هنر زنده بودن، هنر چگونه زندگی را بهتر کردن و ناگزیری مرگ است.
حقیقی ادامه داد: صمدیان سینماگری مولف است. این طرز فکر ذاتی اوست و حتی اگر روایت شخصی‌اش را هم نگوید، ما را وادار به تأویل می‌کند.
همچنین اکبر عالمی منتقد و پژوهشگر پیشکسوت سینما خطاب به سیف‌الله صمدیان تأکید کرد: این فیلم‌ها باید به صورت گسترده توزیع شود زیرا بسیاری از دانشجویان و هنرجویان دوست دارند از تجربیات فیلمسازی کسی مانند کیارستمی بهره‌مند شوند اما فعلا فقط باید آه بکشند.
وی با اشاره به آشنایی 30 ساله‌اش با سیف‌الله صمدیان یادآور شد: گرچه تحصیلات او به ادبیات انگلیسی مربوط می‌شود، اما شخصیتی چند وجهی دارد. او می‌تواند به فضایی برود که شاید از دید افراد ناشی، ارزش فیلم شدن ندارد.
عالمی با اشاره به کارگاه فیلمسازی مشترک کیارستمی و اسکورسیزی در مراکش که سیف‌الله صمدیان مستندی درباره آن ساخته است، افزود: این دو هنرمند بهتر از همه سیاست‌مداران توانستند از تاریخ ما بگویند.
این منتقد پیشکسوت در ادامه با ابراز تأسف از وجود برخی تنگ‌نظری‌ها در فضای هنری تأکید کرد: هیچ هنرمندی جای دیگری را تنگ نمی‌کند، چرا به هنرمندان‌مان حسادت کنیم؟! مردم دنیا خود را می‌کشند تا برای خود تاریخی بسازند اما ما گوهرهای یکدانه‌ای داریم ولی نسبت به آن‌ها تنگ نظریم.
عالمی ادامه داد: آنقدر به کیارستمی ممیزهای وحشتناک زده شد که اگر می‌خواست به آن‌ها بها دهد، هرگز نمی‌توانست کار کند.
وی در ادامه بار دیگر تأکید کرد: کیارستمی و صمدیان همان اندازه که متعلق به خودشان هستند، به مردم هم تعلق دارند و حق جوانان ماست که از تجربه‌های آن‌ها بهره‌مند شوند.
عالمی در پایان صحبتش در حالی که صمدیان را در آغوش گرفته بود، خطاب به او گفت: مزد ما را بده و فیلم‌هایت را در بازار عرضه کن.
در آغاز این جلسه رضا کیانیان که جزو میهمانان برنامه بود، خوشامدگویی به حاضران را انجام داد و سخنرانان را برای صحبت کردن دعوت کرد.
به گزارش ایسنا، این جلسه با خوش‌آمدگویی رضا کیانیان برگزار شد و کیانیان در جمله کوتاهی گفت: سیف‌الله صمدیان را دوست می‌دارم و کیارستمی را هم بسیارتر دوست می‌دارم.
این برنامه به کوشش سینمای «هنر و تجربه» با اجرای کیوان کثیریان و حضور علیرضا نراقی و مانی باغبانی به عنوان دو منتقد برگزار شد و این دو در طی جلسه مباحثی را درباره سینمای صمدیان و کیارستمی ارائه کردند.
57243
نظر شما