کنفرانس امنیتی مونیخ در حالی بکار خود پایان می دهد که چهل و شش دوره از برگزاری آن سپری می شود . این کنفرانس همه ساله و با حضور عالی ترین مقامات نظامی و سیاسی کشورهای جهان و همچنین مدیران صنایع و دانش پژوهان برگزار می شود. در کنفرانس امسال که با حضور بیش از 300 تن برگزار می شد ، موضوعاتی همچون کنترل تسلیحات هسته ای ، NPT ، افغانستان با رویکرد کنترل افراطی گری ، امنیت انرژی ،مناقشه خاورمیانه و ساختار امنیتی اروپا مورد بحث و بررسی قرار گرفت . همچنین در حاشیه کنفرانس میهمانان نشست ها ورایزنی های متعددی را برگزار کردند. خبر آنلاین در گفتگو با دکتر احمد بخشایشی اردستانی کارشناس مسائل بین الملل و استاد دانشگاه جوانب مختلف کنفرانس امنیتی مونیخ را مورد بحث و برسی قرار داده است.
******
همه ساله سران کشورها با حضور در مجمع عمومی سازمان ملل متحد درباره موضوعات مختلف سخنرانی می کنند و نهایتا هم این مجمع با صدور بیانیه ای بکار خود پایان می دهد . اجلاس مونیخ هم به اجلاس مجمع عمومی شباهت دارد تنها با این تفاوت که در این کنفرانس صرفا در حوزه امنیتی بحث می شود . شما این تشبیه را چقدر به واقعیت نزدیک می بینید؟
همه ساله در مونیخ ، دولت ها ، سازمان های بین المللی و نهادهای مرتبط با امنیت در این باره به گفتگو می نشینند . اما تشبیه این کنفرانس به مجمع عمومی سازمان ملل متحد فکر نمی کنم صحیح باشد. چراکه در مجمع عمومی سازمان ملل بخش خصوصی مشارکتی ندارد ولی در کنفرانس مونیخ بخش خصوصی حضو فعالی دارد تا جایی که در حال حاضر یکی از معضلات حوزه امنیت به تفاوت نگاه بخش دولتی با بخش خصوصی در مقوله امنیت بر می گردد. البته اگر همه این مجموعه ها را در قالب جهانی شدن ببینیم ، می توان کنفرانس امنیتی مونیخ را یکی از حلقه های مجمع عمومی دانست. در کنفرانس مونیخ کشورهای مختلف دیدگاههای خود را در موضوعات مورد علاقه بیان می کنند مثلا دیدگاه ایران درباره نحوه برخورد افغانستان با طالبان با دیدگاه اروپا و آمریکا متفاوت است این کنفرانس فرصتی است تا اینگونه تفاوت دیدگاه مطرح شود و کشورها تلاش کنند نظر گروههای مقابل را بسوی خود جلب کنند .
قبل از کنفرانس مونیخ در لندن نیز کنفرانس لندن درباره افغانستان برگزار شد و بیانیه ای نیز منتشر کرد . آیا تصمیمات اینگونه مجامع ضمانت اجرایی دارد؟
معمولا سازمان های بین المللی از سازمان ملل متحد تا کنفرانس های بین المللی مختلف ضمانت اجرایی ندارند . اما فرایند تصمیمات و بیانیه های اتخاذ شده در این گونه مجامع به گونه ای است که بستر لازم را برای تصمیمات شورای امنیت سازمان ملل یا نهادهای مشابه فراهم می کنند.
یکی از محورهای کنفرانس مونیخ اصلاح ساختار امنیتی اروپا عنوان شده است . ساختار امنیتی اروپا دستخوش چه تغییراتی خواهد شد؟
اروپا قبل از جنگ جهانی دوم در تحولات بین المللی بالانسر بود اما بعد از جنگ جهانی دوم آمریکا بعنوان ابرقدرت بالانسر شد لذا اروپایی ها از دوران قبل از جنگ جهانی یک حالت نوستالوژی دارند . همین امر باعث شده که در تمام این سالها بدنبال اتحاد و یکپارچگی اروپا باشند . البته در این مسیر تا حدودی نیز موفق بودند. طبیعی است که حل و فصل مباحث امنیتی یکی از موضوعاتی است که وحدت اروپا را تسریع می بخشد . در این رابطه مباحثی چون سپر موشکی یا تمهیدات لازم برای عدم آسیب پذیزی از ناحیه تامین انرژی ( گاز) و کاستن عوامل تهدید زا در یاختار جدید امنیتی اروپا مورد توجه قرار می گیرد.
در مونیخ طرف های ایرانی و آمریکایی درباره پرونده هسته ای ایران نیز صحبت کردند . آیا این سخنان در مذاکرات و تصمیمات آتی تاثیر گذار خواهد بود؟
متاسفانه پرونده هسته ای ایران از مسر فنی خارج شده و شکل سیاسی به خود گرفته است . بعد از انتخابات ریاست جمهوری اخیر طرف های غربی با این تصور که در ایران دو دستگی ایجاد شده است سعی دارند امتیازات بیشتری از ایران بگیرند . بدین ترتیب هر چه در داخل همبستگی و یکپارچگی افزایش یابد ، امکان حل و فصل این پرونده نیز بیشتر می شود.
نظر شما