ایران و ونزوئلا به لحاظ سیاسی در دوران ریاستجمهوری محمود احمدینژاد رابطه مناسبی داشتند و حتی در سال 88 هوگو چاوز، رئیس جمهور وقت این کشور اعلام کرده بود که ما در هر شرایطی در کنار ایران خواهیم ایستاد.
اما هرچند در آن سالها لقبهایی نظیر «متحدان دور دست سرمایه» برای این دو کشور استفاده میشد اما بررسی آمار مراودات تجاری سالهای اخیر گویای این است که حداقل در شرایط فعلی وضعیت به مانند گذشته نیست.
در آن سالها این دو کشور بنا داشتند علاوه بر این تبادلات جدی اقتصادی، همکاری های فراوانی در زمینه بازرگانی و توسعه قراردادهای تجاری با هم داشتهباشند. حتی خبرهایی مبنی بر تاسیس یک کمپانی مشترک نفتی-گازی به ارزش یک میلیارد دلار داده بودند که با شراکتی 50-50 بین پترالیونس ونزوئلا و پتروپارس ایران منتشر شد.
اما علیرغم تمام این ادعاها مبنی بر توسعه روابط تجاری بین این دو کشور بر اساس آمار گمرک جمهوری اسلامی ایران در سال 88 میزان صادرات کالا از ایران به ونزوئلا در حدود 76 میلیون دلار بود. اما واردات از این کشور در لیست گمرک نبوده و این احتمال وجود دارد که میزان واردات از این کشور در سال 88 صفر بودهاست.
در سال 89 اما انگار چرخ واردات از این کشور آهسته آهسته روشن میشود. در این سال ونزوئلا توانست در حدود 95 هزار دلار کالا به ایران ارسال کند که عمدتا هم کالاهایی نظیر مصنوعات آهن و فولاد، اجزاء توربینهای بخار و شیرهها و عصارههای نباتی را شامل میشد. همچنین میزان صادرات به این کشور به 67 میلیون دلار رسید.
در سال 90 صادرات ایران به ونزوئلا رشد یافت و به 83 میلیون دلار رسید. واردات نیز در این سال تنها 75 هزار دلار بوده است.
در سال 91 مراودات تجاری بین دو کشو مجددا به حداقل رسید. واردات صفر و صادرات نیز تنها 19 میلیون دلار بوده است.
در سال 92 واردات مجددا صفر و صادرات به بیش از 120 میلیون دلار رسید. در سال 93 واردات از این کشور به ایران 29 هزار دلار و صادرات با 100 میلیون دلار کاهش به 20 میلیون دلار میرسد.
3939
نظر شما