به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، مالیات بر ارث، حقی قانونی است که دولت در ماترک فرد متوفی دارد و وراث ملزم به پرداخت آن هستند. یکی از مخاطبان سرویس مشکلات مردم، گلایه کرده که مالیات بر اثر بسیار زیاد است.
او در کامنت خود نوشته: وقتي يكي فوت ميكنه ورثه براي تقسيم تركه و سند زدن ملك متوفي به اسم خودشون بايد اول ماليات بر ارث بپردازن تا بعد بتونن سند بزنند/ماليات بر ارث املاك تجاري بسيار زياد و وحشتناكه و وراث اگه نپردازن دارايي اون ملك رو ميگذاره مزايده و پولشو بر ميداره/بهتره پرداخت ماليات بر ارث بعد از زدن سند بشه و تا وقتي كه هر كدوم از ورثه ماليات بر ارث نپردازن سندشون غير قابل واگذاري باشه اينجوري هم تكليف همه وراث مشخص ميشه و هم ملك مردم در اختیار دولت قرار نمی گیره.
تشریح نحوه اخذ مالیات بر ارث
بد نیست برای تشریح مشکل این مخاطب، سری به مواد قانونی مالیات بر ارث که در قانون «اصلاح قانون مالیاتهای مستقیم» مستتر است و در تاریخ 31/ 4/ 1394 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و به تازگی در روزنامهها منتشر شد، بزنیم.×
اگرچه این قانون از ابتدای سال 1395 اجرایی میشود، اما دانستن بحث مالیات بر ارث و حقوق دولت و مردم، لازم است.
در ایران فرمول پیچیدهای، چه در قانون فعلی و چه در قانون جدید برای آن در نظر گرفته شده است. در قانون فعلی، مالیات بر ارث بر حسب اینکه ترکه متوفی به چه میزان باشد، مالیات بر ارث آن نیز تفاوت خواهد داشت. علاوه بر این، نرخ مالیات بر ارث، تابعی از این امر نیز هست که وارث با متوفی چه نسبتی داشته باشد. هر چه نسبت وارث با متوفی نزدیکتر باشد، مالیات بر ارث کمتر است و هر چقدر که نسبت وارث با متوفی دورتر باشد، میزان مالیات بر ارث بیشتر خواهد بود.
جدول تفاوت مالیات بر ارث در قانون قدیم و جدید
نگاهی کلی به این جدول و مقایسه آن با جدول برگرفته از قانون مالیاتی فعلی نشان میدهد که از نرخ مالیات بر ارث به نحو قابل توجهی کاسته شده است و تفاوت میان وراث طبقه اول با طبقه دوم و سوم نیز همگن شده است. به عبارت دیگر، در قانون قبلی، تفاوتهایی که میان وراث طبقات مختلف وجود داشت به سختی از جهت منطقی قابل توجیه بود و فاصله نرخ مالیات بر ارث آنها همگن نبود؛ اما در قانون جدید انسجام و هماهنگی بیشتری در این خصوص وجود دارد و فاصله طبقات، در همه موارد یکسان است. نرخ مالیات بر ارث طبقه دوم 2 برابر و طبقه سوم 4 برابر طبقه اول است، اما مهمترین تفاوت این است که لازم نیست کل داراییهای متوفی مشخص و ارزشگذاری شوند تا نرخ مالیات بر ارث آن مشخص شود.
برگرفته از مقاله دکتر حمید قنبری در روزنامه دنیای اقتصاد
۴۵۲۳۱
نظر شما