علیرضا راسی در پاسخ به این سوال که در کشور چقدر دست‌فروش داریم؟ و آیا آماری در این زمینه موجود است؟ گفت: آماری درباره میزان دست‌فروشان وجود ندارد. بهتر است بگویم در زمینه دست‌فروشان نیز مانند امور دیگر، آمار دقیقی در دست نیست. در نظر بگیرید زمانی که آمار دقیق امور مهم‌تر در سطح کلان کشور در دست نیست، انتظار وجود آمار در زمینه تعداد دست‌فروشان مهمل است. مگر اینجا ایالت «نیوجرسی»، است که این چنین آمارهایی در اختیار ما باشد.
او همچنین توضیح داد: به هر حال تعداد دست‌فروشان در سطح شهرهای مختلف کشور بسیار زیاد است و در مناسبت‌های خاصی مانند شب عید نیز تعدادشان بیشتر می‌شود.در نظر بگیرید هرچند دست‌فروشان باید ساماندهی شوند اما متاسفانه به محض اینکه قرار است برای جمع‌آوری دست‌فروشان اقدام مناسبی صورت گیرد، گفته می‌شود چرا نان دست‌فروشان را می‌برید؟ کسی نیست که بپرسد نان مغازه‌دارهای بیچاره چه می‌شود؟ که باید این همه اجاره، مالیات و... را هم پرداخت کند.
راسی در پاسخ به این سوال که اتاق اصناف تهران یا ایران، برای ساماندهی اصناف چه اقداماتی کرده‌اند؟ پاسخ داد: کمیته‌ای از اعضای برخی از اتاق اصناف ایران و همچنین سازمان‌های شهرداری تشکیل شده است که در سطح وسیعی برای ساماندهی دست فروشان اقدام کنند.
نایب رئیس اتاق اصناف تهران، ادامه داد: به طور کلی باید بدانیم که اساس کار دست‌فروشان قانونی نیست و باید برنامه‌ریزی صورت بگیرد که به شکل قانونی این افراد ساماندهی و از سطح خیابان‌های کل کشور جمع‌آوری شوند.
وی تصریح کرد: در نظر بگیرید کسی که بساطی را برای فروش انواع اقلام در خیابان پهن می‌کند، معلوم نیست محصولاتی که می‌فروشد را از کجا آورده است؟ محتوای آن‌چه که می‌فروشد سالم است یا نیست؟ ممکن است در مواردی اجناس دست دوم به جای جنس سالم فروخته شود. یا حتی حاوی انواع بیماری باشد. به هر حال نظارتی بر محتوای کالایی که دست‌فروشان در خیابان می‌فروشند نیست و در نتیجه نمی‌توان از سلامت محتوای کالایی که آنها ارایه می‌کنند، اطمینان حاصل کرد.
22539
نظر شما