به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، زایندهرود اصفهان سالهاست در چنگال قولهای بدون پشتوانه مسئولان شرایط مختلفی را تجربه میکند؛ یک بار خبر از بی آبی می دهند و اینکه امکان باز کردن آب زایندهرود وجود ندارد اما خانههای استان مجاور از فوران رودخانه پر آب و سیل در شهرهای اطراف سرازیر می شود، یک بار چندماهی به رودخانه آب میدهند و با قولهای مختلف در ارتباط با جریان همیشگی آب مردم اصفهان را امیدوار میکنند اما ......
گاه نیز با جشنی برای رسیدن آب به تالاب گاوخونی مردم دلشاد می کنیم اما فردای آن روز خبر می رسد که جریان آب به تالاب قطع شده است.
اسفبارتر اینکه در چنین شرایط بحران آب که دیگر زایندهرود توان بذل و بخشش ندارد برخی آب دیگری شهرهای اصفهان را به جای لبهای تشنه کویر برای دیگر استانها طلب می کنند.
جای این سوال هست که این همه ضد و نقیض و این همه قولهای عملیاتی نشده کی به پایان می رسد؟
17 مهرماه امسال تشکلهای زیست محیطی گرد هم آمدند تا با شعار زاینده رود را زنده می خواهیم بار دیگر حقآبه قانونی زاینده رود را فریاد زنند.
نخستین بار در مهرماه در سال ۱۳۸۲ از سوی تشکلهای زیست محیطی استان اصفهان و استان چهارمحال و بختیاری روزی به «روز نکوداشت زاینده رود» نامگذاری شد و مهمترین شعار تشکلهای زیست محیطی استان در این همایش این بود که «زاینده رود را زنده، کامل و همیشه میخواهیم».
این همایش در شرایطی برگزار شد که 4 سال بود از شروع خشکیهای بلندمدت زایندهرود بر اثر بی تدبیریهای مختلف گذشته بود.
امسال نیز مقارن با 17 مهر ماه این همایش با شعار "زاینده رود را زنده، زاینده رود را همیشه، زاینده رود کامل می خواهیم" به همت سازمان های مردم نهاد محیط زیست اصفهان در تالار فرشچیان برگزار شد.
سیاست تفکیک آب استانها، بلای جان زایندهرود شد
احمد خاتونآبادی عضو هیئتعلمی دانشگاه اصفهان و عضو انجمن پیام سبز با اشاره به اهمیت مدیریت واحد در عرصه برنامهریزی و بهرهبرداری آب، تاکید کرد: اگر سیاستگذاری و برنامه جامعی تدوین میشد بدون شک سیاست یکپارچگی و نه تفکیک استانی را دنبال میکرد؛ ما تا زمانی که زمینههای مشترک را پیدا نکنیم به نتیجه درست نخواهیم رسید و نهتنها استانها به جان هم میافتند بلکه در هر استان نیز مناطق پاییندست و بالادست به وجود میآیند.
وی با اشاره به اینکه که زایندهرود دیگر توانایی مصارف تعریفشده آن را ندارد، افزود: باید در شورای آب به نتیجه برسیم که هر کس بحران آب را از دید خود نگاه نکند بلکه دید ملی را دستور کلی نجات کشور قرار دهد.
امینی رئیس کانون خبرگان کشاورزی اصفهان به مشکلات بین استان چهارمحال و اصفهان پرداخت، گفت: مشکل اصلی خشکی زایندهرود مربوط به مصوبات سال 85 مجلس بود که با نابخردی و تصویب طرح تفکیک آب استانها، موجب اختلافاتی در بین حق آبه داران زایندهرود در دو استان شدند.
از سویی استاندار اصفهان در جلسه مشترک با انجمن صنفی کشاورزان اصفهان گفت: بر اساس طرح ۹ مادهای حوضه آبریز زایندهرود مدیریت استان نباید اجازه دهد كه قطرهای آب به ناحق جابجا و باید طرح بهشتآباد نیز هرچه زودتر فعال شود.
وی افزود: در این رابطه طی نامهای به معاون اول رئیسجمهور از وی درخواست کردیم كه دستگاههای ذیربط عملكرد خودشان را در شورای عالی آب ارائه دهند كه معاون اول نیز از وزیر نیرو درخواست کرد كه گزارش عملكرد ارائه شود و احتمالا در جلسه آتی شورای عالی آب مطرح میشود و گزارش رسمی ارائه خواهد شد و كمبودها مشخص خواهد شد.
مدیریت استان اصفهان اجازه نمیدهد قطرهای آب به ناحق جابجا شود
زرگرپور با بیان اینكه بسیاری از مشكلات آبی اصفهان و اجرای طرح ۹ مادهای حوضه آبریز زایندهرود با خارج از استان است، اظهار داشت: بر اساس این طرح، مدیریت استان اصفهان نباید اجازه دهد كه قطرهای آب به ناحق جابجا شود و باید طرح بهشتآباد نیز هرچه زودتر فعال شود كه شروع شده است.
وی به طرح ساماندهی حریم و بستر رودخانه اشاره كرد و گفت: این طرح ۸ مؤلفه دارد كه باید بر اساس مؤلفهها اجرایی شود كه یكی از مؤلفهها جاده كنار رودخانه می است و مولفه های دیگری هم به نوبت اجرایی میشود.
طومار شیخبهایی را زیرپا نهادیم که بگوییم ما بیشتر میفهمیم
روزی شیخبهایی که با طومار معروف خود به گونهای حقآبه زاینده رود را تقسیم کرد که نه تنها هیچ مشکلی برای استانهای همجوار ایجاد نشد بلکه همه استانها از این تقسیمبندی راضی و خشنود بودند؛ شاید وقت آن رسیده است که به عقب برگردیم و به جای الگوگیری روشهای غیربومی و توهم اینکه ما بیشتر از بزرگانی همچون شیخبهایی می فهیم ریشهها و اصل خود را جستوجو کنیم.
نظر شما