بعد از این اعلام موضع شفاف و صریح، توپ در زمین مجلس، دولت قبل، دولت بعد، احزاب، دفتر هاشمیرفسنجانی، دفتر علی لاریجانی و... افتاد و همه شروع کردند به تکذیبکردن حرفهای احمدیمقدم.
دستبرقضا امروزهروز که سعید مرتضوی رئیس نیست و محمود احمدینژاد رئیس نیست و مشایی رئیس نیست و بقایی و رحیمی رئیس نیستند، اسماعیل احمدیمقدم هم رئیس نیست و مسئول ستاد پشتیبانی مردم یمن است. به همین مناسبت کسانی که قبلا رئیس بودند، هرروز علیه کسانی که قبلا رئیس بودند مصاحبه میکنند و نامه مینویسند و کسانی که قبلا رئیس بودند، هرروز حرفهای کسانی را که قبلا رئیس بودند تکذیب میکنند.
احمدیمقدم در پاسخ به خبرنگار خبرآنلاین که اینها چی بود گفتی؟ گفت: «فعلا قصد مصاحبه ندارم».
وی خیلی تصریح کرد: «فعلا هر صحبتی بکنم، تکذیب میشود! مگر اینکه چیزهایی بگوییم که همه خوششان بیاید!»
البته این گویا رسم رؤسای همدوره آقای احمدیمقدم است. آن رؤسا هم یک چیزی علیه یکی دیگر میگفتند و آن یکی باید میرفت ثابت میکرد اینطوری نیست که آن یکی گفته.
در جاهای دیگر دنیا که فاقد فرهنگ چندهزارساله هستند، اینطوری است که اگر شما به کسی اتهام بزنی، این شمایی که باید حرفت را ثابت کنی. طرف با کت و شلوار میآید توی دادگاه و اگر شما نتوانی حرفت را ثابت کنی، درس عبرت دیگران میشوی. اما اینجا اینطوری است که یکی به شما یک چیزی میبندد. بعد شما باید با لباس چهارخونه از خودت دفاع کنی.
17302
نظر شما