تعامل دولت با مجلس محدودیت ندارد و این تعامل در زمانی که قرار است برنامه هدفمند کردن یارانه ها انجام شود اهمیتی مضاعف پیدا می کند زیرا این برنامه با تعامل مضاعف دولت و مجلس امکان پذیر است و باید هر دو قوه همدیگر را در این مسیر یاری کنند.
این تعامل هر چقدر گسترده تر باشد آثار و برکات آن برای نظام و مردم بیشتر خواهد بود بنابراین این تصور که تعامل مجلس تا این زمان کافی است و حال نوبت دولت است تا این برنامه را اجرائی کند اشتباه است زیرا با این رویکرد پتانسیل مجلس محدود می شود.
ارتباط بین مجلس و دولت ارتباط پدر و فرزندی است زیرا این ارتباط همواره مستحکم ا ست و هیچگاه قطع نمی شود و برای این تعامل نمی توان پایانی را به تصویر کشید و این ارتباط در این مقطع زمانی که هدفمند کردن یارنه ها قرار است اجرائی شود حساس تر می شود.
مجلس با دولت می تواند تعامل سازنده ای داشته باشد البته در حال حاضر دولت موظف به اجرا است و باید این قانون را بر پایه 20 هزار ملیارد اجرایی کند هرچند این اختلاف نظر بین دولت و مجلس در گذر زمان قابل حل است و پس از مدتی می توان مشکل دولت را حل کرد.
نمایدگان مجلس به خاطر پیش بینی جهش تورمی با 40 هزار ملیارد موافقت نکردند به هرحال دولت از اردیبهشت ماه موظف به اجرای این قانون است و آثار این برنامه تا خرداد و تیر ماه مشخص می شود اگر استدلال دولت درست بود و جهش تورمی رخ نداد مجلس با نظر دولت موافقت می کند اما اگر نظر مجلس درست بود دولت باید مساله را بپذیرد.
برای سنجش تبعات این برنامه می توان یک استان را به عنوان نمونه انتخاب کرد و برنامه را در آن اجرا نمود تا آثار مثبت و منفی مشخص شود و زمانی که این آثار مشخص شود مجلس می تواند دولت را یاری کند اما تا پیش از آن نمی توان داوری نمود و مباحث عدم اجرای برنامه را مطرح نمود چون این موضوع مساله ای انحرافی است و باید دولت ضمن اجرا چند ماهی صبر کند تا مجلس بتواند دوباره در این مورد تصمیم گیری کند.
عضو فراکسیون اقلیت مجلس
نظر شما