به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، صبح امروز ۲۷ مردادماه، مهدی شفیعی مدیر کل هنرهای نمایشی، داود فتحعلی بیگی دبیر این دوره از جشنواره آیینی و سنتی، محمدحسین ناصربخت قائم مقام دبیر جشنواره، حمیدرضا اردلان دبیر سمینار و پیمان شریعتی دبیر اجرایی هفدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی در سالن مشاهیر مجموعه تئاتر گردهم آمدند تا در نشست خبری این جشنواره شرکت کنند.
در آغاز این نشست مهدی شفیعی با توضیح درباره دلایل برگزاری این جشنواره گفت که از زمان پذیرش مسئولیت در مرکز هنرهای نمایشی تصمیم گرفته است از رویداد تاثیرگذار در تئاتر حمایت کند و از کارها و برنامه‌هایی که این گونه نیستند بپرهیزد: «جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی از جمله اتفاقاتی است که باید با قوت تمام در جهت آن گام برداشت. این جشنواره یکی از ضروری‌ترین رویدادهای تئاتری است که از ریشه و هویت‌مان شکل گرفته است. ما ملتی هستیم که به لحاظ دینی و ملی ریشه‌های عمیق فرهنگی داریم. آیین‌های کهن ما در جهان شناخته شده هرچند به دلیل مدرنیته کمرنگ می‌شود ولی باید آنها را زنده نگه داشت و این رویداد هنری مقدمه‌ای برای شناخت ظرفیتی است که با آن روبروییم.»
او همچنین از جلسات مستمری با سازمان شهرسازی خبر داد و اظهار داشت: «در حوزه کلان مدیریتی جلسات خوبی با سازمان شهرسازی داشتیم تا بتوانیم تعدادی از ساختمان‌های قدیمی را در اختیار گروه‌های نمایشی آیینی و سنتی در تهران و چند شهر دیگر قرار دهیم. آقای مرادخانی معاون هنری وزیر ارشاد نیز پیگیر این مساله هستند و جلساتی را با وزیر مسکن داشته‌اند.»
اما داود فتحعلی بیگی کارگردان و دبیر این دوره جشنواره ترجیح داد درباره گروه‌هایی صحبت کند که در این دوره پذیرفته نشدند: «علت پذیرفته نشدن تعدادی از آثار متقاضی به خاطر عدم دسترسی به سرچشمه نمایش‌های آیینی و سنتی بود. ریشه این مسئله به عدم آشنایی با گونههای مختلف نمایشی و نبودن مکان دائمی برای اجرا و ارائه این نمایش‌ها بازمی‌گردد. داشتن مکان دائمی برای نمایش‌های آیینی و سنتی یک ضرورت به شمار می‌رود.»
او ادامه داد: «همه ما می‌بایستی مراقب میراث معنوی‌مان باشیم. این به این معنا است که آنچه از گذشتگان و پدرانمان به دستمان رسیده و جزئی از ما به شمار می‌رود حفظ، ثبت و نگهداری شود. در این راستا باید زمینه‌ای مناسب برای آموزش و پژوهش روی چنین آثاری فراهم شود. متاسفانه مدرسه یا رشته اختصاصی در دانشگاه‌های ما وجود ندارد، این در حالی است که نیاز به ایجاد آن، کاملا احساس می‌شود.»
دبیر هفدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی با اشاره به درگذشت پیشکسوتان نمایش‌های آیینی و سنتی خاطرنشان کرد: «طی دو سال گذشته تعدادی از پیش‌کسوتانمان را از دست دادیم، از جمله آنها احمد علامه‌دهر، یکی از بازیگران صاحب‌سبک سیاه بازی به شمار می‌رفت. نباید شرایط به‌گونه‌ای باشد که با از دست دادن هنرمندان و پیشکسوتان، این آثار به دست فراموشی سپرده شود.»
به گفته حمیدرضا اردلان دبیر سمینار جشنواره، در این دوره ۳۰ سخنرانی برگزار می‌شوپد که ده سخنرانی آن توسط اساتید و پژوهشگران کشورهایی چون بلژیک، لهستان، هندوستان، فنلاند، آلمان و تاجیکستان خواهد بود. همچنین کسانی مثل یاروسلاو فرت و سیموناسالا از لهستان کارگاه‌های آموزشی با عنوان «بدن بازیگر درام برانگیخته» در تهران و منطقه آزاد اروند برگزار می‌کنند.همچنین پروفسور گئورگ نوسبامر از اتریش کارگاهی درباره گوش انسان و این چگونه صدا را نمی‌شنود برگزار خواهد کرد.
محمدحسین ناصربخت قائم مقام دبیر جشنواره نیز در این جلسه گفت: ««امسال جشنواره جوانی را در بخش صحنه‌ای شاهد خواهیم بود. مفهومی که سال‌هاست به دنبال آن هستیم تا جلوه‌های آن را پیدا کنیم با الهام از نمایش‌های آیینی ریشه در گذشته داشته و هم مناسب زمانه باشد.»
این کارگردان و نمایشنامه‌نویس پژوهش را رویکرد همیشگی جشنواره دانست و عنوان کرد: «گرایش ما پژوهشی است و آن را همیشه حفظ می‌کنیم. در تمام بخش‌ها هنرمندان براساس پژوهش عمل کردند. در این دوره 1070 هنرمند، 118 عنوان مستقل در بخش‌های مختلف را شکل دادند.»
ناصربخت همچنین از ارائه چند سند تاریخی نمایش ایرانی خبر داد و گفت: «بخش انتشارات نیز در این دوره به مانند گذشته فعال است و شش کتاب همزمان با جشنواره چاپ خواهد شد. از سوی دیگر چند سند تاریخ نمایش ایرانی برای نخستین بار ارائه می‌شود که می‌تواند تاریخ نمایش ایرانی را تغییر دهد. به عنوان مثال نسخه تعزیه‌ای که به قرن دوازدهم بازمی‌گردد.»
او همچنین در پاسخ به سوالی درباره تعزیه و اقدامات سازمان میراث فرهنگی در این حوزه و نیز موضوع رانت نسبت به پذیرش برخی آثار در جشنواره امسال توضیح داد: «در طول دوسال گذشته فریادهای‌مان را کشیده‌ایم و گفته‌ایم در موضوع تعزیه میراث فرهنگی باید قدم پیش بگذارد با این حال از آنجا که شخصا عادت ندارم منتظر دیگران باشم، سعی کردیم خودمان کارمان را دنبال کنیم.»
او افزود: «من خیلی به جشنواره اعتقاد ندارم و معمولا کارهایم را در جشنوارهای شرکت ندادم اما به این جشنواره سنتی اعتقاد دارم، چون تنها جایی است که نمایش‌های آیینی و سنتی می‌تواند نفس بکشد.»
پیمان شریعتی دبیر اجرایی این جشنواره نیز درباره گروه‌های نمایشی شرکت کننده در این رویداد فرهنگی اظهار داشت: ««قسمت اعظم نمایش‌ها متعلق به استان‌های مختلف کشور هستند. همانگونه که می‌دانید بخش اعظم آیین‌های ما متعلق به شهرها و استان‌های کشور ایران است که با حضور و اجرا در این رویداد هنری فرصتی برای نشان دادن خواهند داشت. در این دوره یک سالن اجرایی نسبت به دوره قبل اضافه شده و بخش‌های مختلف جشنواره نیز گسترده‌تر شده است. تعدادی از مجلس‌های شبیه‌خوانی تا به امروز اجرا نشده‌اند.»
او ادامه داد: «حضور بخش دانشگاهی یکی از اتفاقات مهم دوره هفدهم به شمار می‌رود. ایجاد این بخش از ضرورت بسیاری برخوردار بود چراکه معرفی کننده نسل تازه‌ای از هنرمندان جوان است که می‌توانند این مسیر را ادامه دهند. از دیگر اتفاقات مهم تهیه و تولید پکیج آموزش نقالی است که با حمایت مرکز هنرهای نمایشی و انجمن نمایش‌های آیینی و سنتی گردآوری شده و در حال تدوین است و به زودی تکثیر و توزیع خواهد شد.»
دبیر اجرایی هفدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی در مورد ملی برگزار شدن این رویداد هنری گفت: «ما به این نتیجه رسیدیم که بهتر است ابتدا یک جشنواره ملی قابل توجه و دفاع داشته باشیم و بعد آن را به سوی بین‌المللی شدن ببریم. البته سمینار به صورت بین‌المللی برگزار می‌شود و دو اجرای پژوهشی گروه وایانگ و پرفورمنس «بهمن در تهران» نیز اجرا خواهند شد.»
او در رابطه با امکان اجرای عمومی نمایش‌ها بعد از جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی اظهار کرد: «این تصور غلطی است که فکر کنیم تماشاخانه سنگلج تنها مکان میزبان گروه‌های نمایش‌های ایرانی، آیینی و سنتی است. تولیدات جدید جشنواره که شامل 16 اثر است همگی از حمایت مرکز هنرهای نمایشی در هر سالنی که به اجرا بروند برخوردار خواهند شد. شش نمایش استانی در استان‌های خودشان اجرای عمومی خواهند داشت. نمایش‌های تهران نیز طبق زمان‌بندی مشخص شده‌شان در سالن‌های مختلف به صحنه می‌روند.»
۵۷۲۴۴
نظر شما