ما فضا را برای گفت​و​گو گشوده​ایم

به گزارش خبرآنلاین، بعد از پایان کار جشنواره فیلم فجر فرصتی برای ارزیابی این رویداد سینمایی و رویکرد​های مدیران سینمایی برای سال آتی به وجود می​آید؛​ مساله​ای که در گفت​و​گو با علیرضا سجادپور مورد بررسی قرار گرفت.

بیست و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر برگزار شد و این روزها زمان مناسبی برای بررسی دستاوردهای آن است. از نظر شما مهمترین دستاورد این رویداد سینمایی چه بود؟
مهمترین دستاورد جشنواره فیلم فجر را در ذهن دارم اما ترجیح می​دهم فعلاً​ به آن اشاره نکنم اما خوشبختانه این دستاورد به خوبی حاصل شد و اتفاقاً​ مساله​ای بود که خیلی​ها دوست نداشتند ما به آن دست پیدا کنیم اما در نهایت به نتیجه مورد نظرمان در این زمینه رسیدیم.

در مورد باقی دستاوردها می​توانید صحبت کنید؟
برگزاری جشنواره فیلم فجر در یک مکان مشخص مساله​ای بود که در این دوره از جشنواره مورد آزمایش قرار گرفت. این فضا امکان آن را فراهم کرد تا هنرمندان و خبرنگاران در کنار هم فیلم ببینند. مردم حضور پرتعدادی در جشنواره داشتند. تنوع آثار یکی از ویژگی​های این دوره از جشنواره بود، همه نوع اثری در جشنواره وجود داشت و این مساله اهمیت ویژه​ای دارد. شفافیت و صراحتی که در مدیران و سینماگران این دوره از جشنواره وجود داشت، در تاریخ سینمای ایران بی​نظیر بود. این جشنواره فرصتی بود تا تعاملی بین قشر​های مختلف سینماگران و مدیران و منتقدان به وجود آید و یاد بگیریم تا با صراحت با یکدیگر گفت​و​گو کنیم.

البته گاه در این گفت​و​گوها و صراحتی که در کلام بوده با زیاده​روی​هایی هم روبرو بودیم. انتقادها و صحبت​های تند و تیزی که گاه با آقای شمقدری صورت​ گرفت از جمله این زیاده​روی​ها بود که البته حتی با این شیوه صحبت​ها هم آقای شمقدری مشکلی ندارند. اتفاقی که در نشست خبری فیلم «زم​هریر» هم رخ داد از نمونه این زیاده​روی​ها بود که مشخصاً​ این مساله هم ناشی از فضای آرامش و راحتی بود که در جشنواره به وجود آمده بود.

قبل از برگزاری جشنواره فیلم فجر اعلام کرده بودید که نمایش فیلم​های توقیفی را در جشنواره محک می​زنید تا در مورد آن​ها قضاوت صورت بگیرد. نتیجه نمایش فیلم​ها را در جشنواره چطور ارزیابی می​کنید؟
جمع​بندی و نتیجه​گیری ما از نمایش فیلم​​ها این بوده که تصور اولیه ما در مورد نمایش این فیلم​ها نادرست نبوده و نظرات جمعی هم از نمایش این گروه از آثار استقبال کرده است.

یعنی می​توان منتظر اکران این فیلم​ها نشست؟
اغلب فیلم​هایی که در این فهرست بودند، پروانه نمایش گرفته​اند و تصمیم​گیری در مورد زمان اکران آن برعهده شورای صنفی نمایش است.

کدام فیلم​ها پروانه نمایش گرفته​اند؟
تمامی فیلم​هایی که تحت عنوان فیلم​های توقیفی به نمایش درآمدند پروانه نمایش دارند، غیر از «آتشکار» که هنوز مشکل اکران آن برطرف نشده است.

داوری فیلم​های جشنواره را چطور ارزیابی می​کنید؟
مجموع داوری​ها خوب بود. به هرحال همواره انتقادهایی به نحوه داوری​ها صورت می​گیرد، اما تصور می​کنم نحوه ایجاد برگزیدگان خیلی کمتر از دوره​های قبل ایجاد شبهه کرد و تا حدود زیادی به انصاف نزدیک بود.

گروه داوران فیلم​ فجر گاه مورد انتقاد قرار گرفتند، شما به عنوان یک سینماگر و مدیر سینمایی این گروه و تناسب آنان را با داوری جشنواره چطور ارزیابی می​کنید؟
همه ما باید به جمع داوران احترام بگذاریم و به هیچ وجه نباید کار آنان را زیر سوال ببریم. در میان داوران افرادی از طیف​های مختلف دیده می​شود که همین مساله امکان آن را فراهم می​کند تا داوری​ها دقیق​تر و درست​تر انجام شود. همواره این مساله مطرح می​شود که می​​توان به گروه داوران بهتری رسید اما نمی​توان جشنواره​ها را تا مدت​ها نگه داشت تا به گروهی رسید که هیچ​کس ایرادی را به آن وارد نداند.

باید این مساله را در نظر گرفت که برای انتخاب داوران جشنواره باید سراغ کسانی رفت که در جشنواره فیلم نداشته باشند و از آنجا که تعداد زیادی از سینماگران در جشنواره فیلم دارند، باید از باقی سینماگران استفاده کرد. به عنوان یک سینماگر از همکاران خود می​خواهم به نظرات داوران احترام بگذاریم و نتیجه کار آنان را منصفانه ارزیابی کنیم.

بیست و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر ویترینی از سینمای ایران بود. این سینما در سال 89 چه مسیری را پیش رو قرار خواهد داد؟
ما به سینمایی فکر می​کنیم که پیام و مضمون و محتوا را مورد توجه قرار دهد. ما به سینمایی فکر می​کنیم که منافع ملی را در اولویت قرار می​دهد و پیام و محتوای خود را در شان ایران امروز قرار دهد. تکنیک و محتوای سینما باید رشد داشته باشد و از سوی دیگر به طور جدی در مورد جذب بازارهای جهانی وارد عمل شویم؛​ مساله​ای که جزو ضعف​های کنونی سینمای ما محسوب می​شود.