برای ورود به بحث ابتدا نگاهی به آمارها می‌اندازیم؛ آمارها نشان مي دهد در سال ۲۰۱۵ حدود ۸.۵ درصد جمعيت جهان را سالمندان تشکيل مي دهد و اين عدد در سال ۲۰۵۰ به ۲۴.۷ درصد يعني یک چهارم جمعيت جهان خواهد رسيد.
امروزه بیش از ۶۰۰ میلیون نفر از جمعیت جهان را افراد بالای شصت سال تشکیل می دهند و بر اساس پیش بینی ها این رقم تا سال ۲۰۲۰ به یک میلیارد نفر و تا سال ۲۰۵۰ به بالای ۱.۹۷۰میلیارد نفر خواهد رسید و پیش بینی می شود که در این سال برای اولین بار در طول تاریخ بشر تعداد افراد بالای ۶۰ سال با تعداد کودکان برابری خواهد داشت.
در ایران نیز جمعیت بالای ۶۰ سال، در سال ۲۰۲۱ به بیش از ۱۰ درصد جمعیت کل کشور و در سال ۲۰۵۰ به بیش از ۲۰ درصد این جمعیت بالغ می‌شود. نگاهی به روند افزایش جمعیت سالمندی در ایران در سالیان اخیر نشانگر این مطلب است که در سال ۱۳۳۵ که جمعیت بالای ۶۰ سال تنها ۳.۲درصد جمعیت کشور را تشکیل می داد در آخرین سر شماری سال ۱۳۸۵ حدود ۷ درصد جمعیت ۷۰ میلیون نفری را سالمندان بالای ۶۰ سال تشکیل می دهند (حدود ۵ میلیون نفر) که پیش بینی می شود تا سال ۲۰۲۰ میلادی به حدود ۱۰ میلیون نفر برسد.
برآوردهای سازمان ملل حاکی از آن است که تا سال ۲۰۵۰ میلادی جمعیت سالمندان کشور ایران به بیش از ۲۶ میلیون افزایش می یابد. شدت سالمندی جمعیت کشور ایران از سال ۱۴۱۵ به بعد خود نمائی خواهد کرد. در این مورد افزایش نسبت سالمندان ۶۰ سال و بالاتر از حدود ۷ درصد در حال حاضر ، به ۱۴ درصد در سال ۱۴۱۵ و ۲۲ درصد در سال ۱۴۲۵ خواهد رسید.
این آمارها البته بسیاری از مسئولان را نگران ساخته و بحث هایی مانند توجه به حقوق سالمندان یا اصلاح مبلمان شهری برای حضور بهتر و آسان تر آن ها ایجاد کرده است.
برای نمونه، عضو کمیسیون اجتماعی و فرهنگی شورای شهر تهران چندی پیش در سمیناری با تاکید بر شعار زدگی مسئولین درخصوص رفع چالش های سالمندان گفت: معابر شهر برای حضور سالمندان مناسب نیست.
وی با اشاره به نرخ سه برابری جمعیت سالمندان در طول نیم قرن گذشته و تکرار این موضوع در۵۰سال آینده دنیا افزود: عدم پیش بینی های لازم در تمامی حوزه های رفاهی، بهداشتی و درمانی تنها انفجار سالمندی را در کشور به دنبال داشت که البته در این میان نباید از تفاوت ۴ برابری سرعت پیری جمعیت در کشورهای درحال توسعه نسبت به کشورهای توسعه یافته و آمادگی کم این کشورها جهت مقابله با چالش های توام با این تغییر جمعیتی غافل بود.
راستگو با تاکید دوباره بر شعار زدگی مسئولین درخصوص رفع چالش های سالمندان افزود: تمامی این وعده ها شعاری است که درآن حتی مناسب سازی معابر و اماکن عمومی برای این عوامل توسعه کمتر رعایت شده و خانه نشینی از این عدم مناسب سازی ناگزیر سرباری خانواده و اطرافیان را به دلیل عدم توان حضور در جامعه را برای آنان تحمیل نموده است.
۴۷۴۷
نظر شما